یک محیط کاری سمی یا نامناسب، محل کاری است که در آن کارکنان به دلیل عوامل مختلفی دچار استرس، ناراحتی و نارضایتی می‌شوند، اوووف شایعه پراکنی هم به نظرم خیلی زیاده.
چرا میگم مافیایی چون در محیط های سمی مدیران تصور می کنن در حال بازی مافیا هستند و رفتارهای مافیا گونه دارند تا در نهایت تیم خودش بتونه برنده بشه.
محیط کاری سمی یا مافیایی چه ویژگی هایی دارد
مدیران یا مدیریت نادرست( پدر خوانده های بی اصالت ): بدون توجه به نیازها و مشکلات تیم، تنها به اهداف خود توجه می‌کنند. همیشه گرسنه هستند. تا دلت بخواد ادا.
عدم شفافیت: تصمیم‌گیری‌های پشت پرده و بدون اطلاع‌رسانی به کارکنان. اوووف این خود بگ...یی هستش. وقتی شفافیت نباشه یعنی قرار اونجا شایعه زیاد باشه، رانت اتفاق بیافته، کارهای خوبت به ندرت دیده بشه. اصل خود مافیا از همین عدم شفافیت ظهور میکنه.
عدم حمایت: نبودن پشتیبانی و راهنمایی از سوی مدیریت و همکاران، در این چنین محیط هایی طبیعی هستش که حمایتی وجود نداشته باشه، چون پدرخوانده بی اصالت قطعا فقط از خودش و تیم نزدیک به خودش حمایت میکند، گرسنه ای که سیر نمی شود.
عدم پیشرفت: نبود فرصت‌های رشد و توسعه حرفه‌ای. این دیگه خیلی زوره. اما واقعیت هستش.
تبعیض: برخورد نابرابر با کارکنان به دلیل جنسیت، نژاد، مذهب یا سایر عوامل. تا دلت بخواد.
همکاران نینجا: همکارانی که تمام روز رو به جای کار کردن، در حال نقشه کشیدن برای فرار از مسئولیت‌ها هستند.
مسئله اینجاست در چنین محیط هایی چکار کنیم، فرار کنیم، بسازیم، با ترس برای از دست دادن حقوق بمانیم، مثل خودشان بشیم
عملا کار خاصی نمیشه کرد، چون شرکت و محیط کاری بر پایه همین سمی بودن در حال گذران خود است. بنابراین خیلی نباید زور زد. کاری نمیشه پیش برد. پس چکار کنیم؟ در اولین فرصت فرار کنیم.
البته فرار کردن به این معنی نیست که خیلی سریع تصمیم به رفتن بگیریم. هر شرکتی موقعیت هایی برای شخص فراهم می کند. تارگت زمانی مشخص کنیم، در آن پریود زمانی به شرکت خدمت کنیم و یاد بگیریم و در همین حین حواسمون به سایر موقعیت ها باشه. خودمان را برای موقعیت بهتر آماده کنیم.
