یکی از دوستانی که به سفر زیارتی #اربعین رفته بود نقطه نظراتی داشت که سعی میکنم در قالب این نوشته خلاصه بگم. او تا جایی که ممکن بود با ماشین رفته بود و جاهایی پیاده رفته بود که مثلا بین دو ایستگاه ماشین بود.
میگه به هرکس میگم مسیر نجف کربلا رو پیاده نرفتم جوری شوکه میشه و اظهار تاسف و تاثر میکنه که انگار گناه کبیره ای کردم یا مثلا رفتم عراق ولی زیارت نرفتم. در ذهن عوامی که به جای گوش دادن به دهان عالم دین، مرجعش شده مداح ، بهتر از این ذهنیت درست نمیشه
خیابان منتهی به کربلا موضوعیت نداره بلکه خود کربلا و حرمها موضوعیت دارند (برعکس تصور عوام فعلی) وقتی شما چند ده میلیون نفر رو به زور و تبلیغ در یک برهه به یک مکان خاص کوچک میفرستید نتیجه طبیعیش چندتا چیز هست:
1- کاهش کیفیت خدمات و بهداشت 2- درهم بودن محرم و نامحرم به گونه ای که شخصی میگفت به جز اینکه زنان و مردان نامحرم کنار هم میخوابند ، در یکی از مکانهایی که کمی ازدحام بیشتر بود یک زن توسط چهار نامحرم در چهار جهت بصورت فشرده محاصره میشد. آیا اینکار دینی و اسلامیست؟
در چنین شرایطی بعضی خطیبان معلوم نیست بر چه اساسی تاکید دارند که هرچه بیشتر ازدحام جمعیت زیارت اربعین رو زیاد کنند. متاسفانه هیچ مستندی هم از آیات و روایات و حتی عقل ارائه نمیدهند و صرفا بیان آرزو میکنند:
یکی دیگر از سوالاتی که خوبه آقای میرباقری و همفکران پاسخ بدن اینه که این عدد 300 میلیون طبق چه محاسبه یا از کدام آیه و روایت درآمده؟ چرا 301 میلیون یا 299 میلیون یا مثلا یک میلیارد نباشد؟ چرا نگیم کل کره زمین رو میخوایم در عراق جمع کنیم وقتی کنتور ندارد؟
اینکه حرفی خلاف یا فارغ از آیات و روایات بگیم یک مصیبته و اینکه ارجاع به روایات صدر اسلام بدیم ساده انگاری دیگر. آیا جمعیت حجاج یا زوار صدر اسلام با امروز قابل مقایسه است؟ آیا توصیه های دینی و فقهی نباید مطابق با مقتضیات زمان باشه؟ زمان آگاهی از ویژگیهای فقیه نیست؟
تعظیم شئائر یک واجب کفایی است. همینکه یه جمعیتی بیان عزاداری در کربلا کفایت میکنه. حتی همین جمعیت فعلی زیارت اربعین هم اکثرا توفیق زیارت حرم و حتی دو رکعت نماز در حرم را پیدا نمیکنن. افرادی که نزدیک روز اربعین به کربلا میرسن بعضا همون ابتدای شهر کربلا سلامی میدن و برمیگردن
تنها ثمره ی چنین سفری که بدون زیارت حرم برگردیم میشه همون مبحث قدرت نمایی سیاسی. سوال مهمی که ایجاد میشه اینه که تا کجا حق داریم عبادات فردی رو فدای مسائل سیاسی کنیم. اگر همین افراد با یه سفر حساب شده زمان مناسب میرفتن حرم رو زیارت میکردن و نماز میخوندن بهتر نبود؟
با توجه به رقمهای نجومی درهزینه ارتباطات موبایلی و اینترنتی و رفت و آمد ، بعضا از هزینه ی سفر کاروانی در ایام عادی بیشتر شده. یک روایت از امام حسن عسکری ع درباره اربعین و یک جمله از انجیل یوحنا شده مبنای اینکه گسترش پیاده روی اربعین مقدمه ظهور است!
و چون مقدمه ظهور است پس (معلوم نیست برچه مبنایی) باید آن را با جمعیت بیشتری برگزار کنیم. کاش قدری به عقول ما احترام میذاشتن و میگفتن اینها از کدام روایت برداشت شده؟
حتما باید یک چیزی شبیه فاجعه منا در کربلا درست کنید؟ البته در اون صورت، در پاسخ به این شبهه که چرا امام حسین ع جلوی فاجعه رو نگرفت نمیگن ما اشتباه گفتیم. میگن این کشته شدن مردم خودش مقدمه ی ظهوره! ظهور خون میخواد و روایت هم داریم براش.
در پایان جا داره یادی کنم از این سخن طلایی میلاد دخانچی و بازنشر کنم. اینبار به مناسبت استدلالهای فوق العاده قوی بعضی برای افزایش جمعیت زوار اربعین.
