در پُست زیر سعی کرده ام نظرم را در مورد چند واژه بگویم. شاید شما هم از این سبک خوشتان بیاید و ادامه بدهید:
ویرگول: از ویرگول آموختم برخلاف آنچه ادعا می کردم چیز زیادی برای نوشتن ندارم و حتی نوشتن بلد نیستم.
فضای مجازی: از فضای مجازی آموختم ما توسط رسانه هایی محاصره شده ایم که مدیریتش با دیگران است و ما فقط احساساتمان به بازی گرفته می شود.
اینستاگرام و واتساپ:تغاری بشکند ماستی بریزد;جهان گردد به کام کاسه لیسان(منظور فیلتر شدن تلگرام و توئیتر است)
انتخابات:بر خلاف آنچه تصور می شود شیوه ی خوبی برای اداره ی مملکت نیست،در اکثر موارد نمی صرفد تا چهار سال انتخاب خودمان را تحمل کنیم.
کتاب:خواندن خیلی از کتاب های موجود مشکل آدم را که حل نمی کند برعکس دادن آدرس غلط زندگی به آدمی ست،چرا که تراوشات ذهن فردی ست که از من بیشتر احتیاج به راهنمائی دارد.
مسئول خوب:برخلاف آنچه در ایران گفته می شود که غرب اَخ است و بد، مسئول خوب در بهترین حالت کسی است که قوانینی که ده ها سال پیش در کشورهای غربی اجرا شده را تصویب و اجرا کنند.مانند شفافیت آرای نمایندگان، طرح پزشک خانواده،خروج از اقتصاد تک محصولی،شفافیت مالیاتی و تکیه بر مالیات به جای هدر دادن ذخایر معدنی، کاهش تصدی های دولتی،اینترنت ملی و... می بینید که راهی که آنها سال ها پیش رفته اند ما آرزو می کنیم در آن قدم بگذاریم.
بورس در ایران: بر خلاف بورس های کشورهای دیگر جایی است برای دست در جیب همدیگر کردن و پولدار شدن.توضیح این که در خارج با بررسی بنیان شرکت مُبادرت به خرید سهام آن می کنند و پس از یک سال از سودِ فعالیت آن مُنتَفِع می شوند ولی در ایران با دلال بازی قیمت ها را بالا می برند و با سفته بازی از افزایش قیمت برگه ی سهم بهره مند می شوند . مانند بازی بچه ها که ده نفرند و نُه تا صندلی هست ،موسیقی نواخته می شود و بچه ها دور صندلی ها می گردند.وقتی موسیقی تمام شد هر کسی باید روی یک صندلی بنشیند تا از مسابقه بیرون نرود و به این ترتیب نفر آخری که صندلی گیرش نیامده می سوزد.وای به حال آن نفر آخر که برگه در دستش باشد و زنگ سقوط قیمت سهم بخورد.
تجربه ی ترامپ: هیچ چیزی غیر ممکن نیست،غیر از چیزهای غیر ممکن.
کُرونا: رو دست خدا به تمام انسان ها با هر عقیده، ادعا و سطح ثروتی.
پُست خوب: یه سرخپوست خوب یه سرخپوست مرده است و بهترین پُست ها هم کوتاه ترین آنهاست.
پُستهای خودم:حکم واو را در واژه ی خواهر دارد،نوشته می شود ولی خوانده نمی شود.البته اگر نباشد هم خواهر از خواهری نمی افتد.
وقتی می بینم رئیس جمهور چقدر خوب قرنطینه را رعایت می کند: صندلی سابید!
