چند وقتی بود که به واسطه یکی از دوستانم به آهنگ های حاشیه ای تر رپ فارسی گوش می دادم و در بین همه آن ها جاستینا واقعا قابل توجه بود. شجاعت را از شکل رپ کردنش می شد فهمید.
در رپ فارسی به عنوان هنرمند زن دو انتخاب بیش تر نداری (یا حداقل نداشتی ؛ شاید حالا کمی فرق کرده باشد) یا باید بک وکال و کورس خوان رپر های دیگر باشی و با کلی حاشیه و حرف به شهرتی برسی و یا از طرف دیگر برای عقیده ات بجنگی و سعی کنی تبدیل به یک هنرمند مستقل شوی.
این مسئله و انتخاب بشخصه برای من با ارزش است ولی قرار است اینجا به این سوال جواب دهیم که حالا که ما جنبشی مثل مهسا را پشت سر گذاشته ایم و زن بودن انگار تا حدی تبدیل به یک مبارزه با حکومت شده چرا هنوز مسئله زن و فمنیست تبدیل به یک کانون نفرت پراکنی شده است؟
در این بین جاستینا باور دارد جامعه او را نادیده می گیرد و می گوید این به خاطر خط قرمز هایی است که او رد می کنم.
او باور دارد که رپر های مرد داخل کشور با خواندن از مفاهیم مبتزل و بی ارزش و به اصطلاح مردسالارانه توانسته اند توجه زیادی جلب کنند و برایشان مشکلی پیش نیاید و توسط مردم قبول شوند ولی او و ادم هایی مثل او پس زده می شود.
بنظرم این سوال و حرف جاستینا را باید در چند زیر لایه موضوعی بررسی کرد.
اول اینکه احتمالا او به دلیل فاصله از ایران درکی متفاوتی از مخاطب امروز دارد و خیال می کند ایران بعد جنبشمهسا باید ایرانی بسیار متفاوت تر باشد و این مشکل فقط برای او نیست و آفتی است که به جان هنرمندان مهاجر می افتد.
مسئله دوم مسئله مخالفت او با نگاه صنعتی به هنر است. همه دوست دارند در جمله هنر برای هنر زندگی کنند ولی اینطور نمی شود یک جامعه و بازار و ترند و تبلیغات و هزارن چیز دیگر ساخت. ما در دنیایی زندگی می کنیم که برای زیستن نیاز به پول داریم و خود جاستینا هم این را می داند و او برای آثار اش از اسپانسر استفاده می کند و بیش تر خیلی از هم دوره ای هایش موزیک ویدیو داردپس می داند صنعت مهم ترین بخش این بازی است و کمک می کند هنرمند مستقل ساخته شود. و تمام این موضوعات که به نظر او بی ارزشاست درواقع ارزش های جدید مورد علاقه جامعه جوان و نوجوان ایرانی است (چه درست و چه غلط) زیرا این فرهنگ در خدمت بازار است.
و در ادامه خود برند جاستینا است. حتی حالا که بازار به سبک هاردکور تر رپ هم برگشته باز آثار او مورد توجه قرار نمی گیرد. زیرا آثار اش با جامعه مخاطب رپ فارسی ارتباط چندانی ندارد. او تلاشی هم برای شناخت مخاطب اش نمی کند ( و یا شاید مخاطب او مخاطب عام رپفارسی نیست )که بخواهد دست روی حفره هایی از او بگذارد که با خودش مشترک است. از طرف دیگر او برند جذابی تولید نمی کند. ایده ویدئو هایش شاید برای خود جاستینا جذاب باشد اما برای جامعه مخاطب فارسی انگار زیاده روی است و درست نمی فهمد اش .
از جایی به بعد جاستینا نتوانست با ترند های مختلف رپ فارسی همراه شود و از رسانه هایش درست استفاده کند. خیلی از کار هایی که یک رپر تازه کار باید رعایت کند را او رعایت نمی کند و با منطق بازار پیش نمی رود به همین دلیل فن بیس ضعیفی هم دارد از همین جهت نمی شود گفت او نادیده گرفته می شود. او باید مشکل را در جای دیگر جستجو کند.
مسئله بعدی و از همه مهم تر نبود آموزش و تلاش فعال برای جنبش های انسان دوستانه است.کم توجهی به مسئله زنان و تراجنسیتی ها و همه و همه دست به دست هم داده که در ادامه ترند این فرهنگ،ما آن قسمتی که خودمان دوست داشتیم را بر داریم و به مسائل دیگر بی توجه باشیم .
و به دلیل وجود نگاه سطحی به جنبش ها مسائلی مانند فمنیست به شدت زیر تیق توهین توهین و بی توجهی می روند.
در ذهن افراد این ها بیش تر نوعی ناسزا است تا یک جنبش که تاریخچه خودش را دارد .
در آخر به نظر من جاستینا و افرادی مانند او که با وجود سانسور های فراوان توانستند در این سال ها داستان زنانی را روایت کنند که کمتر به آنها پرداخته شده ، حالا حق دارد ناراحت و کمی طبکار باشند . به او در مقابل هم دوره ای های مرد اش که کار راحت تری داشتند توجه کمتری شده و من در اینجا تنها سعی کردم خارج از جنسیت و مشکلات زنان به نقد او بپردازم.
