تعدیل، اخراج، قطع همکاری یا هرچیز دیگه‌ای که اسمش رو می‌گذارید. فرقی نداره. سوال اصلی اینجاست که باید چه اقدامی انجام داد؟ در رزوهای گذشته متاسفانه خبر تعدیل علی‌بابا و پرسنل آن، همراه با سایر شرکت‌های الی‌گشت و رسپینا۲۴ موج عجیب و جالبی در رسانه‌های آنلاین کشور ایجاد کرد. جدای از این مبحث که چرا در یک صنعت خاص (گردشگری) این اتفاق می‌افتد بیایید با هم مرور کنیم که «فردی که اخراج می‌شود» چه‌کار باید کند؟
این متن نگاهی اجمالی به مقاله‌ی «اخراج شدید؟ حالا چکار کنید» است که در مجله‌ی کسب و کار هاروارد منتشر شده و در پایان به پیشنهاداتی برای تغییر نگاه سنتی به معقوله‌ی استخدام می‌اندازم. اما مقاله!
بیشتر مواقع زمانی اخراج شدن نابهنگام و ناراحت کننده‌است که شما حس موفقیت و سابقه‌ی درخشانی در کارنامه‌ی خود داشته باشید. بدیهی هم هست، اگر شما بدانید که فرد موثری در سازمان نبودید، جای ناراحتی برای اخراج شدن وجود ندارد. مجموعه اقداماتی که باید برای روزها و یا ماه‌های آینده انجام دهید به دو قسمت سازمانی و فردی دسته بندی می‌شود.
اول در بُعد سازمانی بهتر است از قدرت چانه‌زنی خود استفاده کنید تا یک بیانه‌ی مشترک برای اخراج خود از سازمان بدست بیاورید. هیچ کس دوست ندارد که بعدها که شرکت بعدی از شرکت قبلی شما استعلام می‌گیرد با عبارت «به دلیل عدم کفایت در کار» مواجه شود. پس همین الان دست بکار شوید و با مدیر منابع انسانی شرکت جلسه بگذارید. قضیه را از زوایای مختلف نگاه کنید و نهایتا به یک بیانه‌ی مشترک برسید. رسیدن به نقطه‌ی مطلوب همیشه آسون نیست ولی باید استراتژی «نه سیخ بسوزه نه کباب» رو انتخاب کنید! بعد از بدست آوردن بیانیه، بهتر هست که یک نامه‌ی ریفرنس مکتوب از شرکت دریافت کنید. در این متن به شرح وظایف و مسئولیت‌ها و دستاوردهای شما پرداخته می‌شه. تنبلی نکنید و به شانس گرفتن شغل بعدی با این نامه فکر کنید!
اما و دوما در بُعد فردی. شما قطعا احساس پوچی می‌کنید. اما تمرکز تون رو از سرزنش کردن خودتون یا مدیرعامل اون شرکت بردارید. جملاتی مثل «رئیس احمقی داشتم»، «این شرکت پر از باندبازی و سیاست‌زدگی بود»، «همکارهایی داشتم که اصلا همکاری نمی‌کردند» و غیره به ذهن شما خطور خواهند کرد، اما بیایید با هم صادق باشیم، اگر هر کدوم از این گزاره‌های فوق درست بودند، این باید شما می‌بودید که استعفا می‌کردید. پس سوال درست رو از خودتون بپرسید «چطور باید این تجربه‌ی بد رو بپذیرم و ازش درس بگیرم که کاری کنم تا در آینده این اتفاق برای من نیافتد!» زیادی عاقلانه بود؟ اشکالی نداره، شما راهی جز اینطور فکر کردن ندارید.
کلا در اکثر مواقع شرکت‌ها بلد نیستند به افراد بازخورد بدهند و اولین کاری که می‌کنند نشان دادن در خروج است. پس سعی کنید دنبال بازخورد باشید. دریافت بازخورد در زمانی که شما از لحاظ روحی آسیب دیده‌اید خیلی سخت است، پس از افرادی بازخورد بگیرید که به آنها اعتماد دارید. نکته‌ی بعدی این هست که اخراج بواسطه‌ی مهارت‌های فنی شما بوده. پس اگر همچنین حسی شما رو فرا گرفته، تمرکز روی آموزش تا شغل بعدی می‌تونه به شما کمک کنه. و در نهایت اصلا نگران نباشید، طبق یک مقاله‌ی دیگه از هاروارد، اکثر افرادی که اخراج می‌شن آینده‌ی بهتری رو تجربه می‌کنند. پس در دراز مدت روی توانمندی‌های خودتون تمرکز کنید تا ضعف‌هایی که باعث اخراج شما شدند.
اما روی صحبتم با شمایی هست که بعد از اخراج یا تعدیل شدن، نگران آینده‌ی شغلی خودتون هستید. اول از همه استرس نگیرید! بعد از آن بدانید که استخدام شدن در یک شرکت خوب بهترین گزینه‌ی شما نیست و همیشه راه‌هایی برای رشد خارج از فضای شرکتی وجود دارد. سابقه نشان داده افرادی که عزم خودشون رو جزم می‌کنند و به کاری فریلنسری رو میآورند، در دراز مدت موفق تر هستند. پس ترس رو بزارید کنار و روی خود و توانمندی‌های خودتون سرمایه‌گذاری کنید!
اگر در این مورد سوالی داشتید، علاوه بر کامنت به لینکدین من میتونید سر بزنید و در این مورد بیشتر با هم صحبت کنیم.
