قسمت دهم : خریدارم...
سلام.
داخل قسمت قبل گفتیم که ما طوری ساخته و طراحی شدیم که دنبال یه چیز بهتر بریم و اون چیز بهتر باید طوری باشه که این بهتر بودنش ته نکشه و از بین نره ، چون اگه اینجور بشه دیگه با سیستم ما نمیخونه و خود به خود کنار گذاشته میشه.
دوست ندارم زود از این مساله بگذرم ولی فکر کنم مثال به اندازه کافی زده شد، مخصوصا مثال دوچرخه خیلی خوب بود . شما میتونید به جای این دوچرخه چیزهای مختلفی بزارید ، یکی خونه میزاره ، یکی پست و مقام میزاره یکی غذاهای خوش مزه میزاره .
حالا چون بحث غذا شد ،ایراد نداره ، یه مثال خوش مزه بزنم بد نیست
مثلا الآن برای همه ما حدودا جوجه کباب یه کمال محسوب شده و ما با شناختی که ازش پیدا کردیم و با تفکر و سنجشی که روش داشتیم ، اون رو یه کمال دونستیم ، اگه یه طرف سفره بادمجون یا تخم مرغ باشه ، یه طرف جوجه کباب ، احتمال بالای نود درصد ، ملت میرن سراغ جوجه کباب و به طور خود کار چیزی که کمال هست رو بر میدارن ، حالا اگه همین جوجه کباب رو زیاد بخوریم ، دلمون رو میزنه و شاید میل مون به اون تخم مرغه بیشتر باشه ، یا اگه کنار این جوجه کباب ، یه استیک گوشت آب دار با ادویه خاص که تنوری هم هسن همشون باشه ، از این جوجه کبابه دلسرد میشیم و میریم سراغ گوشت و جایگاه جوجه کباب به راحتی از بین میره ، یعنی این جوجه کباب یا دیگه بهتر نیست یا یکی بهتر بودنش رو میگیره ، یعنی بهتر از اون میاد...
خوب اینم یه مثال لذیذ و دل انگیز.
بریم ادامه... ( چه ادامه ای ، چه آشی ، چه کشکی ، گشنه شدیم رفت ، دیگه ذهن کار نمیکنه که....?)
ما داخل این زندگی ای که داریم ، چیزهای مختلفی اطرافمون هست که داریم عمرمون و سیستم بهتر طلبی مون رو خرج اینها میکنم ، مثلا یه چیزهایی هست مثل همین دوچرخه و جوجه کباب ، که بهشون میگن ((دنیا)) یه چیزهایی هم هست مثل موجوداتی که ما رو هی تشویق به کارهایی میکنن ، به اصطلاح دارن وسوسه مون میکنن ( داخل مورد اول ما به خاطر دنیا میرفتیم ، کسی وسوسه نمیکرد) و ما با اینها معامله میکنیم که خیلی از اوقات هم بعدش پشیمون میشیم((شیطان)) یه چیزی هست که ما براش داریم تلاش میکنیم و هی میخواییم که بزرگ و بزرگتر باشه و خط و خش هم روش نیفته ((نفس)) و چند چیز دیگه هم هست
یه چیز دیگه هم هست که ظاهرا وقتی ما چیزی رو بهش میدیم ، چیزی از ما نمیگیره ، و بیشتر قصدش این هست که ما رشد کنیم و اونقدر بزرگ هست که تموم نمیشه (( بهش میگن خدا ، البته ما هنوز اثباتش نکردیم))
این ها خریدار های ما هستن و ما آدم ها با یکی از اینها داریم معامله میکنیم ، اونها یه چیز میدن و ما هم عمر و سیستم بهتر طلبی مون رو در اختیارشون میزاریم و داخل اون راه مصرفش میکنیم.
خوب همه اینها دارن داد میزنن ، من خریدارم
ما به کدومشون بفروشیم که ضرر نکنیم؟
( یه سوال : چه لزومی داره حتما به خریدار بهتر بفروشیم عمرمون رو؟؟؟ جوابش ساده است ، اگه ما یه خونه داشته باشیم ، یه نفر با یه پفک بخواد بخره ، یکی با یک میلیارد بخره ، قطعا به نفر دوم میفروشیم چون ضرر کردن رو ذاتا بد میدونیم و همیشه دنبال بهتر هستیم ، البته این کار شرط هایی هم داره ، مثلا ما باید بدونیم که پفک چیه و یک میلیارد چیه و هم چنین ارزش خونه رو هم بدونیم ، چون اگه این رو ندونیم ممکنه مثل بچه ای بمونیم که به دزدی که میخواد طلاش رو بدزده ، طلا رو میده در مقابل یه پفک ، چون ارزش پفک رو میدونه ولی ارزش طلا رو نه ، این موضوع خیلی مهمه و باید روش خیلی تفکر کنیم و مطالعه کنیم ، که هر چی شناخت ما بالاتر بره ، معامله هامون دقیق تر میشه)
برای اینکه بدونیم به کی بفروشیم که ضرر نکنیم ، باید خریدار ها و چیزهایی رو که به ما میدن رو بشناسیم و ببینیم کدومشون خریدار بهتریه.
از اینجا به بعد از خودمون مقداری جدا میشیم و میریم سراغ یکی از خریدار ها
تا اینجا فهمیدیم که یه عمر و سرمایه ای داریم که میتونیم داخل این فرصت ، با سیستم بهتر طلبی مون یه چیزهای بهتری رو تجربه کنیم ، برای اینکه بدونیم چه چیزهایی بهترن ، اومدیم سراغ خریدار ها.
پس از جلسه بعد میریم سراغش شناخت یه خریدار ...
یه نکته مهم ، اگر عزیزی روی این نوشته ها به عنوان خودشناسی و خداشناسی داره حساب باز میکنه ، به نظرم کار چندان درستی نباشی ، چون اولا کامل نیست ، دوما شما شبهاتی که دارید رو شاید جوابش رو اینجا پیدا نکنید ، پس قطعا باید به سراغ افراد و کتاب های محکم و قوی برید ، کتاب خودشناسی و خداشناسی مرحوم آیت الله مصباح یزدی ، میتونه کتاب های خوبی باشه، کتاب های مرحوم علی صفایی حائری هم خیلی خوب هست مخصوصا مسوولیت و سازندگی جلد اول ، و کتاب طراط و عوامل رشد رکود و انحطاط این استاد عزیز.
تا جلسه بعد...
یاعلی.
