«آیدین عدالت»، تحصیلات دوره کارشناسی خود را در رشته‌های مهندسی برق (الکترونیک) و مهندسی فناوری اطلاعات گذرانده و تحصیلات تکمیلی خود را در حوزه مدیریت استراتژیک به پایان رسانده است. تخصص فنی او بیشتر در حوزه طراحی و ارائه راه‌حل در حوزه زیرساخت‌های شبکه، مراکز داده و محاسبات و ذخیره‌سازی انبوه داده است. عدالت از سال ۱۳۸۱ شرکت رهنمون فناوری اطلاعات را تأسیس کرده و مدیرعامل این شرکت است. او همچنین از اوایل دهه۹۰، وارد سازمان نظام صنفی شده و فعالیت خود را در کمیسیون شبکه آغاز می‌کند.
عدالت در دوره چهارم وارد هیئت‌مدیره سازمان نصر می‌شود و یک دوره نیز رئيس کمیسیون مشاوران بوده است. او در حال حاضر یکی از اعضای هیئت‌مدیره دوره ششم است و مسئولیت رسته سخت‌افزار و ارتباطات را بر عهده دارد.
راه حل مشارکت مدنی برای موضوعات صنفی
آیدین عدالت درباره تیم هم‌آفرینی می‌گوید: «هرچند آنچه از بیرون به نظر می‌رسد این است که هم‌آفرینی یک تیم منسجم است اما به نظر من هم‌آفرینی یک ایده است که می‌توان آن را راه حل مشارکت مدنی برای موضوعات صنفی دانست.»
او ادامه می‌دهد: «اصولاً در تشکل‌های صنفی افرادی را مشاهده می‌کنید که در عمده موضوعات با هم اختلاف نظر دارند و حتی گاهی عقاید و منافع افراد با یکدیگر در تضاد است. برای کار صنفی نمی‌توان گفت که با یک گروهی در یک اتاق در بسته جمع می‌شویم و برای همه مشکلات و مسائل افراد آن تشکل، تصمیم می‌گیرم و با جمع کردن بهترین ذهن‌ها، به بهترین ایده‌ها و تصمیم‌ها می‌رسیم.»
عدالت در ادامه توضیح می‌دهد: «شما باید بتوانید این تضارب آرا را به شکلی تلطیف کنید که به یک نتیجه واحد برسند.»
ایجاد هم‌گرایی میان ذی‌نفعان مختلف
او باور دارد که هم‌آفرینی در این سه سال اخیر توانسته است از ایده‌هایی که از هم بسیار دور بوده‌اند، به نتایج عملی قابل قبولی برای یک گروه بزرگی از افراد برسد.
آیدین عدالت در توضیح اینکه هم‌آفرینی با چه شیوه‌ای توانسته این کار را انجام دهد، عنوان می‌کند: «اگر بخواهم در یک جمله جواب دهم آن این است که با عقب نشینی از بعضی از موضع‌ها. مشکلی که سال‌ها در سازمان نظام صنفی داشتیم این است که خیلی اوقات، موضوعات به گره‌هایی می‌رسد که افراد ذی‌نفع، به دلیل نرسیدن به نتیجه در نهایت با ناراحتی محل مذاکره را ترک می‌کنند.»
او تأکید می‌کند: «کار بزرگی که هم‌آفرینی انجام می‌دهد این است که این افراد را به هم نزدیک می‌کند، پای میز می‌نشاند و سعی می‌کند با مذاکره و منطق این افراد را توجیه کند که در بعضی موارد از برخی از مواضع‌شان عقب‌نشینی کنند تا در نهایت بتوان به یک نتیجه واحد و هم‌گرایی رسید و آن کار جمعی را پیش برد.»
آیدین عدالت به دوره‌های پیشین هیئت‌مدیره نصر اشاره می‌کند و می‌گوید: «این سابقه‌ای که اشاره کردم، در دوره‌های مختلف باعث شده بود که ارتباط سازمان با اتاق بازرگانی بسیار سرد باشد و با سندیکای مخابرات در حالت تقابلی قرار گیرد؛ با برخی دیگر از اتحادیه‌ها هیچ تعاملی وجود نداشت چه رسد به همکاری. در دوره ششم، هم‌آفرینی موفق شد که این تشکل‌ها را بسیار با هم هم‌گرا کند. هم‌آفرینی در برنامه‌ای با نام تشکل‌های هم سو، حدود ۱۵ تشکل حوزه آی‌سی‌تی را با هم همراه کرد.»
چالش‌های پیش روی هیئت‌مدیره
به گفته او، در سازمان نصر موضوعات را می‌توان به سه گروه تقسیم کرد که هیئت مدیره و افرادی که درگیر سازمان هستند، باید وقت‌شان را برای آنها بگذارند. گروه اول موضوعات خلق الساعه است؛ بحران‌هایی که خارج از کنترل و اطلاع اعضا به وجود می‌آید. ممکن است منشأ این بحران‌ها خارج یا داخل کشور باشد. موضوع تحریم و همچنین مشکلات داخلی که به دلیل تغییر قوانین و بخش‌نامه‌ها به وجود می‌آیند، از این جنس هستند. کنترل این موضوعات دست اعضا نیست.
او با اشاره به اینکه در سه سال گذشته، نمونه‌های زیادی از مشکلات این چنینی داشتیم، می‌افزاید: « در این زمینه طرح صیانت را داشتیم که کسب‌وکارهای زیادی را با اختلال‌های اینترنت و محدودیت‌ها مواجه کرد، مسئله اینماد به وجود آمد و همچنین مشکلات ارزی بود که شرکت‌های تولیدکننده و واردکننده با آن مواجه بودند. لازم است که اعضای هیئت‌مدیره و ذی‌نفعان نسبت به چنین مشکلاتی موضع‌گیری کنند و مطالبه‌گری توام با تعامل با حاکمیت و ذی‌نفعان خارج از سازمان داشته باشند.»
توسعه بازار آی‌سی‌تی یکی از مأموریت‌های سازمان نصر است
آیدین عدالت با بیان اینکه گروه دوم موضوعات مرتبط با هیئت‌مدیره، مسائل بلندمدت هستند، مطرح می‌کند: « جزو مأموریت‌های سازمان نظام صنفی است که بازار آی‌سی‌تی را توسعه و سهم این حوزه را در تولید ناخالص داخلی افزایش دهد و کار توسعه هوشمندسازی را در زندگی روزمره مردم به پیش ببرد. این اتفاقی نیست که در کوتاه‌مدت رخ دهد. این یک کار بلندمدت است که نیاز به کار کارشناسی، برنامه‌ریزی و پیگیری دارد.»
به گفته او گروه سوم نیز مسائل راهبردی هستند. خیلی از شرکت‌ها حتی آنها که قدیمی‌تر‌اند در زمینه مسائل جاری شرکت‌ها مانند مالیات، بیمه، ثبت شرکت، ثبت سفارش و... نیاز به راهنمایی دارند. برخی از این راهنمایی‌ها از طریق مشاوران و پیمانکارانی که سازمان در اختیار اعضا قرار می‌دهد اتفاق می‌افتد اما قسمت عمده آن با همفکری و تبادل نظر با سایر اعضا صورت می‌گیرد.
عدالت تأکید می‌کند: «مهم‌ترین کاری که سازمان نظام صنفی انجام می‌دهد شبکه‌سازی در میان اعضا است.»
استمرار در کار صنفی
آیدین عدالت درباره دلیل تصمیم‌اش برای کاندیدا شدن در این دوره از انتخابات بیان می‌کند: «من معتقد هستم که بخش مهمی از کار صنفی، کار مستمر و طولانی مدت است. به جز آن اتفاق‌هایی که خلق‌الساعه هستند و سازمان باید نسبت به آن عکس العمل چابک نشان دهد، بخش زیادی از کارها، کارهای طولانی مدت هستند. لازم است استمرار برخی از کارها توسط یک گروه مشخص اتفاق بیفتد. هم‌آفرینی از دوره قبل با مقداری ساختارشکنی، تغییر سنت‌ها و تزریق خون تازه به بدنه نظام صنفی، باعث شده فرایندهایی آغاز شود که مسیر نتیجه‌گیری آنها بیشتر از سه سال نیاز به زمان دارد.»
او اضافه می‌کند: «من فکر می‌کنم حضور بنده با برنامه‌هایی که خودم در آن مشارکت داشته‌ام برای یک دوره دیگر می‌تواند برخی از پرونده‌هایی که باز شده‌اند را به سرمنزل برساند»
هم‌آفرینی پخته‌تر شده است
آیدین عدالت در خصوص تیم جدید هم‌آفرینی و تفاوت آن با سه سال گذشته می‌گوید: «همان‌طور که اشاره کردم، هم‌آفرینی یک ایده است و ایده رشد می‌کند، متبلور می‌شود و زایش می‌کند. این زایش با اضافه شدن افراد و اضافه شدن انرژی عملکردی، ذهنی و مشارکتی اتفاق می‌افتد. شاید هسته تفکر تیم هم‌آفرینی نسبت به دوره قبل یکسان باشد اما افراد زیادی به آن اضافه شده‌اند و افرادی که فکر می‌کنند مأموریت یا انرژی‌شان تمام شده، به عنوان حامی در کنار تیم هستند. انرژی هم‌آفرینی این دوره بیشتر از دوره پیش است و با یک هم‌آفرینی پخته‌تر و با دانش و تجربه بیشتر مواجه هستیم.»
او در خصوص اهمیت حضور شرکت‌ها در انتخابات هیئت مدیره عنوان می‌کند که عدم مشارکت در هیچ انتخاباتی نتیجه قابل قبولی برای هیچ‌کس رقم نمی‌زند و مشارکت نتیجه بهتری خواهد داشت. هر چه تعداد شرکت‌کنندگان در یک تصمیم‌گیری جمعی بیشتر باشد نتیجه آن خرد جمعی پخته‌تر خواهد بود.
آیدین عدالت در ادامه تأکید می‌کند: «هم‌آفرینی صنفی ایده‌ای است برای نزدیک کردن آرای افرادی که الزاماً با یکدیگر تقارب فکری ندارند.»
