کرونا، بحران، ترس و واگیر. شاید ۶ ماه پیش این کلمات برای ما معنی خاصی نداشت. اما امروز همهی ما با حواس پنجگانهی خودمون این کلمات رو دریافت و درک میکنیم. بواسطهی شیوع کرونا در زندگی شخصی هر کدوم از ماها تغییراتی ایجاد شده. دوری، خانهمانی، کمتر شدن دید و بازدید و بعضا افسردگی. اما در بعد زندگی حرفهای چطور؟ شرکتها و سازمانها چه تصمیماتی برای این میهمان نوظهور داشتند؟
در ایران بعضی از کسب و کارها به تعلیق در آمده اند، بعضی به دورکاری روآورده و بعضی هم با امید و تاب آوری سعی در گذر از این مقطع بحرانی دارند. اما در این متن به دنبال درستی و غلطی هریک از این تصمیمها نیستیم و از زاویهی نگاه دیگری سعی میکنیم تا این شرایط را تحلیل کنیم. دیر یا زود کرونا گذر خواهد کرد و ما خواه آسیب دیده و خواه بدون آسیب به زندگی حرفهای خودمون باز خواهیم گشت. اما آیا برای بحران بعدی هم آماده هستیم؟ اساسا آیا ساختارهای حرفهای و کسب و کار ما برای رویارویی با بحرانهایی اینچنینی پیریزی شده اند؟ آیا برای اونچیزی که به اسم فورسماژور یا قوهی قهریه در قراردادها میخوانیم آماده هستیم؟
در مقالاتی از HBR به این موضوعات پرداخته شده. برای مثال در مقالهی اول میخوانیم:
«برنامه اضطراری سازمان شما در ارتباط با دورکاری چیست؟»
در هفتههای پایانی سال اکثر شرکتها، —چه در بخش خصوصی و چه در بخش دولتی— کسبوکارهای خانگی در همه ابعاد با شیوع و فراگیری کروناویروس، به تعطیلات زودهنگام رفتهاند. معمولا روزهای انتهایی سال، برای بسیاری از کسبوکارها، زمان رسیدگی به امور مالی معوقه و برای خیلیهای دیگر زمان ایدهآل برای رسیدن به برآوردهای فروششان است. با این کمک به جلوگیری از نمودار در حال رشد آمار مبتلایان به این ویروس، صاحبان کسبوکارها را مجاب به چشمپوشی از این اهداف کرده است. در این بین تعدادی از شرکتها با طراحی بستری منسجم، در حال پیادهسازی فرهنگ دورکاری در بین افراد سازمان خود هستند، تا بتوانند به بخشی از اهداف خود دستیابند. اما در بین تمامی این اقدامات، نمونههای بینالمللی از اجرای ساختارهای مناسبی برای دورکاری وجود دارند که در این مقاله به آن میپردازیم.
این مقاله توسط دوست خوبم، احسان کریمیان راوندی مشاور شرکت تجربه شاپرک آبی ترجمه شده است.
و در مقالهای دیگر میخوانیم
«سازمانها در زمان بحران چگونه باید تاب بیاورند؟»
مهمترین مؤلفه سلامت و موفقیت در تاب آوری برای سربازان و افراد خط مقدم سازمان در این است که به رهبران آموزش میدهند که چگونه از مقاومت و تابآوری استقبال کنند و سپس اگاهی از این واقعیت را به تیم منتقل کنند.
کار مشاوره مدیریت، بهینهسازی کسب و کار است و این کار در زمانهایی که بحرانی برای دنیا ایجاد میشود جنبه و جلوهی جدیتری به خود میگیرد. در بحث مدیریت بحران، موضوع تاب آوری یکی از اساسی ترین مراحلی است که در یک سازمان باید بدان توجه کنیم و ایجاد سازمانهایی که تاب آور هستند کاری است اساسی برای مقابله با مشکلات محیطی.
اکنون دنیای ما در بحرانهای بسیاری قرار دارد و با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم میکند. اتفاقات ماههای اخیر نقش تاب آوری را در سازمانها از بیش پررنگتر کرده و این مجموعه را بر ان داشت که با توجه به رسالت خود، این مفهوم را بیشتر از قبل برای کسب و کارها باز کند.
این مجموعه پس از مطالعهی منابع مختلف، به مقالهی « Building Resilience» که در مجلهی کسب و کار هاروارد نشر پیدا کرده رسید که میتوان از آن به عنوان منبعی دقیق و با صحت بالا برای ایجاد این تاب آوری در سازمان اشاره کرد.
این مقاله هم به همت دوست خوبم لیلا مهرابپور مشاور توسعه کسب و کار ترجمه شده که خواندن آن خالی از لطف نیست.
سخن پایانی:
اما این پرسش همچنان پابرجاست که آیا ما برای بحران بعدی آمادههستیم یا خیر؟ شاید مطالعهی این مقالات بتواند کمکی بر تصمیم گیریها برای پیریزی طرحی مناسب برای مقابله با شرایط بحرانی باشد.