استعدادیابی» از نظر علمی و تربیتی یک فرایند تدریجی است و زمان شروع آن به نوع استعداد مورد نظر بستگی دارد، ولی اصول کلی به این شکل است:

در این سن هنوز استعدادها بهصورت آشکار شکل نگرفتهاند، اما پایههای عصبی و رفتاری استعدادها در حال ایجادند.
✅ آنچه باید انجام شود:
فراهم کردن محیط غنی از محرکها (رنگ، صدا، لمس، تعامل).
تشویق به کنجکاوی و بازی آزاد.
توجه به واکنشهای خاص کودک (به موسیقی، اشیاء، حرکت و زبان).
در این دوره استعدادهای اولیه شناختی، حرکتی و هنری نمایان میشوند.
✅ روشهای مناسب:
بازیهای هدفدار (پازل، لگو، نقاشی، موسیقی).
مشاهده و ثبت رفتارهای تکرارشونده و علاقهمندیها.
تستهای ساده و غیررسمی تناسب شناختی (مثل تستهای هوش تصویری یا آزمونهای خلاقیت کودک).
در این سن، استعدادهای خاص (ریاضی، زبانی، هنری، ورزشی، اجتماعی) قابل شناساییتر میشوند.
✅ اقدامات مناسب:
اجرای آزمونهای استاندارد استعداد و هوش چندگانه.
شرکت در کلاسهای متنوع تا کودک خودش کشف کند به چه چیزی علاقه دارد.
مشاهده عملکرد طولی کودک در شرایط مختلف (مدرسه، بازی، تعامل اجتماعی).
استعدادهای تحصیلی و شغلی قابل جهتدهی هستند.
✅ فعالیتها:
ارزیابی شخصیتی و رغبتسنجی شغلی.
مشاوره تحصیلی و تخصصی.
پروژههای واقعی و کارآموزی سبک.
سن نوع استعداد نوع ارزیابی ۰–۳ سال حسی–حرکتی مشاهده و تعامل ۳–۶ سال شناختی و هنری بازی و آزمونهای ساده ۶–۱۲ سال تحصیلی و خلاقیت آزمون و فعالیتهای متنوع ۱۲–۱۸ سال شغلی و شخصیتی مشاوره و سنجش رغبت
اگر هدفت مشخصتر باشد (مثلاً استعدادیابی تحصیلی، ورزشی یا هنری)، میتوانیم دقیقتر بگوییم از چه سنی و با چه ابزارهایی باید شروع کرد.
autorenewthumb_upthumb_down