گیتار آکوستیک آن دسته از گیتارها هستند که شش سیم برای نواخته شدن دارند و موسیقی حاصل از ارتعاش این سیم‌ها در جعبه‌ی صدا که یک بدنه‌ی توخالی از جنس چوب است، حاصل‌شده و به گوش شما می‌رسد.
در ادامه با ما در ویرگول همراه باشید.
این گیتار مناسب برای نواختن سبک‌های شنیدنی کانتری، بلوز، راک و موسیقی فولک هستند. انواع گیتار آکوستیک به دو دسته‌ی گیتار کلاسیک و گیتار فلامنکو تقسیم می‌شود. به‌این‌ترتیب نمونه‌های گیتارهای آکوستیک به تفکیک انواع آن به این شرح هستند که گیتار کلاسیک دارای شش سیم است که سه سیم از جنس فنری و سه سیم دیگر آن جنس نایلونی دارند، رنگ این گیتار معمولاً به رنگ طبیعی چوب است و هنگام نواختن روی زانوی چپ قرار می‌گیرد.
گیتار کلاسیک را در زمره‌ی سازهای مخصوص تکنوازی قرار می دهند و کوک آن بسیار دقیق انجام می شود.یکی دیگر از انواع گیتار آکوستیک، گیتار فلامنکو است که این سه گیتار از نظر شمایل بسیار به یکدیگر شبیه هستند.
گیتار فلامنکو نسبت به گیتار کلاسیک از رنگ بدنه روشن‌تری برخوردار است. این ساز خوش صدا را هنگام نواختن روی زانوی راست قرار می‌دهند و کوک آن را به‌صورت تقریبی تنظیم می‌کنند، این ساز مناسب برای همنوازی است. وجه تمایز بسیار ظریفی که گیتار فلامنکو نسبت به گیتار کلاسیک دارد این است که دسته‌ی این گیتار ظریف‌تر از گیتار کلاسیک است. گیتار فلامنکو برای هماهنگ شدن با صدای خواننده نیز قابل کوک است زیرا این ساز از قاعده‌های رایجی برای تنظیم کوک خود پیروی نمی‌کند و مستقل از عرف‌ها کوک می‌شود و از این بابت بسیار منعطف است.
تفاوت گیتار آکوستیک با گیتار کلاسیک در جنس سیم‌ها است، سیم‌های آکوستیک فلزی هستند و صدای واضح و شفافی را به گوش می‌رسانند درحالی‌که گیتار کلاسیک به دلیل دارا بودن سیم‌های نایلونی صدایی ملایم را از ارتعاش سیم‌های خود خلق می‌کند. به‌این‌ترتیب برای تمیز دادن گیتار کلاسیک از گیتار آکوستیک لازم است به رنگ آن توجه داشته باشید که معمولاً رنگی تیره و همان رنگ قهوه‌ای چوب است.
نکته‌ی مهم در رابطه با این گیتار این است که برای تکنوازی ساخته‌شده است و نوازنده‌ی آن باید هر نت را با تمام دقت خود به اجرا درآورد زیرا کوک این گیتار بسیار دقیق است. گیتارهای کلاسیک دقیقا یک سبک مشخص از موسیقی را به اجرای هر نت به گوش شنونده می رسانند.
هنگامی که برای نواختن این گیتار را در دست می گیرید باید آن را روی زانوی چپ خود قرار دهید. همچنین دسته گیتارهای آکوستیک به نسبت گیتار کلاسیک باریک تر است و به این ترتیب سیم ها در نزدیکی یکدیگر قرار می گیرند.
گیتارهای آکوستیک مانند گیتارهای الکتریک معمولا دارای شش سیم است اما این دو ساز از نظر صدا و همچنین از نظر آموزش و نواختن با یکدیگر متفاوت هستند. به این ترتیب گیتارهای الکتریک برای نواخته شدن محتاج یک تقویت کننده هستند زیرا صدای ایجاد شده توسط سیم ها یک صدای پایین است، در حالی که گیتارهای آکوستیک از چنین نیازی مستقل هستند.
گیتارهای الکتریک مخصوص نواخته شدن در همنوازی ها هستند و برای اجراهای روی صحنه طراحی شده اند در حالی که گیتار آکوستیک را می تواند برای تکنوازی و اجراهای دوستانه نیز مورد استفاده قرار داد. تفاوت دیگر در ظاهر این دو گیتار است که به راحتی از یکدیگر قابل تمیز دادن هستند، گیتار الکتریک دسته ای بلند دارند و ضخامت آن نسبت به گیتار آکوستیک بسیار کمتر است و معمولا تنوع رنگی دارد که این ویژگی در انواع گیتار های آکوستیک کمتر به چشم می خورد.
