در حالی که ویروس کرونا هر روز بخشهای مختلف جهان را در می نوردد، بخش زیادی از حکمرانان و نهادهای بین المللی مانند سازمان بهداشت جهانی و سازمان ملل از واژه همبستگی برای مبارزه در این راه نام می برند ولی در واقعیت حکمرانان دنیا چقدر دچار ناسیونالیسم داخلی یا منطقه ای شده اند یا به واقع منافع ناشی از سلامت جهانی را دنبال می کنند؟!
در این یادداشت به دنبال تحلیل سناریوی خاصی نیستم، موضوع آنقدر داینامیک است و من نامتخصص که صرفا در حوزه ای که با آن آشنایی مختصری دارم اطلاعات را جمع آوری کرده ام و آنچه برای شما بیان می کنم مقدمه ای بر تحلیل بازار تجهیزات پوشش فردی، توافقات تجاری و آثار ویروس کرونا بر تجارت آنها است و در پستهای بعدی به شکل فنی وارد موضوع شناخت نحوه تهیه داده های تجاری و طراحی نگرش داده محور و تحلیل محور به حوزه تجارت می شویم.
از طرف دیگر در روزهای آخر ماه مارچ وزرای تجارت کشورهای کانادا، استرالیا، شیلی، برونئی، میانمار، نیوزلند و سنگاپور متعهد شدند زنجیره تامین و تجارت کالا به ویژه محصولات پزشکی و درمانی را باز نگه دارند.(منبع:دولت نیوزلند)
در همین حال اتحادیه اروپا صادرات این محصولات را به خارج از اتحادیه اروپا ممنوع کرده است و ایران نیز یکی از کشورهایی است که پس از خروج آمریکا از برجام در تامین این گروه کالا از اروپا دچار محدودیت است.(منبع: بورس بازار)
در حال حاضر اکثراً فعالین حوزه توافق نامه های تجارت جهانی و منطقه ای در حال فشار به لابی های اتاقهای بازرگانی بین المللی و نهاد های منطقه ای و بین المللی هستند که جریان تجارت کالاها به واسطه شیوع جهانی ویروس کرونا نباید دچار محدودیت و بی اخلاقی شود، از روی دیگر کشورها به واسطه عدم پیشبینی پذیری شرایط در مواجه با این ویروس اقدام به اعمال محدودیت های صادرات کالا کرده اند. (محدودیت صادرات غلات از قزاقستان از جمله محدویت های اعمالی است)
در پست های بعدی در مورد اینکه چگونه با دسته بندی های کالایی و تهیه اطلاعات آماری بازارهای هدف وارادت و صادرات آشنا شوید بیشتر خواهم نوشت.
