آدمی اصولا سه شخصیت دارد: واقعی، با دوستان و با خانواده.
این سه شخصیت خود به سه بعد در درون تقسیم می شود:
بخش بیرونی و پیچیده ی انسانی در مواجه با افراد دیگر به سه بخش دیگر تقسیم می شود:
حال این گونه بحث و پیچیدگی های محتوایی در ارتباطات می توانند به حالات بی نهایت عجیبی ختم شوند. برای مثال فرض کنیم شخصیت "با دوستان" بخش "کودک درون" با زبان "کودک" دارد گفتگویی با بخش "با خانواده"-"بزرگسال"-"والد" شخص دومی ترتیب می دهد!
چیزی مثل این:
تیپ یک: من می خوام بزنم تو گوش اون مخ بی مغز بی شعور تو! چرا همش شیرینی ها رو می خوری ابله؟
تیپ دو: ببینید شما اصلا طرز سخن گفتن تون صحیح نیست. بهتره اول دور و برتون رو نگاه کنید بعد نسبت به اظهار نظر که منجر میشه جمع فکر کنن هیچ ادب خانوادگی نداری اقدام کنی!
