چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۳۳ ساعت ۰۴:۰۷ بامداد
دکتر حسین فاطمی در برابر جوخه اعدام حکومت چنین گفت:
تنها آتش مقدسی که باید از سینه هر جوان ایرانی زبانه بکشد این آرزو و ایدهآل بزرگ و پاک است که جان خود را در راه رهایی جامعه و ملت خود از چنگال فقر و بدبختی و ظلم و جور بگذارد.
آزادی اول وسیله و بهترین اسلحه ما برای حفظ ایران است.
هرکس آزادی ملت ایران را محدود کند و به استقلال ایران لطمه بزند، خائن و پلید است.
من یقین دارم که آیندهای روشن و نورانی در برابر ملت ایران است و با استقامت و بردباری و ادامه مبارزه همه زنجیرها خواهد گسست و شام تیره امروزی را به پایان خواهد برد.
من از مرگ باکی ندارم. آن هم چنین مرگ پرافتخاری...
من از این شهادت پرافتخار لذت میبرم؛
من خدای را شکر میکنم که در راه مبارزه با فساد شهید میشوم و خانواده من بسیار مفتخرند که مرد کوچکی از میان آنها به این سعادت نائل گردید.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد...