این مطلب در سه بخش تنظیم شده است. بخش اول، لپ کلام و خلاصه کاملی از کل مطلب است برای کسانی که حوصله مطالعه متنهای طولانی را ندارند. بخش دوم کمی به جزئیات بیشتری پرداخته و بخش سوم به صورت مفصل یک سری مسائل را بررسی کرده است.
یکی از دغدغههای جامعه امروز ایران، مسئله گرانی اینترنت است و وزیر جوان ارتباطات آقای آذری جهرمی عزیز، قول داده قبل از هر کاری به قیمت نابسامان اینترنت، سر و سامان دهد.
ما ایرانیها، امروز به شدت در امور روزمره خود محتاج اینترنت شدهایم، نه از آن جهت که داریم به سرعت قلههای تکنولوژی را در مینوردیم و نیاز به اینترنت پرسرعت داریم، نخیر، فقط از آن جهت که هر روز بر تعداد کانالهای تلگرامی و پیجهای اینستاگرامی که عضو هستیم افزوده میشود که مبادا لایو محسن شورتی یا استوری خاله صدف را از دست بدهیم.
خب این هم یک مدل استفاده از تکنولوژی اینترنت پر سرعت است که این روزها ما به آن دچاریم.
تا اینجای کار مشکلی نیست. مشکل از قیمت اینترنت ایجاد میشود. هزینه سرسام آور اینترنت با علاقهی ما به لود کردن همهی گیفهای کانال گیزمیز تعارض دارد.
آخر ماه ته جیبمان خالی میشود ولی هنوز نصف گیفهای کانال وید لش را هنوز ندیدهایم. استوری و لایوهای زیادی را هم در اینستاگرام از دست دادهایم.
خب هنوز یک 5 هزار تومانی ته جیبمان پیدا میشود. یک بسته یکماهه 200 مگابایتی اینترنت پرسرعت ایرانسل کارمان را راه میاندازد.
20 دقیقه بیشتر طول نمیکشد که این 200 مگ هم تمام شده. آن یکی جیب را میگردیم. هزار تومان دیگر هم توی آن جیب پیدا شد. یک بسته یک روزه 50 مگابایتی فعال میکنیم و پیامهایی که دوستان در گروه نوشتهاند را مطالعه میکنیم که هم سرانه مطالعه ایران پایین نیاید و هم ما از بحث گرم دوستانه عقب نمانیم.
5 دقیقه نشده این 50 مگ هم تمام شده.
الان خمار یک مگابایت دیتا هستیم تا جواب آخر دوستمان را بخوانیم و نخوانده از دنیا نرویم.
و این است کلاه گشادی که ایرانسل بر سر ما گذاشته است!
پدرم تعریف میکرد که در زمانهای دور، دولت به صورت قانونی در داروخانهها تریاک میفروخته و برای کسانی که تریاک سوخته خود را پس میآوردند، در فروش تریاک تازه، تخفیف ویژهای قائل میشده و همان کار دمار از مردم آن روزگار در آورد و همه را معتاد کرد.
امروز نیازی به تریاک سوخته برای بیخانمان کردن جوانان نیست، امروز تعریف و ایجاد بستههای اینترنتی 20 مگابایتی و 25 مگابایتی و 50 مگابایتی روزانه، خودش به اندازه کافی خانمان براندازی خواهد کرد، هم به لحاظ مالی، هم به لحاظ روانی.
میخواهیم بستههای اینترنت ایرانسل را یک بار برای همیشه موشکافی کنیم.
ببینیم کدام حرامزادهی بیناموسی برای بار اول به فکرش افتاد که بستهی اینترنت 20 مگابایتی تعریف کند.
با موبایلهای امروزی و مصرف دیتای بالا در دیوایسهای مختلف، باید دید یک بستهی اینترنتی 20 مگابایتی دقیقن چه کاری برای کاربر انجام میدهد جز کسر 500 تومان (بعلاوه 9 درصد مالیات) از حساب بانکی وی؟ و البته گشاد کردن جیب اپراتور برتر موبایل کشور!!!
یک گریزی بزنیم به اینترنت ADSL
تعرفه هر گیگ دیتا در اینترنت ADSL سه هزار تومان است. که البته با تعریف بستهها و حجمها و سرعتهای مختلف، این سه هزار تومان با یک تلورانسی بالا و پایین میشود که حالا محل بحث ما نیست. ما میخواهیم به قیمت خالص هر گیگ دیتا دست پیدا کنیم.
در ADSL شده 3000 تومان. طبق چه فرمول و قاعده خدا میداند. ولی قیمت مصوب این است. (در تعرفه جدید شده 2000 تومان)
و اما قیمت 1 گیگابایت دیتا در اینترنت همراه چقدر است؟
من روش خاصی برای کشف قیمت واقعی هر گیگ دیتا ابداع نمودهام.
طبق این جدول من قیمت تمام شدهی هر گیگ دیتا را در بستههای مختلف تعریف شده ایرانسل محاسبه کردهام و با یک سورت کوچک به بزرگ، بدون در نظر گرفتن بستههای شبانه، کمترین قیمت هر گیگ دیتا در شبکه اینترنت همراه ایرانسل، بدست آمده است.
این عدد 1333 تومان میباشد.
یعنی در بهترین حالت، قیمت هر گیگ اطلاعات مبادله شده در شبکه تلفن همراه، باید کمتر از 1333 تومان باشد، که با فروش این بستهی اینترنتی، ایرانسل ضرر نکند.
ما فرض را میگذاریم که ایرانسل خیلی شرکت مردمدوست و مهربانی هست و قیمت یک گیگ دیتا، همین 1333 تومان است و در این بستهی اینترنتی، ایرانسل از قید سود خود گذشته و دارد به مردم شریف ایران اینترنت صدقه میدهد.
پس قیمت هر گیگ اینترنت همراه، 1333 تومان است.
برگردیم سراغ بستهی اینترنتی یک روزهی 20 مگابایتی به قیمت 500 تومان.
از آنجا که هر گیگابایت معادل 1024 مگابایت است، پس 1024 را تقسیم بر 20 میکنیم و حاصل را در 500 ضرب میکنیم که بفهمیم با خرید هر بستهی اینترنت یک روزهی 20 مگابایتی، به ازای هر گیگ، چقدر پول به ایرانسل دادهایم.
Result: (1024/20)*500=25600
پس هموطن عزیز، شما با هر بار خرید یک بستهی اینترنت 20 مگابایتی یک روزه به قیمت 500 تومان، در واقع دارید هر گیگ دیتا را با قیمت 25 هزار و 600 تومان خریداری میکنید.
قیمت واقعی هر گیگ دیتا را همین چند خط قبل محاسبه کردیم.
25600 تقسیم بر 1333 میشود 19.20
یعنی فروش اینترنت به 19 برابر قیمت واقعی! گرانفروشی دیگر چه طور میخواهد معنی شود؟
همین عملیات را برای تمام بستههای متنوع! و شیادانه ایرانسل انجام دادهام و در بخش سوم تقدیم خواهم کرد.
من آدم فقیری هستم. وسع من نمیرسد که یک باره یک بستهی یک ساله 120 گیگی به قیمت 195 هزار تومان فعال کنم و اینترنت را با قیمت هر گیگ 1625 تومان مصرف کنم.
Result: 195000/120=1625
ولی من فقیر مستمند، میتوانم با هزار تومان ته جیبم، یک بستهی 50 مگابایتی با قیمت 900 تومان فعال کنم و مثل همان معتادی که با تریاک سوخته امروز و فردای خود را سر میکند، امروز خود را با همین 50 مگابایت سر کنم.
ولی با خرید این بسته من به ازای هر گیگ دیتا چقدر دارم پول میدهم؟
Result: (1024/50)*900=18432
بله یک مستمند فقیر با خرید یک بستهی 50 مگابایتی اینترنت (که ظاهرن برای مستمندان طراحی شده و چقدر هم منت سرشان گذاشتهاند برای این خدمت) برای هر گیگ دیتا 18 هزار و 432 تومان پول به ایرانسل میدهد.
حالا من یک دانشجو هستم و آنقدر هم فقیر و بدبخت نیستم، 13 هزار تومان پول ته جیبم پیدا میشود. پس خیلی شیک و آبرومندانه و پس از یک ساعت گشتن بین همهی بستههای اینترنتی ایرانسل، مناسبترین بسته که متناسب با درآمد و جیب من است را انتخاب میکنم و بستهی 3 گیگابایتی یک ماهه به قیمت 13 هزار تومان را فعال میکنم. در دلم کلی هم از انتخاب خودم خوشحالم و از ایرانسل به خاطر این همه تنوع در انتخاب سپاسگزارم.
Result: 13000/3=4333
بله، من دانشجوی خوشحال، با خرید این بسته به ازای هر گیگ دارم 4 هزار و 333 تومان پول پرداخت میکنم.
یادمان نرفته هنوز که قیمت هر گیگ اینترنت همراه، 1333 تومان است.
اصلن فرض کنید من نه فقیرم نه دانشجو، من یک کارمند ساده هستم و به محاسبات علاقه دارم، نشستهام و حساب کردهام به صرفهترین بستهی اینترنت ایرانسل، برای من بستهی سه ماهه 12 گیگابایتی به قیمت 37500 تومان است. چون نه آنقدر پول دارم که بسته یک ساله بخرم نه آنقدر بدبخت هستم که بستههای یک روزه بگیرم.
Result: 37500/12=3125
باز هم دارم برای هر گیگابایت دیتا، قیمت 3 هزار و 125 تومان میپردازم. به صرفهترین بستهی انتخابی من، باز هم 2.3 برابر قیمت واقعی است.
از گرانفروشی اینترنت به کجا باید پناه ببریم؟ به کی باید شکایت کنیم؟
در این بازار کثیف انحصاری که مردم با یک موبایل و دو تا اپلیکیشن معتاد دیتا و ترافیک شدهاند، شیادانی چون ایرانسل و همراه اول و همه و همهی اپراتورهایی که فقط اسمهایشان فرق دارد و همه در ذات و محتوا مثل هم دزد هستند، دارند پول پارو میکنند و ما مردم داریم دسترنج روزانهی خود را که هر روز به زحمت از زیر سنگ در میآوریم، دو دستی تقدیم این دزدها میکنیم.
یک پفک نمکی خرید، یک آدامس خرید، یک بیسکویت خرید، یا یک بستهی یک روزهی 50 مگابایتی اینترنت ایرانسل خرید؟
ولی وقتی 1000 تومانهای زیادی صرف خرید بستههای اینترنتی مسخره و توهینآمیز 20 و 25 مگابایتی شود، آن وقت یک اپراتوری مثل ایرانسل با چنان عظمت و ثروت بادآوردهای خلق میشود که ما مردم هیچ چارهای جز استفاده از خدمات تاریخ مصرف گذشته و گران و بیکیفیت آن نداریم و تازه مجبوریم مزاحمتهای پیامکی و جدیدا مزاحمتهای تماسی آنها را هم تحمل کنیم و پس از تماس با 700 با کلی شرمندگی و عذرخواهی از اپراتور بزرگ بخواهیم که دیگر مزاحم ما نشود. ما علاقهای به پیامکهای تبلیغاتی نداریم.
در پایان، یک صفحه وب ساختهام که در یک نگاه به شما تمام بستههای اینترنتی اپراتورهای موبایل را نمایش میدهد و شما میتوانید با سورت ستونهای جدول گرانترین و ارزانترین را پیدا کرده و به ناچار یکی را (بین بد و بدتر بد را، یعنی کمتر گرانتر را) انتخاب کنید.
یادمان باشد، ما مردم ایران، با خرید بستههای کوتاه مدت و ارزان، داریم گرانترین هزینه اینترنت در عالم هستی را پرداخت میکنیم، پس بیایید با کمی فکر اقتصادی و صرفهجویی بلندمدت، بستههایی را خریداری کنیم که ارزانترین حالت را در دراز مدت برای ما به ارمغان بیاود.
شاید یک بستهی اینترنت هزارتومانی به ظاهر ارزانتر از یک بستهی 60 یا 70 هزارتومانی باشد، ولی یادتان باشد در درازمدت شما با خرید بستههای 1000 تومانی متعدد، هزینه بسیار بسیار بیشتری را برای اینترنت پرداختهاید.
این مقاله، این صفحه وب کمترین کاری بود که من میتوانستم برای مقابله با گرانفروشی اینترنت در این کشور انجام دهم.
لطفا منتشر کنید. با تشکر.