برنامهنویسی یه روش حل مسئله به کمک کامپیوتره. برای مثال فرض کنید که وارد بانک شدید و کدملی خودتون رو به متصدی بانک اعلام میکنید. متصدی به کمک یک خط کد تمامی اطلاعات حساب بانکی شما رو پیدا میکنه( خیلی خفنه نه؟! ). مشخصات شما، گردشهای مالی و برداشت و واریز و کلی چیزهای دیگه رو میتونه بهتون بگه.
خب باید بدونین که این امکان به کمک برنامهنویسی ایجاد شده. سیستمی که برای بانک طراحی شده با دریافت کدملی شما، اطلاعات شما را از بین میلیونها اطلاعات دیگه پیدا میکنه و در قالب جداول نمایش میده.
بنابراین میشه گفت که برنامهنویسی یک علمه که به کمک اون میتونیم به کامپیوتر دستوراتی برای اجرا بدیم. ما این دستورات رو در قالب کدهایی به کامپیوتر میدیم. این اطلاعات و دستورات در مغز کامپیوتر (CPU) پردازش میشن و خروجی کار به کاربر نمایش داده میشه.
جالبه بدونید که کامپیوترها زبان انسانها رو درک نمی کنن و نمیفهمن ( نه این که خدایی نکرده نفهم باشن فقط نحوه ارتباط برقرار کردن باهاشون متفاوته). اون ها تمامی اطلاعات رو به صورت اعداد صفر و یک میبینن! یه برنامهنویس به کمک یه زبان برنامهنویسی منظور خودش رو به یک نرم افزار منتقل میکنه. این دستورات به کدهای ۰ و ۱ تبدیل میشن و کامپیوتر اون ها رو درک کرده و پردازش میکنه!
اگر بخوایم به صورت کلی بگیم و جمعبندی داشته باشیم باید بگیم که برنامهنویسی علم حل مسئله به کمک کامپیوتره.
ساده فکر کنید و ساده تصمیم بگیرید. در مرحله اول بدونین هدفتون چیه بعدش حوزه مورد علاقه اتون رو انتخاب کنید و از بین زبان های موجود در حوزه ای که قصد یادگیریشو دارید یک زبان رو انتخاب کنید و شروع به یادگیری کنید.