بلاکچین نوعی پایگاه داده است اما برای اینکه بتوانید بلاکچین را درک کنید ، بهتر است در ابتدا اطلاعاتی درخصوص پایگاه داده کسب کنیم که در واقع یک پایگاه داده چیست. اما پایگاه داده بانک اطلاعاتی مجموعه ای از اطلاعات است که به صورت الکترونیکی روی سیستم رایانه ای ذخیره می شود. اطلاعات یا داده ها در پایگاه داده ها به طور معمول در قالب جدول ساخته می شوند تا امکان جستجو و فیلتر کردن اطلاعات خاص را فراهم کنند. در ادامه این مقاله به موضوعاتی همچون نصب بلاک چین، آموزش بلاک چین، بلاک چین کیف پول، کاربرد بلاک چین، مهندسی بلاک چین و کاربرد بلاک چین می‌پردازیم.
صفحات گسترده برای یک فرد یا گروه کوچکی از افراد جهت ذخیره و دسترسی به اطلاعات محدود طراحی شده اند. در مقابل ، یک پایگاه داده به گونه ای طراحی شده است که به طور قابل توجهی اطلاعات بیشتری را در خود جای داده است که می تواند به راحتی توسط هر تعداد کاربر همزمان دسترسی ، فیلتر و دستکاری شود.
پایگاه داده های بزرگ با قرار دادن داده ها در سرورهایی که از رایانه های قدرتمند ساخته شده اند ، به این مهم دست می یابند. این سرورها گاهی می توانند با استفاده از صدها یا هزاران کامپیوتر ساخته شوند تا از قدرت محاسباتی و ظرفیت ذخیره سازی لازم برای دسترسی همزمان کاربران به پایگاه داده برای بسیاری از کاربران برخوردار باشند. اگرچه یک صفحه گسترده یا پایگاه داده ممکن است برای هر تعداد از افراد قابل دسترسی باشد ، اما اغلب متعلق به یک تجارت است و توسط شخصی منصوب اداره می شود که کنترل کاملی بر نحوه کار و داده های موجود در آن دارد.
یک تفاوت اساسی بین پایگاه داده معمولی و بلاکچین ، نحوه ساختار داده ها است. بلاکچین اطلاعات را بصورت گروهی جمع آوری می کند که به آنها بلوک نیز گفته می شود و مجموعه ای از اطلاعات را در خود جای داده است. بلوک ها ظرفیت ذخیره سازی خاصی دارند و وقتی پر می شوند ، روی بلوک پر شده قبلی زنجیر می شوند و زنجیره ای از داده ها را به نام "زنجیره بلوک" تشکیل می دهند. تمام اطلاعات جدیدی که به دنبال آن بلوک تازه اضافه شده به یک بلوک تازه تشکیل شده وارد می شوند که پس از پر شدن نیز به زنجیره اضافه می شوند.
پایگاه داده، داده های خود را در جداول ساختار می دهد در حالی که یک زنجیره بلوک ، مانند نام آن، داده های خود را به صورت قطعه (بلوک) که با هم زنجیر شده اند ، ساختار می دهد. این امر باعث می شود که همه بلاکچین ها پایگاه داده باشند اما همه پایگاه داده ها زنجیره بلوک نیستند. این سیستم همچنین ذاتاً یک جدول زمانی برگشت ناپذیر از داده ها را هنگام پیاده سازی در ماهیت غیرمتمرکز ایجاد می کند. وقتی یک بلوک پر می شود ، آن را سنگ تمام می کنند و بخشی از این جدول زمانی می شود. هر بلوک در زنجیره زمانی که به زنجیره اضافه می شود ، مهر زمان مشخصی به آن داده می شود.
برای درک بلاکچین ، مشاهده آن در زمینه نحوه اجرای آن توسط بیت کوین بسیار آموزنده است. بیت کوین مانند یک پایگاه داده ، برای ذخیره بلاکچین خود به مجموعه ای از رایانه ها نیاز دارد. برای بیت کوین ، این بلاکچین فقط نوع خاصی از پایگاه داده است که هر معامله بیت کوین را که انجام داده است ذخیره می کند. در مورد بیت کوین، و برخلاف اکثر پایگاه های داده ، این رایانه ها همه زیر یک سقف نیستند و هر رایانه یا گروهی از رایانه‌ها توسط یک فرد یا گروه خاصی از افراد کار می کنند.
تصور کنید که یک شرکت دارای یک سرور متشکل از 10 هزار کامپیوتر با یک پایگاه داده است که تمام اطلاعات حساب مشتری خود را در اختیار دارد. این شرکت دارای یک انبار است که شامل همه این رایانه ها در زیر یک سقف است و کنترل کامل هر یک از این رایانه ها و کلیه اطلاعات موجود در آنها را در اختیار دارد. به همین ترتیب ، بیت کوین از هزاران رایانه تشکیل شده است ، اما هر رایانه یا گروهی از رایانه ها که زنجیره بلوک خود را در اختیار دارند ، در یک موقعیت جغرافیایی متفاوت قرار دارند و همه آنها توسط افراد یا گروه های مختلفی از افراد اداره می شوند. به این رایانه هایی که شبکه بیت کوین را آرایش می کنند، گره گفته می شود.
در یک بلاک چین، هر گره دارای رکورد کامل اطلاعاتی است که از زمان شروع کار در زنجیره بلوک ذخیره شده است. برای بیت کوین ، داده ها کل تاریخ معاملات بیت کوین است. اگر یک گره در داده های خود خطایی داشته باشد ، می تواند از هزاران گره دیگر به عنوان نقطه مرجع برای اصلاح خود استفاده کند. به این ترتیب ، هیچ گره ای در شبکه نمی تواند اطلاعات نگهداری شده در آن را تغییر دهد. به همین دلیل ، سابقه معاملات در هر بلاک که بلاکچین بیت کوین Bitcoin را تشکیل می دهد برگشت ناپذیر است.
اگر یک کاربر رکورد معاملات بیت کوین Bitcoin را لمس کند ، همه گره های دیگر به یکدیگر ارجاع می دهند و به راحتی گره را با اطلاعات نادرست مشخص می کنند. این سیستم به ایجاد ترتیب دقیق و شفاف رویدادها کمک می کند. برای بیت کوین ، این اطلاعات لیستی از معاملات است ، اما برای یک بلاک چین امکان داشتن انواع اطلاعات مانند قراردادهای حقوقی ، شناسه های دولتی یا موجودی محصولات شرکت نیز وجود دارد.
به دلیل ماهیت غیرمتمرکز بودن بلاکچین بیت کوین ، با داشتن یک گره شخصی یا با استفاده از کاوشگران بلاک چین که به هر کسی امکان می دهد معاملات بصورت زنده را ببیند ، می توان به طور شفاف تمام معاملات را مشاهده کرد. هر گره کپی مخصوص خود از زنجیره را دارد که با تأیید و اضافه شدن بلوک های جدید ، به روز می شود. این بدان معنی است که اگر بخواهید ، می توانید بیت کوین را به هر کجا که برسید ردیابی کنید.
همانطور که می دانید امروزه معمولا انتقال پول بین دو نقطه از طریق عملی زمان بر، هزینه بر بوده و علاوه بر این تحت نظر نهاد ثالثی انجام می گیرد که این نهاد ثالث می تواند بانک فرستنده، بانک گیرنده باید که مشکلاتی از جمله بلوکه شدن، برگشت خوردن و قابل رصد بودن را نیز به همراه دارد لذا برای حل این مشکل می توان نهاد ثالث را حذف کرد که تنها راه حل قابل اعتماد و جایگزین این مورد بلاک چین است یعنی بلاک چین درواقع مکانیزم ایجاد اعتماد در غیاب نهاد ثالث (سازمان ثبت اسناد، بانک،سازمان معاملات سهام) می باشد.
فناوری بلاک چین موارد امنیتی و اعتماد را از چندین طریق پاسخ می دهد. اول، بلوک های جدید همیشه به صورت خطی و زمانی ذخیره می شوند. یعنی همیشه به "انتهای" بلاکچین اضافه می شوند. اگر نگاهی به بلاک چین بیت کوین بیندازید ، خواهید دید که هر بلوک موقعیتی روی زنجیره دارد که به آن "قد" می گویند. از نوامبر 2020 ، ارتفاع بلوک تاکنون به 656197 بلوک رسیده بود.
بعد از اینکه بلوکی به انتهای زنجیره بلوک اضافه شد، بازگشت و تغییر در محتوای بلوک بسیار دشوار است مگر اینکه اکثریت برای انجام این کار به توافق برسند. به این دلیل که هر بلوک حاوی هش مخصوص به خود است ،کدهای هش توسط یک تابع ریاضی ایجاد می شود که اطلاعات دیجیتالی را به رشته ای از اعداد و حروف تبدیل می کند. اگر آن اطلاعات به هر روشی ویرایش شود، کد هش نیز تغییر می کند.این دلیل مهم آن برای امنیت است.
به فرض اگر بگوییم یک هکر می خواهد بلاک چین را تغییر دهد و بیت کوین را از بقیه سرقت کند. اگر آنها بخواهند نسخه تک نسخه خود را تغییر دهند ، دیگر با نسخه دیگران مطابقت نخواهد داشت. وقتی همه افراد نسخه های خود را در برابر یکدیگر ارجاع می دهند، می بینند که این یک نسخه برجسته است و نسخه هکر از این زنجیره به عنوان نامشروع کنار گذاشته می شود.
موفقیت در چنین هکی مستلزم این است که هکر به طور همزمان 51 درصد از نسخه های بلاک چین را کنترل و تغییر دهد تا نسخه جدید آنها به نسخه اکثریت و در نتیجه زنجیره مورد توافق تبدیل شود. چنین حمله ای به مقدار زیادی پول و منابع نیز احتیاج دارد زیرا آنها برای ازسرگیری به تمام بلوک ها نیاز دارند زیرا آنها اکنون دارای مهر زمان و کدهای هش متفاوت هستند. این امر باعث می شود که نسخه مورد حمله بیت کوین از نظر ارزش به شدت سقوط کند و در نهایت حمله بی هدف شود.
هدف بلاک چین این است که اطلاعات دیجیتالی ضبط و توزیع شود ، اما ویرایش نشود. فناوری بلاک چین برای اولین بار در سال 1991 توسط استوارت هابر و دبلیو اسکات استورنتتا، دو محقق که می خواستند سیستمی را اجرا کنند که در آن نمی توان با مهر زمان سند دستکاری کرد ، ترسیم شد. اما تقریباً دو دهه بعد ، با راه اندازی بیت کوین در ژانویه 2009 ، اولین بلاکچین از دنیای واقعی استفاده کرد.
پروتکل بیت کوین بر اساس بلاکچین ساخته شده است. ساتوشی ناکاموتو Satoshi Nakamoto، خالق نام مستعار بیت کوین، در یک مقاله تحقیقاتی با معرفی ارز دیجیتال ، از آن به عنوان "یک سیستم نقدی الکترونیکی جدید که کاملاً نظیر به نظیر است و شخص ثالث قابل اعتمادی ندارد" نام برد. نکته کلیدی که در اینجا باید فهمید این است که بیت کوین صرفاً از بلاک چین به عنوان ابزاری برای ثبت شفاف دفتر حساب استفاده می کند، اما از نظر تئوری بلاک چین می تواند برای ضبط غیر قابل تغییر تعداد نقاط داده استفاده شود.
منبع: https://www.investopedia.com/terms/b/blockchain.asp
