بعضی از زوجین به دلایل مشکلاتی که در خانم وجود دارد، نمی توانند بچه دار شوند. بسیاری از این مشکلات با استفاده از روش های درمان دارویی یا جراحی قابل حل است ولی متاسفانه در مواردی هیج یک از روش های درمانی یا دارویی کمک کننده نیست و به ناچار باید از شخص سومی کمک گرفت ، این شخص سوم به عنوان اهدا کننده تخمک با تمایل انسان دوستانه واقعی به خانم نابارور کمک می کند. ما در جستجوی زنان جوان ایرانی که می توانند بهترین گزینه برای اهدای تخمک باشند، هستیم.
دلایل مختلفی وجود دارد که بعضی از زنان نمی توانند از تخمک خود برای بارداری استفاده کنند که بعضی از این دلایل شامل یائسگی زودرس، تخمک با کیفیت ضعیف، فقدان تخمدان در هنگام تولد، شیمی درمانی، جراحی های قبلی تخمدان، مشکلات ژنتیک و غیره می باشد.
حس زیبای کمک کردن به زوج هایی که داشتن فرزند برای آنها یک رویاست، غیر قابل توصیف می باشد. این تجربه زیبا، هم برای اهدا کننده و هم برای گیرنده تخمک سودمند است. برای اهدا کننده از این جهت سودمند است که نشان می دهد او زنی جوان و سالم است و از نعمت باروری که یک هدیه خدایی می باشد برخوردار است. همچنین از آنجا که اهدا کننده پیش از قرارگیری در چرخه اهدا تخمک، توسط کلینیک مربوطه کلیه مراحل بررسی سلامت را با هزینه کلینیک طی کرده است از لحاظ پزشکی و سلامتی بدون هزینه مورد بررسی کامل قرارگرفته است.
تمام بررسی های پزشکی و روان شناختی باید قبل از چرخه اهدای تخمک آغاز شود. تلاش ما براین است که حداقل زمان ممکن برای انجام فرایند غربالگری صرف شود ودر صورت امکان برنامه ریزی می شود تا تمامی مراحل غربالگری در اولین مراجعه انجام گیرد. فرایند غربالگری شامل بررسی سلامت عمومی، سلامت باروری، سلامت روانی و بررسی ژنتیک می باشد:
این بررسی شامل آزمایشات اولیه خون ، بررسی دهانه رحم ( تست پاپ اسمیر)، معاینه فیزیکی، و سونوگرافی واژینال می باشد. این بررسی ها برای اطمینان از این موضوع است مطمئن شویم که اهدا کننده از توانایی کافی برای فرایند اهدای تخمک برخوردار است . علاوه بر این، برای ارزیابی سطوح هورمونی فرد اهدا کننده تخمک ، ممکن است در روز سوم قاعدگی نیز آزمایش خون انجام یابد. بررسی آزمایشات خونی توسط فوق تخصص خون انجام می شود . همچنین اهداکنندگان از لحاظ بیماریهای قلب و عروق نیز توسط فوق تخصص قلب مورد بررسی قرار می گیرند.
به طور کلی این بررسی برای این انجام می شود که ببینیم آیا اهدا کنندگان حامل بیماری قابل انتقال به جنین مانند تالاسمی، هموفیلی و بیماریهای ژنتیک، مانند فیبروز کیستیک هستند یا خیر.
این بررسی توسط یک روانپزشک یا روانشناس انجام می گیرد و هدف آن حصول اطمینان از سلامت اهدا کنندگان در همه جنبه های روان شناختی می باشد. این بررسی همچنین تعیین کننده این است که آیا اهدا کننده از نظر روانی آمادگی کافی برای قرارگیری در چرخه اهدا تخمک را دارد یا خیر.
اهداکننده در یک دوره ۸-۱۱ روزه (از طریق سونوگرافی واژینال) تحت نظارت قرار می گیرد.
در طول این دوره ، اهدا کننده داروهای تحریک کننده تخمک گذاری – که توسط پزشک تجویز شده است – را تحت کنترل پرسنل تخصصی کلینیک مورد استفاده قرار می دهد.
اهداکننده درطی این دوره به طور متوسط ۴ بار برای انجام سونوگرافی مراجعه می کند تااطمینان حاصل شود که متعاقب دریافت داروهای تحریک تخمک گذاری فولیکول های در حال رشد به سایز مورد انتظار رسیده اند. در صورت لزوم پزشک ممکن است بر اساس شرایط موجود دوز داروها را کم و یا زیاد کند.
هنگامی که فولیکول ها به سایز مورد نظر (۱۸-۲۰ میلی متر) رسید، داروی نهایی (HCG) جهت آزاد سازی تخمک داده می شود. ۳۶ ساعت پس از تجویز داروی مورد نظر، آزاد سازی تخمک صورت می پذیرد.
آخرین مرحله تخمک کشی می باشد که در آن اهدا کننده تحت بی هوشی بسیار سبک حداکثر ۱۵ دقیقه قرار می گیرد. در حین این عمل شکم باز نمی شود بلکه فقط یک سوزن بسیار کوچک از طریق دیواره واژن به تخمدان وارد شده و تخمک ها از این طریق کشیده می شوند. انجام این عمل بسیار راحت و سریع است و اهداء کننده هیچ درد و ناراحتی را حس نمی کند.
بعد از انجام مراحل بالا ، اهدا کننده در درمانگاه برای ۱ تا ۲ ساعت ، بعد از بی هوشی تحت مراقبت قرار می گیرد و بعد از آن می تواند به خانه برگردد و کارهای روزانه را از سر گیرد.
در موارد معدودی (در کمتر از ۵ درصد) ممکن است عوارض و خطرات جانبی برای یک اهدا کننده تخمک اتفاق بیافتد. این عوارض جانبی و خطرات به شرح زیر است:سردرد، نفخ، تهوع ،افزایش وزن موقت ( که بعد از یک هفته برطرف می شود). همچنین به ندرت ممکن است خانمی نسبت به آمپولهای تحریک تخمدانی حساسیت نشان دهد که در صورت بروز علائم، سیکل اهداء تخمک متوقف خواهد شد.
