گونه‌های بسیار متفاوتی از گیاهان گاهی اوقات می‌توانند یک نام مشترک داشته باشند، و این در هیچ کجا به اندازه گیاهان گلدار معروف به پرنده بهشتی صادق نیست. گونه هایی از دو جنس گیاهی کاملاً متفاوت دارای این نام مشترک هستند و این تنها چیزی است که در مورد آنها مشابه است. یک نوع گیاه پرنده بهشتی، گیاه جنگلی کم رشد با گل های عجیب و غریب منحصر به فرد، از خویشاوندان گیاه موز است، در حالی که نوع دیگر از خانواده نخود، درختچه یا درخت خاردار است که محیط های بیابانی را دوست دارد.
اگر گل پرنده بهشتی را عمدتاً به عنوان گل گلفروش می شناسید، احتمالاً به جنس Strelitziaفکر می کنید. این گیاهان، بومی تا مناطق گرم و مرطوب آفریقای جنوبی، می توانند به عنوان گیاهان چند ساله در فضای باز در مناطق مقاوم به سرما 9-11 USDAیا به عنوان گیاهان آپارتمانی در جاهای دیگر رشد کنند.
یک جنس کاملاً متفاوت، Caesalpinia، شامل تعدادی درخت و درختچه‌های همیشه سبز پهن برگ است که نام مشترک "پرنده بهشت" را نیز یدک می‌کشند. شکل این گیاهان و شکل ظاهری گلهای آنها با گونه‌های Strelitzia کاملاً متفاوت است. آنها عموماً بیابان نشین هستند.
در اینجا پنج گونه مختلف از دو جنس گیاهی متفاوت وجود دارد که هر کدام معمولاً به عنوان "پرنده بهشت" شناخته می شوند.
پرنده بهشتی (Strelitzia reginae)
نمای نزدیک از گیاه پرنده بهشتی با گلبرگ های سیخ دار نارنجی و آبی
لایتلانا/گتی ایماژ
این گونه پرنده بهشتی دارای برگ های چرمی بلندی است که یادآور برگ های درخت موز است که مربوط به آن است. برگها توده های سفت و سختی هستند که از یک پایه در سطح زمین جوانه می زنند، در حالی که گل روی یک ساقه سفت قرار دارد و از کاسبرگ نارنجی و گلبرگ های آبی تشکیل شده است. این شکوفه ها که شباهت عجیبی به سر و تاج یک پرنده عجیب و غریب دارند، به طور پراکنده در طول فصل رشد ظاهر می شوند - حتی 25 بار در سال.
منطقه بومی: آفریقای جنوبی
مناطق سختی USDA: 10-12; اغلب به عنوان یک گیاه آپارتمانی رشد می کند
ارتفاع: 40-48 اینچ
قرار گرفتن در معرض آفتاب: آفتاب کامل تا نیمه سایه
02
از 05
پرنده سفید بهشت (Strelitzia nicolai)
استرلیتزیای سفید
mspoli / Getty Images
پرنده سفید بهشتی گونه ای بسیار بزرگتر از بسیاری از جنس Strelitzia است، با گلهایی که بسیار شبیه به گیاه سنتی پرنده بهشتی است. اما دارای کاسبرگ های سفید تشکیل دهنده تاج و زبان آبی مایل به بنفش است. برگ های بزرگ خاکستری مایل به سبز را می توان به راحتی با همبستگی آن یعنی درخت موز اشتباه گرفت.
منطقه بومی: آفریقای جنوبی
مناطق سختی USDA: 9-11; اغلب به عنوان یک گیاه آپارتمانی رشد می کند
ارتفاع: تا 20 فوت؛ تا 7 فوت به عنوان یک گیاه آپارتمانی
قرار گرفتن در معرض آفتاب: آفتاب کامل تا نیمه سایه
03
از 05
پرنده سرخ بهشت (Caesalpinia pulcherrima)
Caesalpinia pulcherrima
Vipersniper / Getty Images
گیاهانی از جنس Caesalpinia که نام رایج پرنده بهشتی را یدک می کشند با گونه Strelitzia بسیار متفاوت هستند. Caesalpinia pulcherrima، گاهی اوقات به عنوان پرنده قرمز بهشتی، غرور باربادوس یا گل طاووس شناخته می شود، درختچه ای همیشه سبز و پهن برگ بومی مناطق خشک است. بارها و بارها با گل های قرمز نارنجی شکوفا می شود. در انتهای شمالی محدوده خود (منطقه 9) این گیاه پرنده بهشتی می تواند برگریز باشد. ساقه های خاردار آن را به عنوان یک گیاه مانع مفید می کند. این گیاه و گونه Caesalpinia گلهای بسیار کوچکتری نسبت به گیاهان پرنده بهشتی Strelitzia دارند. شکوفه ها تا حدودی شبیه آزالیا هستند که به صورت خوشه ظاهر می شوند. پرنده قرمز رنگ بهشتی - که محیطی شبیه به کویر را ترجیح می دهد - از خانواده حبوبات (نخود) است که از شکل و چینش برگ ها مشخص است.
منطقه بومی: مناطق خشک مناطق گرمسیری آمریکا
مناطق سختی USDA: 9-11
ارتفاع: 10-20 فوت
قرار گرفتن در معرض نور خورشید: آفتاب کامل
پرنده مکزیکی بهشت (Caesalpinia mexicana)
پرنده بهشت مکزیکی
گریگوری کلیفورد / گتی ایماژ
پرنده مکزیکی بهشتی که نزدیک به پرنده قرمز بهشتی است، یکی دیگر از درختان همیشه سبز پهن برگ است اما با گل هایی که به سمت زرد متمایل هستند. تحمل سرما تا حدودی بهتر از C. pulcherrima است و تا 15 درجه فارنهایت همیشه سبز باقی می ماند. به طور مکرر با دسته‌هایی از گلهای زرد که شبیه آزالیا هستند شکوفا می‌شود و شکل برگ و غلاف‌های بذر آن را مشخص می‌کند که عضوی از خانواده حبوبات است.
منطقه بومی: شمال مکزیک
مناطق سختی USDA: 8-11
ارتفاع: 10-15 فوت
قرار گرفتن در معرض نور خورشید: آفتاب کامل
05
از 05
پرنده زرد بهشتی (Caesalpinia gilliesii)
Caesalpinia gilliesii، نام رایج - گل پرنده بهشت
hidako / گتی ایماژ
Caesalpinia gilliesii که معمولاً به عنوان پرنده زرد بهشتی، پوینسیانا یا بوته پرنده بهشت شناخته می شود، شکل درختچه مانندی از Caesalpinia است. در آب و هوای گرم تر همیشه سبز است و دارای گل های قرمز یا زرد مانند آزالیا است که در ماه های جولای و آگوست شکوفا می شود. برگ های سرخس مانند آن را به عنوان عضوی از خانواده حبوبات می شناسند. وقتی غلاف ها خشک می شوند، دانه ها بیرون می روند. این گیاه به راحتی خود بذر می شود و می تواند فرار کند و به مناطق اطراف طبیعی شود.
منطقه بومی: آرژانتین و اروگوئه
مناطق سختی USDA: 8-11
ارتفاع: 7-10 فوت
قرار گرفتن در معرض نور خورشید: آفتاب کامل اما مقداری سایه را تحمل می کند.
