ملتفت یکی از معدود لیبل‌های رپ فارسی است که همواره امضا، طرز فکر و تعاریف خود را از جهان بیرونی ارائه داده است. این طرز فکر و امضا تحت تأثیر فضای سیاسی ایران در آن دوره شکل گرفته است. باید بدانیم نیهیلیسم (هیچ‌انگاری) هنری که پس از سال ۸۸ در فضای فکری قشر جوان‌تر ایران به وجود آمده، ملتفت را نیز بی‌نصیب نگذاشته است.
حالا سوال اصلی درباره اجزای تشکیل دهنده امضای ملتفت مطرح می‌شود؛ ملتفت معمولاً سعی دارد دید شاعرانه و روشنفکرانه را با ذهنیت خیابانی ترکیب کند.
ریشه این رخداد به دوره جوانی آرتیست‌ها برمی گردد. اعضای ملتفت بیشتر از طبقه متوسط یا متوسط متمول هستند؛ قشری که بیشتر کشش به سمت مطالعه دارد. دلیل آن را می‌توان در وجود قشری کارمند یا استاد دید، افرادی که خودشان را بیشتر با مسائلی مانند کتاب پیوند داده‌اند.
این رخدادها قطعاً در ارتباط آن‌ها در نوجوانی (زمان شکل‌گیری شخصیت فردی و مجزا از خانواده) تاثیر گذاشته است، اما به مرور زمان، فرد به دلیل بیزاری از آن ساختار لیبرالی خانواده و فضای بروکراتیکی که درونش است، خود را به سمت جهانی آنارشیستی‌تر (اقتدارگریز) می‌برد که آن فضا خیابان است. وارد شدن این افراد به خیابان دید سابقشان را با تجربه‌های کنونی‌شان پیوند می‌زند؛ این اتفاق در بلندمدت در فضای کاری آرتیست‌ها نمایش پیدا می‌کند.
با گذشت سال‌ها پس از تاسیس ملتفت، موج‌های متفاوتی در رپ فارسی ایجاد می‌شوند که می‌توان به فضای ابتدای دهه نود به سرکردگی ملتفت، دید شاعرانه‌تر ۹۴ به بعد، موج بوم بپ کلاسیک ۹۷ تا ۹۹ و موج دریل اشاره کرد که از مهم‌ترین رخدادهای رپ فارسی هستند.
پس از پایان موج UK drill، خرده ساب ژانرهایی مانند rage، ملودیک ترپ و ... پدید آمدند. هیچ‌کدام از این ساب ژانرها نتوانستند تاثیرگذاری و تغییرات دریل را به همراه داشته باشند و به آن فراگیری نرسیدند.
در ادامه پس از آلبوم پیمود به شمرون از ویناک و هیپاپولوژیست، استفاده بیشتر از فضای پروداکشن وست کوستی و بوم بپ باعث شد که این صدا دوباره در رپ فارسی جان بگیرد. این رخداد باعث کشش حجم زیادی از آرتیست‌ها به این فضا در کوتاه مدت شد.
با رونق دوباره بوم بپ، فضاهای کاری همراه با آن نیز شروع به فعالیت مجدد کردند که از این فضاها می‌توان به امضای ملتفت اشاره کرد.
یک سال قبل یا بیشتر، تنها وام‌داران امضای کاری ملتفت مرز و ورد گیم بودند که سعی می‌کردند آن فضای ذهنی سوسیالیستی را با زندگی خیابانی خود ترکیب کنند و دیدی نزدیک به ملتفت به وجود بیاورند. اما به دلیل تغییر سبک‌های کاری، همسان نبودن موضوعاتشان با قشر جوان‌تر و زیست‌محور نبودن کارهایشان باعث افول آن‌ها شد.
اما در حال حاضر شاهد هستیم که امضای کاری ملتفت دوباره به راه افتاده که می‌توان دلیل آن را ناامیدی پس از اعتراضات ۱۴۰۱ دانست. متولدین پس از دهه ۸۰ که با امید بسیار نسبت به تغییر سیاسی دست به اعتراض زده بودند، با سرکوب گسترده امیدشان را از دست دادند.
این ناامیدی و پوچ‌گرایی با گذشت زمان با پیش‌زمینه‌های فرهنگی و طبقاتی آن‌ها و دید سوسیالیستی و جمع‌گرایی که در خیابان یافته بودند ترکیب می‌شود و امضای کاری جدیدی را که می‌توان آن را تاثیر گرفته از ملتفت دانست به ارمغان می‌آورد.
از آرتیست‌های این فضا می‌توان به یانگ کید، پژواک، پاکار، مارسلو و دیگران اشاره کرد.
نویسنده: Re6el
