زندگی کن زندگی کن زندگی
زندگی مانند دریا روشن است
روشنایی مثل گوهر یا زر است
زر یا گوهر بی ارزش بود
وقتی آدم بی دانش بود
معنی بیتها
۱)
زندگی کن زندگی کن زندگی
زندگی کن؛ زندگی را با تمام وجود تجربه کن.
۲)
زندگی مانند دریا روشن است
زندگی مانند دریاست؛ سرشار از روشنی، گستردگی و شفافیت است.
۳)
روشنایی مثل گوهر یا زر است
این روشنایی مثل یک گوهر یا طلا ارزشمند است.
۴)
زر یا گوهر بیارزش بود / وقتی آدم بیدانش بود
طلا یا گوهر زمانی بیارزش است که انسان نادان باشد؛ یعنی ارزش هر چیز را دانایی تشخیص میدهد.
---
مفهوم کلی شعر
شعر مردم را دعوت به زندگی کردن با آگاهی میکند.
شاعر زندگی را روشن، زیبا و ارزشمند میبیند و اشاره میکند که ارزش واقعی زندگی و نعمتهای آن تنها با دانایی شناخته میشود.
در واقع پیام اصلی این است:
«زیستن با خرد، زندگی را ارزشمند میکند.»
---
آرایههای ادبی شعر
۱. تشبیه
زندگی مانند دریا روشن است → تشبیه زندگی به دریای روشن
روشنایی مثل گوهر یا زر است → تشبیه روشنایی به گوهر/زر
۲. تکرار
زندگی کن زندگی کن زندگی → تکرار واژه «زندگی» برای تأکید
۳. تضاد (آنتیتز)
ارزشمند بودنِ «زر و گوهر» در برابر بیارزش شدنشان در نبود دانش → تقابل «ارزش / بیارزشی»
۴. استعاره (لطیف)
نسبت دادن «روشنایی» به زندگی در کل شعر، نوعی استعاره مفهومی از «خوبی و آگاهی» است.
۵. مراعات نظیر
دریا، روشنایی (حوزه طبیعت و نور)
گوهر، زر (حوزه ارزشمندی)
۶. پیام اخلاقی (حسن تعلیل)
«زر بیارزش بود چون آدم بیدانش بود» → بیان علت ظاهری برای تأکید بر نقش دانش
---
