مطب یا درمانگاه مکانی است که شما بخش مهمی از روز خود را در آن می‌گذرانید، بنابراین طراحی داخلی و چیدن وسایل درون این فضا، همچنین رنگ‌هایی که برای وسایل و دیوارها استفاده می‌شود و نورهایی که در نورپردازی محیط استفاده می‌کنید در ایجاد روحیه‌ای شاد برای خودتان و بیمارانتان مؤثر است. بیماران معمولاً مدتی را در اتاق ملاقات یا روی یونیت دندان‌پزشکی در مطب سپری می‌کنند، بنابراین طراحی محیطی راحت و تمیز می‌تواند در ارزیابی آنها درباره خدماتی که در مطب شما دریافت می‌کنند، مؤثر باشد.
به ویژه در این روزها که رقابت بین مطب‌ها و کلینیک‌های دندان‌پزشکی شدید است، بدون شک بیماران مکانی را برای درمان مشکلات دهان و دندان خود برمی‌گزینند که در آن راحت‌تر بوده و احساس آرامش بیشتری کنند. علاوه بر این، طراحی محیط داخلی مطبتان با توجه به شرایط روحی خودتان، در حفظ روحیه شاد شما مؤثر خواهد بود و از خستگی و کسالت کار طولانی در یک محیط بسته می‌کاهد.
پیش از این‌که برای سروسامان دادن به محیط داخلی مطبتان دست به کار شوید، نخست لازم است تعیین کنید از هر فضایی در مطب خود قرار است برای چه کاری استفاده شود. مثلاً بخشی از فضای مطب به عنوان اتاق انتظار، بخشی برای نصب یونیت‌ها و بخشی برای اتاق کار شما در نظر گرفته می‌شود. شما باید هر یک از این فضاها را مطابق با استفاده‌ای که قرار است از آن بشود، طراحی کنید.
اگر مطب شما به شکل یک کلینیک است که همزمان چند دندان‌پزشک در آن مشغول به کارند، باید به حفظ آرامش محیط و پرهیز از شلوغی توجه کنید. در حقیقت به دلیل این‌که رفت و آمد بیماران در این فضا زیاد است و ممکن است روی هر یونیت عمل دندان‌پزشکی خاصی انجام شود، لازم است این فضا به نحو مناسبی از یکدیگر جدا شوند. یکی از مواردی که به حفظ آرامش شما در چنین محیطی کمک می‌کند آن است که مساحت فضا را نسبت به تعداد دندان‌پزشکانی که همزمان مشغول به کارند در نظر بگیرید و فضای کافی را برای نصب هر یونیت، نشستن و حرکت کردن هر دندان‌پزشک و دستیار او در نظر داشته باشید. شما می‌توانید حتی از پارتیشن‌بندی برای جدا کردن این فضاها از یکدیگر استفاده کنید. اگر قرار است در بخشی از مطب کارهای دندان‌پزشکی اطفال صورت گیرد و یونیت خاصی برای کودکان در نظر گرفته شده است، تلاش کنید این بخش از بخش‌های دیگر مطب که مخصوص کارهایی مانند کشیدن و جراحی دندان برای بزرگسالان است، جدا باشد تا دیدن مناظر ترس و اضطراب یا احیاناً صدای وسایل و بیماران، موجب ترس و نگرانی کودک نشود.
یونیت دندان‌پزشکی محلی است که بیمار تمام زمان درمان خود را روی آن می‌گذراند و در عین حال تمام ترس و اضطراب خود از کارهای دندان‌پزشکی را در این محل تحمل می‌کند. یونیت دندان‌پزشکی با انواع وسایل مانند توربین، آنگل، ساکشن، چراغ و ... ممکن است برای کودکان یا بزرگسالانی که برای نخستین‌بار به مطب دندان‌پزشکی پا می‌گذارد، دلهره‌آور باشد. بنابراین باید به نحوی طراحی و نصب شود که بیمار در آن احساس آرامش و راحتی کند. شما می‌توانید صندلی دندان‌پزشکی را مقابل پنجره مطب خود قرار دهید. اگر اتاق مطب شما در طبقه همکف و مجاور حیاط است می‌توانید از شیشه‌های قوی استفاده کنید و در باغچه روبه‌روی این پنجره‌های قدی، انواع و اقسام گیاهان سبز و گل‌ها را بکارید.
اگر اتاق شما در طبقه‌ای از ساختمان است که پنجره آن به برگ‌های درختان باز می‌شود نیز می‌توانید منظره‌ای سرسبز و آرامش‌بخش را در برابر چشمان بیمارتان روی یونیت دندان‌پزشکی بگشایید. ولی ممکن است در مواردی مطب شما در زیرزمین یک ساختمان باشد و اتاقی که قرار است یونیت در آن نصب شود، پنجره‌ای نداشته باشد؛ در این صورت هم می‌توانید در مقابل صندلی دندان‌پزشکی یک تابلو زیبا و آرامش‌بخش آویزان کنید.
شما حتی می‌توانید آکواریومی با ماهی‌های مختلف در مقابل یونیت خود تدارک ببینید. تحقیقات مختلف نشان داده‌‌اند آب و حرکت آرام ماهی‌ها در آن می‌تواند در کاهش اضطراب و نگرانی بیماران مؤثر باشد.
به عنوان اقدامی دیگر می‌توانید هدفون‌هایی را در اختیار بیمارانتان روی یونیت قرار دهید و در آن موسیقی آرام‌بخشی را پخش کنید یا اجازه دهید این موسیقی آرام از طریق بلندگوهایی با صدای ملایم در فضای مطبتان پخش شود. گاهی نصب یک تلویزیون در مقابل یونیت هم می‌تواند مؤثر باشد، چون گاهی بیماران ذهنشان به برنامه‌ها و تصاویر مشغول و خودبه‌خود ذهنشان از درد و ترس محیط دندان‌پزشکی به سوی مسائلی دیگر منحرف می‌شود.
اولین عنصری که در بدو امر باید مدنظر قرار گیرد عملکرد و نحوه استفاده از فضای داخلی است. یک چهار دیواری می‌تواند به عنوان اطاق خواب، نشیمن، اطاق بچه، آشپزخانه، سالن ورزش، فروشگاه یا اداره شخص معین برای فعالیت مشخص قرار گیرد…. ضروری است با استفاده از عواملی چون نورپردازی و چیدن مبلمان تقسیم گردد تا عملکرد هر یک دقیقآ مشخص شود.
منظره اطاق، میزان نور طبیعی و خصوصیات معماری ساختمان از دیگر عواملی هستند که قبل از شروع تزئین باید مدنظر قرار گیرند.این عوامل اجزا ثابتی را تشکیل میدهد که تغییر آنها و پس از اتمام کار دیگران امکان پذیر نیست لذا ترکیب بندی را طوری باید انجام داد که از جنبه‌های مثبت این ویژگی‌ها حداکثر بهره برده‌شود.
سخن پایانی
به نظر می رسد طراحی داخلی در ایران، از یک سو در چنبره نوستالژیای تاقچه ها، رف ها و اُرسی های قدیم گرفتار مانده و از سوی دیگر به دکوراسیون و ابعاد دراماتیک و تزئینی فضاها تقلیل یافته است. با تمام اینها، طراحی داخلی فرآیندی است که همزمان می بایست سویه های زیباشناختی و عملکردی را سامان دهد. طراحی داخلی ساختمان، داستانی است که شخصیت اصلی آن خود انسان است؛ در این بین حضور او در این فضا، چگونگی آن و ویژگی های فضایی که انسان در آن قرار می گیرد، می تواند تداعی کننده اصولی باشد که در فوق به آنها اشاره شد.
