شینید اوکانر، خواننده ایرلندی که در دهه ۱۹۹۰ با آهنگ پرطرفدار «هیچ‌چیز با تو قابل‌مقایسه نیست» شهرت بسیاری یافته بود اخیراً در سن ۵۶سالگی درگذشت.
سر تراشیده و صورت رنج‌دیده شینید اوکانر تصویری است که از او همیشه در ذهن‌ها مانده و این حالات به همراه لباس‌های از ریخت‌افتاده‌ای که انتخاب می‌کرد، آشکارا تصورات غالب از زنانگی و جنسیت در فرهنگ‌عامه را به چالش کشید به‌طوری‌که او تصویر زن در موسیقی را برای همیشه تغییر داد.
هیچ‌چیز با تو قابل نیست
شینید اوکانر درصحنه جهانی موسیقی با اثر به‌یادماندنی «هیچ‌چیز با تو قابل نیست» درخشید، اثری که ترانه آن را «پرینس» نوشته بود و در کلیپ آن نیز او مستقیم به دوربین خیره می‌شود و گریه می‌کند.
پس از اعلام مرگ شنید اوکانر، رادیو ملی ایرلند آهنگ‌های او را پخش کرد و نظرات مخاطبان خود درباره این خواننده را بازتاب داد.
مایکل دی. هیگینز، رئیس‌جمهوری ایرلند، در بیانیه‌ای گفت: «ما و همه‌کسانی که افتخار آشنایی با او را داشته‌‌ایم، همواره از عمق تعهد و نگاه شجاعانه او نسبت به مسائل مهمی که او را در کانون توجه عمومی قرار داده بود، شگفت‌زده می‌شدیم، حال مهم نیست که چقدر این حقایق ممکن است ناراحت‌کننده باشد.»
وی افزود: «کسی که ایرلند او را از دست داد، آن‌هم درحالی‌که هنوز تقریباً جوان بود، یکی از بزرگ‌ترین و بااستعدادترین آهنگ‌سازان، ترانه‌سراها و هنرمندان ما در دهه‌های اخیر است.»
اوکانر که چهار بار ازدواج‌کرده بود در سال ۱۹۹۹ توسط یک گروه که از مذهب کاتولیک جداشده بود، به‌عنوان کشیش منصوب شد و در سال ۲۰۱۸ نیز به اسلام گروید و نام خود را به «شهدا صداقت» تغییر داد، اگرچه همچنان با نام شنید اوکانر به فعالیت هنری خود ادامه می‌داد.
او روز ۱۲ژوئیه در صفحه فیسبوک خود نوشت که در حال تکمیل یک آلبوم موسیقی است و قصد دارد یک تور موسیقی در اواخر ۲۰۲۴ تا اوایل ۲۰۲۵ برگزار کند.
رسانه‌های ایرلندی می‌گویند، این آلبوم که نخستین آلبوم او طی تقریباً یک دهه به شمار می‌رفت، آماده انتشار بود.
روح عصیانگر
شینید اوکانر خواننده‌ای جنجالی در دهۀ ۱۹۹۰ در اعتراض به نابرابری جنسیتی زنان موهایش را از ته تراشید، هنگامی‌که نامزد دریافت جایزۀ گرمی شد این جایزه را بایکوت کرد و در دهۀ دوم قرن حاضر به اسلام گروید.
شینید اوکانر اوایل ۲۰۲۳ جایزۀ آلبوم موسیقی کلاسیک ایرلندی را دریافت و آن را به پناهندگان ایرلند تقدیم کرد: «به ایرلند خوش‌آمدید. شما را از صمیم قلب دوست دارم و برای‌تان آرزوی خوشبختی می‌کنم.»
شینید اوکانر کتاب خاطراتی هم با عنوان یادآوری‌ها نوشت و از بدرفتاری‌های مادر و مشکلات روانی خودش گفت. او در مصاحبه‌ای گفته است برای خانه‌اش صندلی‌های ناراحت می‌گیرد تا کسی زیادی راحت نباشد و زودتر تنهایش بگذارد.
شینید مری برنادت اوکانر در ۸ دسامبر ۱۹۶۶ در گلنگری به دنیا آمد که منطقه‌ای مرفه در حومۀ دوبلین است. او سومین فرزند از پنج فرزندشان اوکانر و همسرش مری بود. رابطۀ پرآشوب این زوج در هشت‌سالگی شینید به پایان رسید.
برادرش جوزف مادرشان را زنی به‌شدت غمگین و آشفته و مستعد آزار جسمی و روحی فرزندانش توصیف می‌کرد. بالاخره هم نزد پدرش ساکن شد اما اغلب از مدرسه درمی‌رفت تا از مغازه‌ها جنس بدزدد.
ادامه این نوشتار را در سلیس نیوز بخوانید:
