حقوق زن

یکی از دوستان شش ماه پیش در پستی با عنوان«مهاجرت، تیم ملی، وطن‌فروش، گرانی، زن»که در فضای ملتهب مهسا زده نوشته شده بود جمله ای هم از امام علی علیه السلام نقل کرده و همین جمله را علت ظلم به زنان دانست.

خطبه 80 نهج البلاغه:

از خطبه هاى آن حضرت است پس از پايان جنگ جمل در مذمّت زنان:

اى مردم، زنان از نظر ايمان و ارث و عقل ناقصند. اما نقصان ايمانشان به اعتبار معاف بودن از نماز و روزه در ايام قاعدگى است. اما نقصان ارثشان به اعتبار اينكه سهم ارث آنان نصف سهم ارث مردان است. اما نقصان عقلشان، به اعتبار اينكه شهادت دو زن برابر شهادت با يك مرد است. از بدان آنان بترسيد، و از خوبانشان برحذر باشيد، و در امور پسنديده از آنان پيروى نكنيد تا در اعمال ناشايسته طمع پيروى نداشته باشند.

همچنین در جواب یکی از کامنت ها نوشته اند:

«اگه جایی اشتباه می‌کنم خواهشا منطقی صحبت کنید و قانعم کنید.»

اکنون که کمی از التهابات آن زمان کم شده است جا دارد در فضایی آرام گفتگو کنیم .

اگر منظور شما این است که گفته ی امام علیه السلام با آموزه های دینی متفاوت است باید بگویم ما گفته و عمل امام معصوم را مطابق صد درصد دین می دانیم.اگر منظور این است که اسلام اشتباه می کند می گوییم چنین نیست و اسلام با توجه به شناخت از زن و مرد و لحاظ کردن ویژگی های متفاوتشان حکم صادر می کند.اگر منظور این است که ما این خطبه را اشتباه برداشت کرده ایم یا خطبه اشتباه ترجمه شده است در این مورد می توان بیشتر تبیین کرد و شما می توانید درستش را به ما بگویید.

خلاصه ایراد گرفتن به سخنان علی بی ابی طالب کار راحتی نیست.

البته که منظور شما این است که اسلام نصف حقوق زن را از او گرفته است.جواب ما هم این است که تکلیف است که حق می آورد.

این خطبه پس از شکست جنگی که عایشه سردمدارش بود خوانده شده و منظور اطاعت نکردن از زنانی است که از جایگاه زنانگی خود خارج شده و قومی را به گمراهی و شکست می کشانند .این شیوه در خود قرآن هم هست که مثلا می گوید انسان خیلی خسیس است یا وقتی خیری به او می رسد آن را از دیگران منع می کند و صد البته منظور گروهی از انسان ها هستند نه همه شان.

امام در جایی دیگر می فرماید:«إنَّ المَرأَةَ ریحانَةٌ وَ لَیسَتْ بِقَهرَمانَةٍ، فَدارِها علی كُلِّ حالٍ وَ أَحسِنِ الصُّحَبَةَ لَها لِیَصفُو عَیشُكَ» همانا زن ریحانه (گُل) است و نه یک مستخدم، هميشه و در تمامی احوال، با او نیکو سخن بگو و رفتار کن، تا زندگيتان با آرامش و صفا بگذرد.

چرا به این جمله ایراد نمی گیرید؟ معلوم می شود باید ببینیم فضای سخن چه فضایی بوده است.آن جمله در فضایی گفته شده که فضایش با این گفته متفاوت است.

مسئله ی حقوق زن و مرد مسئله ی بغرنج و تازه ای نیست.اگر قبل از انقلاب این شبهات در مورد حقوق زن مطرح می شد درست بود ولی حالا که به برکت رادیو و تلویزیون و مشق و حساب و مدرسه و جدل ضرب و هندسه همه برای خودمان یک پا آخوندیم اجمالا می دانیم قضیه به چه صورت است و نظر اسلام چیست و اشتباهات نگاه غربی چه ،ولی انگار دلمان می خواهد طرفی را که دوستش داریم همیشه پیروز میدان ببینیم و خطاهایش را زیر سیبیلی رد کنیم و بگوییم آنجا همه چیز گُل و بُلبُل است.این جوری که باشد استدلال هیچ کسی را هم قبول نخواهیم کرد ولی از من به شما نصیحت:

«گر بگریزی ز خراجات شهر

بارکش غول بیابان شوی»

آری فرزند! اگر مهسا گفت دلم می خواهد روسری را بردارم و با مینی ژوپ بگردم هزینه ی امنیتش هم در جامعه کنونی بالا می رود.چون اینجا پاریس و شانزلیزه نیست که هزینه ها پایین باشد(اگر باشد). پسر در حالت نرمالش در سی سالگی مزدوج می شود و باید پانزده سال دوم زندگی را فقط با تقوای اللهی و نگاه به ترک های سقف منزل به سر برد که خیال مهسا ها راحت باشد و بتوانند گیس ها را در باد پریشان کنند و به آزادیشان برسند. می گویی نه.این خط و این نشان.ساز جامعه ما که حدود یکسال است گوگوری مگوری شده است فردا صبح صدایش در آمارها در خواهد آمد.یا نه یک هفته اینترنت را قطع کن تا جوان ها از فضای غیر واقعی بیرون بیایند و کمی دور و برشان را دید بزنند.فعتبروا یا اولی الآزادی!

فرض کنید من هر روز بروم در مدرسه پسرم و اجازه اش را بگیرم و یکی دو ساعت او را به تفریح ببرم،به او بگویم سختی نکش.جور مدرسه و استاد را ولش!مهر پدر را بچسب!برایش بستنی بخرم و بگویم خوش باش!بچه می گوید عجب پدر باحالی داریم ما!من چقدر خوشحالم!در حالی که همه می دانیم من دارم از معصومیت کودکم سوء استفاده می کنم و زمانی را که باید سختی بکشد و به تحصیل بپردازد از او می گیرم.تفکر غربی هم همین کلک مرغابی را به زنان می زند.می گوید تو باید آزاد باشی.بند قبا را شل کن!چرا مرد باید تو را در خانه حبس کند؟چرا باید به او بله بگویی و مطیعش شوی؟آزاد باش!یک نه بگو و نُه ماه شکم نکش!ارباب خودت باش. چرا زیر ظلم مرد می روی؟چادر چرا؟به زنان سنتی جامعه نگاه کن که هیچ اختیاری از خودشان ندارند.راستی چرا تو بارداری را تحمل می کنی و مرد نه؟

این حرف ها که نمکی از واقعیت هم به آن زده شده نگاه غرب به زن یا همان فمینیسم(علیه ما علیه) است.در این جنبش نه تفاوت بدنی زن و مرد لحاظ شده نه تفاوت روحی و توانایی های مختص به هر فرد.فمینیسم یا جنبش آزادی زن در حقیقت کلک مرغابی مردان به زنان است تا با دفاع ظاهری از آزادی، آنان را بیش از پیش برده خود کنند.بردگانی که این بار مسخ هم شده اند و خودشان نمی فهمند که برده اند.راستی آیا زنی که برای تبلیغ یک کالا در تلویزیون اندام خودش را نشان می دهد فردی آزاد است یا یازیچه ی دست مرد پشت دوربین؟بیشترین درآمد فروش کالای تبلیغی به جیب آن زن می رود یا این مرد؟ما اگر همین یک مطلب را باور کنیم چشم بسته تمام احکام اسلام را خواهیم پذیرفت و دیگر نمی گوییم چرا دیه ی بیضه ی یک مرد با دیه یک زن برابری می کند(که البته آن هم جواب دارد.اما مهمتر از شنیدن جوابش پیدا شدن این حس در ماست که نکند دارند سرمان کلاه می گذارند و ما نمی فهمیم.نکند موش گرفتنشان برای رضای خدا نیست!)

ما در یک کلام می گوییم آزادی هایی که بیشتر از احکام اسلامی باشد خیانت به زن است.نتیجه ی نشناختن زن و به خاطر بهره کشی از اوست.البته این ها ناقض اشتباهات برداشت سنتی از آموزه های اسلام در مورد زنان نیست که در گذشته در جوامع مختلف مثل جامعه خودمان بود و زن را در خانه حبس می کردند و دختر را بدون رضایت و در سن ناپختگی شوهر می دادند و در خانه ی شوهر هم فقط کُلفَت بود و قس علی هذا.اتفاقا این بهره کشی های سنتی تاریخی از زن بوده است که موجب پذیرش بهره کشی های مدرن شده است.پس ما هم می گوییم در خیلی از جوامع با نگاه سنتی هم حقوق زنان تضعیف می شده.

خطبه ی 80:

منظور از نقصان در خطبه کمبود است.آیا به علت مسائل زنانه بعضی از عبادات از دوش زنان برداشته نشده است؟این نقصان در عبادت است.در ارث هم کمتر بهره می برند که با توجه به ساختار خانواده این مقدار تنظیم شده است.در مورد نقصان عقل( که اصلی ترین قسمت این جمله است) هم باید گفت نظر اسلام این است که نوع زن باید بیشتر در کارهای تربیتی و عاطفی به کارگرفته شود نه در کارهایی که نیاز به عقل دور اندیش دارد.حالا شما می گویی نه باید مساوی با هم باشند من هم هِی توجیه بتراشم که نه زن و مرد دو روحیه متفاوت دارند و تو قبول نکن.حرف آخر این است که ما این را توهین نمی دانیم اگر چه می توانی فریاد کنی که این نظر باعث کوچک کردن مقام زن است و توهین به او.خُب این یک ادعای به ظاهر درست است که کسانی آن را قبول می کنند که نظرات دین اسلام در مورد زن را به صورت همه جانبه لحاظ قرار نمی دهند و از اسانگیری دین در بسیاری از امور بر زنان چیزی نمی گویند.مانند جنگ کردن یا پرداخت نفقه..اگر من بگویم این لباسم به درد عروسی می خورد و آن دیگری مناسب کار کردن است آیا این حرف بالا بردن مقام لباس مهمانی و کوچک کردن لباس کار است؟اگر بگویم بخش قابل توجهی از مغز زن نسبت به مرد به احساسات تعلق گرفته و مغز مرد برای دوراندیشی و سبک و سنگین کردن مسائل بیشتر کشش دارد آیا من زن را کوچک کرده ام؟خُب شما اگر بر حرفت هستی زن را بفرست سربازی و راننده کامیونش کن و مرد را معلم پیش دبستانی و پرستار بچه.از زن در تمام امور مشورت بگیر.جام جهانی فوتبال را هم بین تیم های زن و مرد قرعه کشی کن.اصلا در یک تیم نصف زن بگذار و نصف منهای یک مرد!به روسای جمهور زن هم بگو نصف وزرایشان را زن انتخاب کنند.اگر می توانند.ما هم می گوییم زن همان مرد است و بالعکس.دعوا هم نداریم.فقط از مرد نخواه بزاید که این کار کمی سخت است!

در قرآن داستان زنی آورده شده که به وزرایش می گوید:سلیمان نبی قصد حمله به کشورمان را دارد نظر مشورتیتان چیست؟و سر آخر هم خودش تصمیم می گیرد که چه کند.آیا اگر آن زن تنوانست با تصمیمش کشور را از جنگ دور کند نشانه ی این است که زن برای مملکت داری شبیه مرد است؟اگر چنین است چرا کشورهای موافق این حرف نصف مسئولان خودشان زن نیستند؟ البته در قرآن داستانی هم هست که زنی قصد سوء به مردی را داشته است(و مرد از او فراری بوده است) و زن مرد را به زندان می اندازد.پس آیا در جامعه هم از نظر آماری زنان دنبال مردانند یا بر عکس؟

در زندگی خودمان می بینیم چه بسیار شوهرهایی که قدرت تصمیم گیری ندارند و بر عکس همسرشان دستور می دهد و آن ها می پذیرند.در نهایت هم زندگی به خوبی پیش می رود.واضح است که این خطبه به چنین مواردی اشاره نمی کند.

این خطبه می گوید برای کارهای مهم با زن مشورت نکنید که فلان کس چون زن پیغمبر است پس دوراندیش هم هست.