نقل است که روزی جناب مسیح علیه السلام را در حال دویدن دیدند. نزد وی که بسیار آشفته و پریشان بود، مشرف شدند و عرضه داشتند که: «شما را چه شده؟ شما که به آرامش مشهورید!»
حضرت در جواب ایشان فرمود: «از بحث با کسی برمی‌گردم که هرچه برایش استدلال می‌آوردم، قبول نمی‌کرد و باز حرف خود را می‌زد.»
وقتی این نقل را شنیدم، خنده بر لبم نشست، تا اینکه همین چندروز پیش با شخصی وارد بحث شدم. هرچه می‌گفتم باز ساز خودش را می‌زد. نه از صغری و کبری بحث سردرمی‌آورد، نه می‌خواست که استدلال‌ها را بپذیرد. حالا بحث چه بود؟ مبحثی تخصصی که حدود ده سال از عمرم را وقف مطالعه‌اش کرده‌ام!
لذا برای سلامت روانتان از مجادله با چنین افرادی به شدت پرهیز کنید. نمی‌ارزد. حتی اگر پیامبر خدا هم باشید، کلافه خواهید شد!
در پایان، دیالوگی از آلپاچینو:
«بعضی وقتا به جای جر و بحث فقط به طرف نگاه میکنم و تعجب میکنم که این حجم وسیع بی‌عقلی و نفهمی چطور توی کله‌ای به این کوچیکی جا شده..!؟»
