هشت سال بعد از اینکه رنو لوگان با نام تندر۹۰ و ال۹۰ به ایران رسید، نسخه هاچبک آن نیز وارد بازار شد. رنو ساندرو یکی از خودروهای اقتصادی و ارزان‌قیمت در بازارهای جهانی است که توسط داچیا، یکی از زیرمجموعه‌های رنو تولید می‌شود. این خودرو هاچبک روی پلتفرم تندر ساخته شده، با این حال ۲ سانتیمتر فاصله محوری کوتاه‌تری دارد.
اورژانس باتری فروشگاه تخصصی باتری ساندرو
باتری ساندرو از نوع 60 آمپری است که با ولتاژ 12 ولت در جریان است. همچنین میتوان باتری 66 و 74 آمپر نیز بر روی آن نصب کرد.
از نظر فنی ساندرو نسخه هاچبک همان تندر90 (با پلتفرم مشترک) محسوب می‌شود که به‌دلایلی و با فاصله زمانی زیاد نسبت به تندر90 و از اواخر سال 94 راهی خط تولید پارس خودرو شد. اما از نظر ظاهری و فضای درونی کابین، ساندرو قرابت بیشتری با تندر90 پلاس (فیس‌لیفت) دارد. کوتاه شدن 2 سانتی‌متری فاصله محوری باعث شده که فرمان‌پذیری ساندرو، اندکی بهتر از تندر90 باشد. گیربکس دستی ساندرو ابتدا از مدل JH3 بود ولی از اواسط سال 96، پارس خودرو گیربکس جدید JHQ را روی آن قرار داد که مزیت‌های زیادی نسبت به جعبه‌دنده‌های قدیمی تندر90 دارد. علاوه بر این موضوع، پارس خودرو حتی برنامه‌ریزی ECU را هم برای ساندرو تغییر داده است. البته در زمان رانندگی، تفاوت این دو پیشرانه محسوس نیست و متوجه این تغییرات جزیی نمی‌شوید. در نسخه اتوماتیک ساندرو نیز مانند تندر90 اتومات، از جعبه‌دنده ساخت ZF از سری AL4 استفاده شده که هماهنگی خوبی با پیشرانه دارد. از سال 96، آپشن‌های سفارشی هم در اختیار خریداران ساندرو قرار گرفت که مهم‌ترین‌شان در مواردی مانند کروز کنترل (برای اتومات)، دوربین عقب با مانیتور بزرگ، روکش چرم، کفپوش (کابین و صندوق)، دزدگیر تصویری و ... خلاصه می‌شود.
رنو ساندرو به دلیل اینکه روی پلتفرم تندر ساخته شده است، مشخصات فنی یکسانی با هم‌خانواده خود دارد. ساندرو در ابتدا با گیربکس دستی JH3 تولید می‌شد که از سال ۹۶ به جای آن جعبه دنده JHQ استفاده شد تا اشکالات مدل قبلی رفع شود. ساندرو اتوماتیک کمی از مدل دستی کُندتر است و بنزین بیشتری مصرف می‌کند.
یکی از معایب ساندرو نسبت به رقبا، کمبود آپشن‌ها و امکانات رفاهی آن است. از سال ۹۶ دوربین عقب، کروز کنترل، روکش چرم و دزدگیر تصویری به فهرست آپشن‌هایی اضافه شد که مشتریان می‌توانند با پرداخت مبلغی بیشتر، سفارش دهند.
نوع موتور خطی بنزینی حجم موتور ۱.۶ لیتر سیلندر / سوپاپ ۴ / ۱۶ تنفس موتور طبیعی قدرت ۱۰۵ اسب بخار گشتاور ۱۴۰ نیوتن.متر گیربکس
۵ سرعته دستی
۴ سرعته اتوماتیک
محور محرک دیفرانسیل جلو شتاب
۱۰.۵ ثانیه
۱۱.۵ ثانیه
سرعت ۱۷۵ کیلومتر در ساعت
۱۷۰ کیلومتر در ساعت
مصرف سوخت
۶.۷ لیتر در صد کیلومتر
۷.۳ لیتر در صد کیلومتر
استاندارد آلایندگی یورو ۴ فرمان هیدرولیک بدنه هاچبک نوع رینگ آلومینیومی
طول ۴۰۲۰ میلیمتر عرض ۱۷۴۶ میلیمتر ارتفاع ۱۵۳۴ میلیمتر فاصله محورها ۲۵۸۸ میلیمتر وزن خالص
۱۱۰۵ کیلوگرم
۱۱۴۶ کیلوگرم
تعداد سرنشین ۵ نفر ظرفیت صندوق عقب ۳۲۰ لیتر حجم مخزن سوخت ۵۰ لیتر قطر رینگ ۱۵ اینچ
کروز کنترل ندارد کروز کنترل هوشمند ندارد کنترل ایستایی در سربالایی ندارد کنترل سرعت در سرازیری ندارد کنترل کشش ندارد کنترل پایداری ندارد اتو پارک ندارد سنسور جلو ندارد سنسور عقب ندارد رادار نقطه کور ندارد رادار تغییر لاین ندارد رادار تصادف جلو ندارد رادار تصادف عقب ندارد ترمز ضدقفل دارد ترمز کمکی ندارد ترمز اضطراری ندارد ترمز پارک برقی ندارد اتولایت ندارد چراغ روز ندارد دکمه‌های کنترلی فرمان ندارد گرم‌کن فرمان ندارد نمایشگر اطلاعات و سرگرمی ندارد ناوبری ندارد
نمایشگر هدآپ
ندارد دوربین عقب
ندارد
دوربین جانبی
ندارد دوربین ۳۶۰ درجه
ندارد
کیسه هوا
دارد ورود بدون کلید
ندارد
استاربدون ت کلید
ندارد تهویه اتوماتیک
ندارد
صندلی برقی راننده
ندارد صندلی برقی سرنشین جلو
ندارد
گرم‌کن صندلی جلو
ندارد سردکن صندلی جلو
ندارد
آینه بغل برقی
دارد گرم‌کن آینه بغل
دارد
پانوراما
ندارد سانروف
ندارد
نمای ظاهری رنو ساندرو همچون برادرش رنو تندر۹۰ کاملا قدیمی و کلاسیک به نظر رسیده و در مقایسه با هاچبک‌های جدید موجود در بازار به ویژه محصولات چینی حرف چندانی از لحاظ ظاهری برای گفتن ندارد. با این حال نمای بدنه رنو ساندرو در مقایسه با تندر از خطوط سیال و زوایای نرم‌تری تشکیل شده و ظاهر قابل‌قبول‌تری را ارائه داده است.
در قسمت جلو از چراغ‌های نسبتا بزرگ با طراحی ساده در دو طرف یک جلوپنجره کشیده استفاده شده و نمایی ملایم و ساده را پدید آورده است. طرح سپر به همراه دریچه ذوزنقه‌ای شکل هواکش و چراغ‌های گرد مه‌شکن آن نیز کاملا ساده اما هماهنگ با سایر اجزا به نظر می‌رسند.
در نمای جانبی، گلگیرهای برجسته و حجم‌پردازی‌های جزئی می‌بینیم تا از میزان سادگی این بخش کاسته شود. فریم پنجره‌ها نیز بسیار ساده و کلاسیک طراحی شده‌اند.
در قسمت عقب خودرو چراغ‌های بزرگ در امتداد ستون C دو طرف درب صندوق قرار گرفته‌اند. طرح درب صندوق و سپر عقب نیز در نوع خود کاملا ساده به نظر می‌رسد.
در مجموع باید عنوان داشت که نمای ظاهری رنو ساندرو در مقایسه با محصولات جدید حرف چندانی برای گفتن ندارد و این خودرو را نمی‌توان محصولی شیک و مدرن ارزیابی کرد؛ با این حال باید گفت که ساندرو در مقایسه با سایر تولیدات داخلی از نمای بیرونی قابل قبول برخوردار است و توانسته رضایت عمومی مشتریان را جلب سازد.
ساندرو یک هاچ بک کوچک است اما مهندسان رنو تا جایی که توانسته اند از کمترین فضا بیشترین استفاده را کرده اند در نتیجه سرنشینان عقب و جلو می توانند به راحتی بنشینند. این مسئله در قیاس با خودرویی همچون پژو 206 بیشتر نمود پیدا می کند.
یکی دیگر از مواردی که در رابطه با یک خودرو مهم محسوب می‌شود، کیفیت مونتاژ آن است. متاسفانه اتومبیل‌هایی که در ایران تولید می‌شوند با مشکلات فراوانی در خط تولید مواجه هستند که برای مثال میتوان به وجود فضای خالی میان کاپوت و بدنه برخی خودروها اشاره کرد!
اگرچه رنو ساندرو نیز در ایران مونتاژ می‌شود و از مشکلاتی در خط تولید خود رنج می‌برد ولی در مقایسه با خودروهای رقیب در این بخش عملکرد مناسب‌تری دارد. در نهایت باید گفت که قطعات مورد استفاده در رنو ساندرو کمتر چینی هستند که این امر خود یک مزیت محسوب می‌شود.
گیربکس این خودرو با در نظر گرفتن قیمت، یکی از بهترین های بازار است.
عملکرد آن در سربالایی و سرپایینی هوشمندانه و کم نقص است. شاید حتی نسبت به خودروهای چند برابر قیمت خود نیز عملکرد بهتری داشته باشد.
رنو ساندرو بر خلاف تصور هاچ بک های رایج یک خودرو با فنر بندی نرم است. تکان های خفیفی دارد و با قدرت از روی ناهمواری های آسفالت عبور می کند این مسئله در ایران با وجود جاده های ناهموار اهمیت زیادی دارد.
ساندرو سیستم ترمز خوب و قابل اعتمادی دارد، در سطوح خیس و کم اصطکاک هم به خوبی خودرو را کنترل می کند.
این نسل از ساندرو با برند داچیا در سال 2008 توسط موسسه Euro-NCAP مورد آزمایش قرار گرفته و موفق شده 3 ستاره از 5 ستاره ایمنی این موسسه معتبر را به دست آورد. پس ساندرو نسبت به بسیاری از خودروهای وطنی، که ایمنی مبهم و نامشخصی دارند شرایطی خوبی دارد؛ اما با اینکه ساندرو در مورد ایمنی کودکان و همچنین امنیت قسمت سر بزرگسالان شرایط مطلوبی داشته اما در برخی موارد امتیازات متوسط یا حتی ضعیفی به دست آورده است. مثلاً میزان آسیب به قفسه سینه در تصادف جانبی نسبتاً شدید است.
اما در قیاس با رقبای چینی که اکثراً توسط موسسه تست تصادف چین C-NCAP، بررسی می‌شوند باید گفت که هرچند آزمایشات Euro-NCAP سخت‌گیرانه‌تر است اما با توجه به زمان تست (سال 2008) و پیشرفت استانداردهای این موسسه شرقی در سال‌های اخیر، این 3 ستاره اروپایی در خوشبینانه‌ترین حالت می‌تواند با 4 ستاره چینی برابری کند.
