در خبر ها آمده بود که LG و SAMSUNG از ایران رفته اند. چندین سال است که کشور ما هدف تحریمهای شدید مالی و اقتصادی قرار گرفته است.ولی ما تنها کشوری نبوده ایم که توسط آمریکا تحریم شده ایم. یکی از کشور هائی که چوب آمریکا به تنش خورد خود کره ی جنوبی بود.ولی کره ای ها توانستند با سیاست های صحیح و سختکوشی از تحریم ها استفاده ی خوبی ببرند.موردی که ما در خیلی جا ها از جمله در صنایع خودروسازیمان باید الگو بگیریم.
در ذیل واکنش کره به سیاست های اقتصادی آمریکا (تخلیصی از نوشته ی یاسر جبرائیلی) آمده است :
در 1960 پس از سرنگونی دولت مورد حمایت آمریکا در کره جنوبی، یک دولت موقت در کره شکل گرفت که ژنرال پارک چانگ هی، با کودتایی بدون جنگ و خونریزی در 1961 به عمر آن پایان داد. پارک که در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی رسید تا 1979 که با هدایت آمریکا و به دست رئیس سازمان جاسوسی کره ترور شد، رئیس‌جمهور کره جنوبی بود.
زمانی که ژنرال پارک قدرت را به دست گرفت، کره درگیر بحران کاهش رشد اقتصادی و افزایش بیکاری بود و اندک زیرساختی نیز که ژاپن برای بهره‌کشی از این کشور ایجاد کرده بود، طی جنگ 1950 تا 53 دو کره نابود شده بود. حکومت قبلی هم که تحولی در اقتصاد این کشور ایجاد نکرده بود. درآمد سرانه مردم کره جنوبی در سال 1962 فقط 87 دلار ثبت شده است که در آن زمان از کشورهای هائیتی، اتیوپی و یمن پایین‌تر بود. و 40 درصد مردم از فقر مطلق رنج می‌بردند. ژنرال پارک توانست با تدوین و اجرای یک استراتژی بومی، اقتصاد کره را متحول ساخته و کشورش را در ردیف کشورهای پیشرفته قرار دهد. تولید ناخالص داخلی کره‌جنوبی 1700 درصد و امید به زندگی 12.5 سال افزایش یافت . نسبت سرمایه‌گذاری ناخالص به تولید ناخالص ملی از 12.8 به 35.7 رسید. میزان صادرات از 2.4 درصد تولید ناخالص ملی به 31 درصد رسید. سهم تولیدات صنعتی از 13.6 درصد تولید ناخالص داخلی به 30.6 درصد رسید در حالی که 21.6 درصد نیروی کار در کره‌جنوبی در حوزه صنعت فعال بودند .
تا قبل از پارک ، کره جنوبی کاملا تحت سلطه آمریکا و برای گذران امور، وابسته به کمک‌های خارجی به ویژه کمک‌های آمریکا بود . در 1950 دولت واشنگتن برنامه تعدیل ساختاری را در کره جنوبی به اجرا گذاشت و بر این اساس، کمک‌های آمریکا مشروط به اجرای برنامه‌های تعدیل توسط سئول شد.
اما ژنرال پارک دریافته بود که هدف آمریکا از کمک مشروط به کره ی جنوبی، «آمریکایی‌سازی کره‌جنوبی» با ابزار کمک مالی است و در کتاب «ملت، انقلاب و من» علیه آن موضع گرفت: « ما به توصیه‌های آمریکا اعتماد داریم، اما کمک آمریکا باید هزینه بازسازی اقتصاد ما شود، نه اینکه صرفا به مصرف برسد».وقتی پارک در سال 1962 برنامه اول پنج ساله توسعه خود را اعلام کرد، آمریکایی‌ها آن را خام و غیرممکن توصیف کردند. هدف این برنامه، ایجاد یک اقتصاد متکی به درون از طریق نگاه به داخل و جایگزینی واردات بود . وقتی پارک با علم به مخالفت آمریکا، تصمیم خود برای تاسیس شرکت توسعه صنعتی کره را تا 48 ساعت قبل از اجرا از آمریکا پنهان کرد، واشنگتن خشمگین شد و کره‌جنوبی را تهدید به قطع کمک مالی کرد. برخی معتقدند آمریکا نگران این بود که کره جنوبی تبدیل به یک نظام ضد کاپیتالیستی شود.آمریکا درباره ماهیت سوسیالیستی برنامه پارک نگران بود و به صورت جدی به قطع روابط دیپلماتیک با کره جنوبی می‌اندیشید. به هر صورت، وابستگی کره جنوبی به کمک‌های آمریکا در سال‌های نخستین حکومت پارک، باعث شد دولت وی تحت فشار واشنگتن مجبور به پذیرش برخی برنامه‌های آژانس آمریکایی توسعه بین‌المللی برای تعدیل ساختاری شود؛ تا جایی که در برنامه اول پنج ساله توسعه خود تغییراتی داد. اما هوشمندی دولت پارک در این بود که هرگز تسلیم محض این برنامه‌ها نشد و آنها را مطابق با راهبردهایی که خود ترسیم کرده بود، تغییر داد.حتی در دوره اوج نفوذ آمریکا در کره جنوبی، پارک توصیه‌های سیاستی واشنگتن را در چارچوب اولویت‌ها و استراتژی‌های خودش تعریف می‌کرد.
رابطه تنگاتنگی میان «خلق بازار صنایع نظامی» و پیشرفت کره ی جنوبی وجود دارد؛ به گونه‌ای که سایر صنایع، یا مصرف کننده زیرساخت‌هایی بوده‌اند که برای صنایع دفاعی ایجاد شد و یا از فناوری‌هایی بهره‌برداری کرده‌اند که در صنایع نظامی ایجاد شد. (برخی صنعتی شدن این کشور را با عبارت «مدرنیته نظامی» توصیف کرده‌اند.) این «مدرنیته نظامی»، واکنشی به محرومیت‌های نظامی و تحریمهای تسلیحاتی آمریکا علیه کره بوده است.
صنایع دفاعی، انگیزه و تحرک لازم را برای مدرن سازی فناوری‌های مرتبط با صنایع سنگین و شیمیایی ایجاد کرد و شرکت‌های خصوصی کره جنوبی را که مجری پروژه‌های نظامی بودند، در صنایع تجاری توانمند ساخت. بسیاری از شرکت‌های عظیم کره‌ای که امروز در جهان شناخته شده‌اند، موفقیت خود را مدیون پروژه‌های نظامی هستند که دولت ژنرال پارک برای دستیابی به توان تسلیحاتی تعریف کرد. برای نمونه، شرکت‌های L G و S A M S U N G مجری پروژه‌هایی در رابطه با سیستم‌های الکترونیکی و اطلاعاتی نظامی بودند؛ شرکت‌های هیوندای، سامسونگ و دوو مجری پروژه‌های مرتبط با خودروهای زرهی و قطعات آنها بودند؛ کیا، هیوندای و دوو مجری پروژه‌های تولید زیردریایی و دیگر تسلیحات مرتبط با نیروی دریایی بودند.
