علیرضا عابدی‌نژاد، فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد نرم‌افزار از دانشگاه صنعتی شریف و مدیرعامل و هم‌بنیان‌گذار گروه دوران است. او در دوره ششم عضو هیئت‌مدیره بوده و همچنین به‌عنوان نماینده استان تهران در شورای مرکزی سازمان نصر استان تهران حضور داشته است. به‌علاوه او در این دوره در کمیسیون فناوری اطلاعات فراکسیون راهبردی مجلس هم عضو بوده است.
با توجه به اینکه در دوره ششم هیئت‌مدیره سازمان نظام صنفی حضور داشتید، چرا تصمیم گرفتید در دوره هفتم هم شرکت کنید؟
در سه سال حضورم در هیئت‌مدیره نظام صنفی و جلسات متعدد، چه جلسات داخل صنف و چه جلساتی که با حاکمیت و دوستان حاکمیتی برگزار می‌شد، تجربیات زیادی در حوزه‌های مختلف کسب کردم. من در این دوره نماینده نظام صنفی در کارگروه افتا هم بودم و مسائل افتایی صنف را دنبال می‌کردم. اتفاقات زیادی در این حوزه‌ها افتاده و تجربه زیادی اندوخته شده است. در مورد مسائل زیادی با دوستان حاکمیتی صحبت کردیم؛ برای مثال در حوزه افتا حاکمیت را قانع کردیم که باید یک بازنگری جامع در نظام ارزیابی و اعتبارسنجی، در حوزه تجهیزات و خدمات، انجام دهد. این موارد کارهای نیمه تمامی هستند که باید بیشتر روی آنها وقت گذاشته شود. فکر می‌کنم الان وقت گل زدن در این حوزه‌ها است. احساس می‌کنم که بودن من در دوره هفتم می‌تواند به این حوزه‌ها کمک کند. علاوه‌بر عضویت کارگروه افتا، من عضو رسته نرم‌افزار هم بوده‌ام. به‌عنوان کسی که سی سال در صنعت نرم‌افزار کار می‌کند و هنوز هم یکی از سرگرمی‌های اصلی‌اش برنامه‌نویسی است، حس می‌کنم در این حوزه هم خلأ زیادی وجود دارد. کارهای زیادی در دوره ششم انجام شد؛ ولی واقعیت این است کارهای نیمه‌تمام زیادی در صنعت نرم‌افزار باقی‌مانده است. صنعت نرم‌افزار ما در جایگاه شایسته خودش قرار ندارد. فکر می‌کنم در این حوزه هم بتوانیم کمک کنیم. دوستان‌مان در حوزه نرم‌افزار طرحی را با عنوان تسنا تدوین کرده‌اند. با حمایت از این طرح، قطعاً می‌توان زمینه کارهای بیشتری را در صنعت نرم‌افزار انجام داد.
نگاهی که به نصر از قبل وجود داشت به این صورت بود که در آن جدالی بین حوزه‌های نرم‌افزار و سخت‌افزار جریان داشت. آیا در دوره ششم و در دوره هفتم این نگاه همچنان در نصر وجود دارد؟
روند تکامل و بلوغ صنعت، ناخودآگاه نصر را به این سمت برده است. یعنی اگر به ریشه‌های سازمان نصر نگاه کنید، متوجه می‌شوید شکل‌گیری این سازمان از قانون حمایت از پدیدآورندگان نرم‌افزار شروع شد؛ این سازمان به‌تدریج به حوزه‌های سخت‌افزاری و دیگر حوزه‌ها گسترش پیدا کرد. اما الان از نصر انتظار می‌رود که به‌عنوان لوکوموتیو نه تنها صنعت فاوا بلکه اقتصاد دیجیتال کشور ایفای نقش کند؛ بنابراین من فکر می‌کنم نصر دیگر یک سازمان نرم‌افزاری-سخت‌افزاری نیست. خصوصاً در دوره هفتم با اتفاقاتی که در برنامه هفتم افتاده و جایگاهی که بنیان‌گذاران محترم برای نصر ترسیم کرده‌اند، نصر به سمتی می‌رود که بیشتر حوزه‌های اقتصاد دیجیتال را هم بتواند پوشش دهد.
به‌عنوان کاندیدای دوره هفتم، چه وعده‌ای می‌دهید که اگر سه سال دیگر روی این صندلی بنشینید بتوانید بگویید این وعده عملی شد؟
اگر بخواهیم به وعده‌های انتخاباتی فکر کنیم، به نظر من باید کمی واقع‌بین باشیم. در حال حاضر، جایگاه نصر بعد از ۶ دوره و ۱۸ سال حضورش در صنعت، جایگاه خیلی خوبی است و این جایگاه هر دوره بیشتر تقویت شده است. دوستان و کسانی که پیش از ما بودند، در این زمینه تلاش زیادی کردند و نصر را به این جایگاه رساندند. اما باید همچنان برای تأثیرگذاری نصر بر بدنه حاکمیت تلاش کنیم. من قطعاً در دوره جدید، چه در هیئت‌مدیره حضور داشته باشم و چه نداشته باشم، حتماً کمک خواهم کرد که نصر در جایگاه واقعی خودش در تمامی تصمیم‌گیری‌ها و رگولیشن‌ها قرار بگیرد.
اگر بخواهید به یکی از برنامه‌هایی که فکر می‌کنید می‌توان در سازمان نصر اجرایی کرد، اشاره کنید، آن برنامه چیست؟
ما در بحث نیروی انسانی با چالش خیلی جدی در بازار مواجه هستیم. به‌خاطر مهاجرت و موضوعات دیگر بسیاری از نیروهای خوب بازار را از دست داده‌ایم. از طرف دیگر می‌بینیم دانشگاه‌های ما چهار یا پنج سال از وقت دانشجو را در دوره‌های کارشناسی می‌گیرند و بیشتر از ۱۴۰ واحد درسی را تدریس می‌کنند ولی وقتی با خیلی از شرکت‌های نرم‌افزاری و دیگر شرکت‌ها در صنعت صحبت می‌کنیم، می‌بینیم که در خوش‌بینانه‌ترین حالت شاید ۱۵ واحد از این تعداد واحد درسی به درد بخورد. از طرف دیگر می‌بینیم با معضل بیکاری هم مواجه هستیم. ما فکر کردیم اگر بتوان در نصر دوره‌های جدید شغل محور طراحی کرد و این سیستم آموزشی جدید حمایت‌های لازم را از حاکمیت کسب کند، ما می‌توانیم یک نیرو دیپلم را با حدود ۲۱ واحد درسی به یک برنامه‌نویس قابل قبول در صنعت تبدیل کنیم که می‌تواند بیشتر از کسی که ۱۴۰ واحد می‌گذراند در صنعت تأثیرگذارتر باشد. به‌علاوه این طرح می‌تواند در صرفه‌جویی در هزینه‌ها و منابع به کشور کمک کند.
چرا تصمیم گرفتید که در لیست تیم هم‌آفرینی باشید؟
مهم‌ترین عامل در این انتخاب، هماهنگی و همدلی زیادی است که در تیم هم‌آفرینی وجود دارد. همه دوستان روحیه از خودگذشتگی و ایثار دارند، در حال تلاش هستند و مهم‌تر اینکه هدف‌های یکسانی را دنبال می‌کنند. در هم‌آفرینی کسی به دنبال بیزینس و کسب درآمد نیست و همه آمده‌اند تا اتفاق مهمی را در صنعت رقم بزنند. این مسئله با روحیات من خیلی سازگار است و من به‌خاطر همین سعی کردم جزئی از این لیست باشم و خوشبختانه در طول چند سال گذشته همکاری‌های خیلی خوبی را در هم‌آفرینی داشتیم.
اگر بخواهید برای تیم هم‌آفرینی یک شعار صنفی پیشنهاد دهید، چه می‌گویید؟
تیم هم‌آفرینی صنفی، هماهنگی بیشتر، سازمان قدرتمندتر، نتایج بهتر
