۱- تمایل به دیده شدن ؛
۲- تمایل به تایید شدن توسط دیگران ؛.
۳- در بین کارمندان و کارکنان خود مخبر می گمارند.
۴- چنانچه اختلافی بین کارکنان با کارکنان و یا ارباب رجوع رخ دهد ، کدخدا منشی ورود می کنند.
۵- علاقه ای به نشست با کارکنان و جلسات پرسش و پاسخ با اصحاب رسانه ندارند.
۶- از رویارویی با مدیر رده بالا به هنگام بحران هراسانند.
۷- در هنگام بازدید از منطقه مسئولیت خود ، کارناوال راه می اندازند.
۸- به حاشیه بیشتر از متن اهمیت قائلند.
۹- مسئولیت کار خود را به عهده نمی گیرند و پیوسته در پی یافتن مقصر هستند.
۱۰ - شخصاً در جزئی ترین امور ورود می کنند.
۱۱ - در استفاده از امکانات دولتی به نفع خود کوتاه نمی آیند .
۱۲ - ازاینکه همواره عده ای در کنارشان باشند و آنها را تمجید کنند خوشحال می شوند.
۱۳ - حضورشان در یک مجموعه توانمند آزاردهنده است.
۱۴ - تلاش می کنند افراد خوش نام ، کاردان و مجرب را از مجموعه تحت امر خود با ترفندی بیرون کنند.
۱۵ - از داشتن افرادی سخن چین و چاپلوس پیرامون خود حظ می برند.
۱۶ - در حرافی یدطولایی دارند اما در اجرا ناتوان ؛
۱۷ - تحمل کارکنان شجاع و دلیر را ندارند و با ترفندهایی آنها را از سر خود باز می کنند.
۱۸ - در برخورد با کارکنان زیرکار در رو مماشات می کنند ( قاطعیت ندارند )
۱۹ - از کارکنان مطیع و نجیب کار می کشند .
۲۰ - همواره ذلیل کارکنان کاربلد و زیرک هستند و به نوعی به آنها باج می دهند .
۲۱ - زمینه رشد وبالندگی کارکنان توانمند را مسدود می کنند .
۲۲- برای پرونده سازی و خراب کردن پرونده کارکنان شاخص ، وقت می گذارند .
۲۳ - با اعطای امتیاز همواره خود را به کانون های قدرت وصل می کنند.
۲۴ - پیوسته در پی رنگ کردن و اغفال بازرسان و ارزیابان هستند.
۲۵ - دریافت امتیاز ، موقعیت و‌پست بالاتر برای خود را به رشد و توسعه مجموعه تحت امر رجحان می دهد .
۲۶ - مصلحت گرا هستند .
۲۷ - بیشتر از کارکنان و کارمندان کار می کشند تا از منابع ؛
۲۸ - در رویارویی با مدیران بالا دستی ، بله قربان گو هستند .
۲۹ - لحنی خواهشی دارند تا لحنی آمرانه ؛
۳۰ - با از دست دادن پست و جایگاه شغلی ، از نظر شخصیتی به شدت سقوط می کند .
