این روزها که بازار انتقاد به آرا الکترال در آمریکا داغه و تقریبا همه ایرانیها متفق القولند که این نوع عجیب غریب دموکراسی در آمریکا بدرد نمیخوره ؟!! خوبه تا از نظر جامعه شناسی و تاریخی به دلایل این منطق حقوقی در قانون اساسی آمریکا بپردازیم
قانون اساسی آمریکا قدمتی دویست ساله داره. برای درک شرایط این جامعه باید به بررسی این جامعه در همون زمان بپردازیم ولی ما خیلی کار خودمون رو سخت نمیکنیم و آمریکای امروز رو نگاه میکنیم.
جامعه آمریکا به شدت متکثر و به شدت ایالت زده است. برای اینکه تصور بهتری داشته باشید به جامعه ایرانی نگاه کنید که چندین قومیت در اون وجود داره و این قومیت ها با هم تضاد های جدی دارند. این مشکلات رو در جامعه آمریکا باید ضرب در 100 کنیم چرا که جامعه ایرانی به وسیله تاریخ چند هزار ساله و همچنین مذهب یکسان تونسته که این قومیت ها رو کنار هم نگه داره. اما جامعه آمریکا هیچکدوم از این فاکتورها رو نداره و به شدت متکثر هست. حتی مسیحیان این کشور هم چندین شاخه دارند فارغ از چندین فرقه کوچیک و بزرگی که در گوشه و کنار این کشور وجود دارد.
حالا برمیگردیم به 200 سال پیش که کشور تازه استقلال پیدا کرده از گوشه و کنار دنیا مهاجرانی به این سرزمین فرصت ها مهاجرت کردند. از ایرلندی ها تا فرانسوی ها تا چینی ها و البته مکزیکی ها
کشوری که در چند قرن گذشته همیشه با سیل مهاجران روبرو بوده و شاید یکی از دلایل اینکه تقریبا هیچ وقت یک سیاست ثابت جز آمریکا نداشته همین سیل مهاجران بوده
یادمون باشه آمریکا همیشه با خطر تجزیه روبرو بود حتی هنوز هم یک بعضی ایالت ها داعیه استقلال دارند. جنگ جنوبی ها و شمالی ها تنها گوشه ای از این تفاوت رو نشون میده که درش چندین هزار آمریکایی کشته شدند.
پیشنهاد نویسندگان قانون اساسی ساده و در عین حال کاربردی بود. کشوری که در اون ایالت ها اونقدر مستقل باشند که حتی در قانون گذاری هم بتونند قوانین خاص خودشون رو داشته باشند. ( تنها نباید مخالف قانون اساسی باشه ). این حجم از استقلال باعث شد تا دلیلی برای ادعای مستقل شدن وجود نداشته باشه و ایالت ها ترجیح بدهند تا عضوی از یک کشور باشند تا اینکه تنها تبدیل به یک کشور کوچک در دنیا بشوند.
رای الکترال درواقع نماد این تفکر هست که رییس جمهور یک کشور جوری انتخاب میشه که یک ایالت با جمعیت بیشتر بر دیگر ایالت ها حکومت نکنه و کاندید های ریاست جمهوری برای کسب این آرا تلاش کنند.
یکی از مشکلات تمرکز گرایی در کشورها اتهام خوردن حق دیگر استانها توسط مرکز سیاسی و به تبع اون اقتصادی کشور هست. نمونه اش هم اینه که تقریبا تمام استان های ایران تهرانیها رو متهم میکنند که حق اونها رو خوردند تا فقط تهران پیشرفت کنه که البته خیلی هم بیراه نیست.
برای داشتن تصور بهتر درمورد جامعه آمریکا ، میتوان به قانون حمل آزادانه سلاح اشاره کرد که دلیل اون جلوگیری از حاکم شدن دیکتاتوری بر کشور آمریکا هست. یعنی مردم آمریکا با استفاده از سلاح های در اختیار و جنگ چریکی حکومت کودتایی یا دیکتاتوری رو ساقط کنند.
پینوشت: انتخابات ریاست جمهوری آمریکا خیلی عجیبه شما اگه اونجا شهروند باشید میتونید کاندیدای ریاست جمهوری بشید مثل کانیه وست:)) هر سال چندین کاندیدای مستقل وجود داره اما خب معلومه که هیچکس به اونها رای نمیده. تنها رییس جمهور مستقل واشنگتن بوده که با کسب تمام آرا الکترال انتخاب شده و بقیه رییس جمهور های آمریکا حتما از یکی از دو حزب بودند.
عجایب دیگه ای هم وجود داره مثل رای پستی ، رای با ایمیل و...... درواقع میشه گفت انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا تا قبل از ترامپ بدلیل رفتار عجیب و غریبش هیچوقت چندان چیز مهمی به حساب نمیومده و میزان مشارکت مردم هم اینو نشون میده ( فکر کن از چند هفته قبل میتونی پستی رای بدی اما با این حال عموم انتخابات ها درصد مشارکت 50 درصد داشته)
نمیخوام متن رو طولانی کنم فقط خواستم نشون بدم گاهی مفاهیم ساده ای مثل دموکراسی هم در کشورهای مختلف میتونه تعاریف متفاوتی داشته باشه
