«محمدرضا نظری»، دانش‌آموخته رشته مدیریت در گرایش کارآفرینی و کاندیدای دوره هفتم انتخابات نصر تهران است. او در حال حاضر در نصر سمتی ندارد اما یکی از اعضای حقیقی سازمان به شمار می‌رود. نظری بیش از بیست سال است که در صنعت فاوا فعالیت دارد. او در سمت مشاور و در سازمان مرکز گسترش فناوری اطلاعات فعالیت کرده است و همین‌طور در فضای استارتاپی کشور در حوزه تجاری‌سازی فناوری فعالیت کرده است. او در دانشگاه کارآفرینی دانشگاه تهران مشغول تدریس است و عضو هیئت‌مدیره شرکت فرتاک فناوری اطلاعات و ارتباطات ایرانیان نیز هست.
محمدرضا نظری ابتدا درباره اهمیت وجود نظام صنفی رایانه‌ای می‌گوید: «این که بگوییم چرا نظام صنفی رایانه‌ای اهمیت دارد مانند آن است که بگوییم چرا گردآوری افراد ذی‌نفع یک صنعت اهمیت دارد؟ پاسخ این سؤال بسیار واضح است. اگر قرار باشد که افرادی در یک صنعت بسیار فراگیر که نه‌تنها توانمندساز است و باعث رشد صنایع دیگر است، خود نیز به‌عنوان یک سمت مستقل از جنبه‌ها و بخش‌های گوناگونی برخوردار است حتماً باید قانونی برای سیاست‌گذاری این بخش‌ها وجود داشته باشد.»
او در ادامه توضیح می‌دهد: «فاوا را یک صنعت می‌نامیم اما وقتی وارد زیربخش‌های آن مثل حوزه نرم‌افزار، سخت‌افزار و آموزش و یا کارآفرینی می‌شویم، آن‌قدر با جنبه‌های متفاوتی روبرو هستیم که باید چالش‌های آنها به‌صورت درون‌گروهی و در تعامل با یکدیگر حل شود؛ درنتیجه جایی بهتر از یک سازمان صنفی نیست تا همه فعالانی که به هر نحوی در این حوزه فعالیت دارند، بتوانند تیم و کارگروه خود را حمایت کنند و در تعامل با دیگر گروه‌ها بتوانند هم‌افزایی داشته باشند و به رشد و شکوفایی یکدیگر نیز کمک کنند.»
نمی‌توان همیشه بیرون از گود ایستاد
نظری با توجه به این که در دوره قبل برای انتخابات سازمان نصر تهران کاندیدا نشده بود از انگیزه خود برای شرکت در هفتمین دوره انتخابات نصر تهران می‌گوید: «علاقه‌مندی من به حضور در تیم هیئت‌مدیره بر می‌گردد به یک تصمیم گروهی و درعین حال علاقه شخصی. برای اثرگذاری نمی‌توان همیشه بیرون گود ایستاد و در نقش یک منتقد و مشاور پیش رفت؛ البته که این نقش‌ها نیز از اهمیت بالایی برخوردار هستند اما بهتر است که در کارها نیز شرکت کنیم و وارد مسائلی که به آنها انتقاد داشته‌ایم بشویم و برای رفع کاستی‌ها بکوشیم؛ به خصوص اینکه صنف جایگاه بخش خصوصی است و برای تقویت این بخش حضور افرادی که دغدغه‌مند هستند و برای توسعه این بخش فعالیت می‌کنند، بسیار مهم است. من نیز از همین جهت برای انتخابات این دوره هیئت‌مدیره نصر کاندیدا شدم.»
در هم‌آفرینی گرایش سیاسی و منفعت‌طلبی وجود ندارد
نظری در ادامه درباره گزینش لیست هم‌آفرینی برای شرکت در انتخابات عنوان می‌کند: «نکته اول این است که بسیاری از افراد این لیست را می‌شناسم و از سویی دیگر هم هیچ گرایشی به لحاظ سیاسی و یا منفعت‌طلبی‌های شخصی و گروهی در این تیم وجود ندارد، بلکه تنها اهداف مشترک، اعضای این گروه را گرد هم آورده است. این لیست به لحاظ گوناگونی از افراد متنوعی تشکیل شده است. یکی از اصلی‌ترین دلایلی نیز که می‌توانم برای حضورم در تیم هم‌آفرینی بیان کنم میثاق نامه‌ای است که در این تیم وجود دارد.»
تفاوت تیم امسال هم‌آفرینی در الزامات قانونی است
محمدرضا نظری، درباره تفاوت تیم هم‌آفرینی این دوره با دوره‌های پیشین مطرح می‌کند: «بخشی از تفاوت‌ها برمی‌گردد به الزامات قانونی، قوانینی همچون عدم توانایی کاندیدا شدن دوباره برخی از اعضا. بخشی دیگری هم به این موضوع برگردد که اصولاً در تیم هم‌آفرینی، جابه‌جایی افراد خیلی حیاتی و کلیدی نیست زیرا آن چیزی که اهمیت دارد، رسیدن به اهداف مشترک تیم است و این فارغ از این است که چه کسی قرار است چه سمتی داشته باشد.»
مشارکت نشانه اهمیت دادن به صنف است
نظری در خصوص اهمیت مشارکت رأی‌دهندگان در انتخابات نصر تهران بیان می‌کند: «از دو جنبه مشارکت اعضای صنف در انتخابات اهمیت دارد. یک مورد این که میزان مشارکت اعضا نشان‌دهنده این است که صنف مستقل از اینکه چه کسانی رأی می‌آورند تا چه میزان برای اعضای خود دارای اهمیت است. موضوع این است که اعضای صنف چقدر پذیرفته‌اند که می‌توانند در پیشبرد اهداف و منافع صنف خود فعالیت کنند.»
او در ادامه می‌افزاید: «جنبه دیگر این است که افرادی که به هر دلیلی منتقد هستند و به عملکرد صنف اعتراض دارند، می‌توانند در تغییر مواردی که به آن اعتراض دارند، با رأی دادن مشارکت کنند. زیرا سکوت و عدم مشارکت، انتقاد درستی برای پیشبرد مسائل نبوده است.»
پراکندگی اعضای فاوا، مهم‌ترین چالش هیئت‌مدیره آینده
نظری در شرح مهم‌ترین چالش پیش روی هیئت‌مدیره دوره هفتم نصر تهران مطرح می‌کند: «فکر می‌کنم به دلیل پراکندگی‌ای که اعضای صنف فاوا دارند، هماهنگ‌سازی این ارکان که گاهی ممکن است منافع آنها نیز در راستای یکدیگر نباشد، بسیار سخت است.»
او خاطرنشان می‌کند: «شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور به گونه‌ای است که تنظیم سیاست‌های پیشبرد منافع بخش خصوصی، ممکن است با سیاست‌های بخش دولتی هماهنگ و همراه نباشد؛ از سویی دیگر اعضای مختلف و تبع سلیقه‌های متفاوت باعث می‌شوند که طراحی برنامه‌هایی که به اصطلاح «همه‌برنده» هستند، پیچیده و سخت باشد.»
به گفته او، تمام این مشکلات را اگر در کنار تحولات سریع این حوزه بگذاریم و همچنین اگر بخواهیم در عرصه جهانی نیز بدرخشیم، کار نظام صنفی بیش از پیش سخت خواهد شد.
باید منافع شخصی کنار گذاشته شوند
نظری در پاسخ به این سؤال که آیا مدل «همه‌برنده» در انتخابات نظام صنفی امکان‌پذیر است یا خیر توضیح می‌دهد: «مدل همه‌برنده مدلی است که بتوانیم بیشینه‌سازی کنیم و منافع تمامی تأثیرگذاران در صنعت فاوا را در نظر بگیریم؛ این موضوع محال نیست.»
او در ادامه اضافه می‌کند: «این هدف زمانی رسیدنی خواهد بود که افراد منافع شخصی خود را کنار بگذارند و هنگامی که به‌عنوان عضو هیئت‌مدیره وارد سازمان نظام صنفی رایانه‌ای می‌شوند، به نیازهای صنف از دیدگاه یک پدر یا مادر نگاه کنند. اگر افراد هیئت‌مدیره با این رویکرد به نیازمندی‌های صنف نگاه کنند، دیگر فارغ از این که کسب‌وکار خودشان چیست، می‌توانند برنامه‌هایی را پیگیری کنند که به‌صورت حداکثری منافع همه اعضا را در بربگیرد.»
