لباس و پوشش مسئله ای کاملا چندوجهی است. یعنی هم خصوصی است و هم اجتماعی که به ویژگی های شخصیتی و فرهنگ و اقلیم و... وابسته است.
رنگ در لباس همچون بسیاری از عرصه ها. یک مولفه غیر قابل حذف است. نکته ای که اینجا میخواهم به آن اشاره کنم، تنها گوشه ای کوچک از ارتباط رنگ و لباس در نوع خاصی از پوشش است.
ترکیب شلوار های کوتاه (تا بالای مچ) و عدم استفاده از جوراب یا استفاده از جوراب های ساق کوتاه (درحدی که هنگام استفاده از کفش مشخص نیستند) یکی از پوشش های رایج و عادی است. این طرز پوشش از دیدگاه رنگ یعنی یک ترکیب رنگ سه تایی شامل:
نکته اینجاست که این ترکیب رنگی نسبت به قد هر شخص حداکثر در 30 سانتی متر پایینی قامت فرد به وجود می آید. البته معمولا در هیچ یک از قسمت های پوشش تمام قد اشخاص، ترکیب رنگ سه‌تایی در محدوده ای به کوچکی کمتر از 30 سانتی متر وجود ندارد و اکثر ترکیب ها دوتایی خواهند بود به طور مثال سر آستین و رنگ پوست دست.
حال سوال بنده اینجاست که آیا جلب توجه یک ترکیب رنگی نزدیک کفش خوشایند است؟ و آیا چنین جلب توجهی تنزیل شخصیت کسی است که به این نوع لباس پوشیده؟ و آیا جلب توجه مخاطب به پا، توهین به او محسوب می‌شود؟
با تمام این تفاسیر اگر همچنان موافق چنین پوششی هستیم که هیچ ولی اگر مخالفیم، راهکار کم کردن تعداد رنگ ها در این ترکیب رنگی است.
یعنی استفاده از جوراب معمولی (نه ساق کوتاه) که با کفش و یا شلوار همرنگ یا با کمترین کنتراست باشد. همچنین شلواری بلند تا اصلا جوراب مشخص نشود و تعداد ترکیب رنگ کاهش یابد.
نکته قابل ذکر، وجود امکان تقلیل این ترکیب رنگی تا یک رنگ است. یعنی عدم وجود ترکیب رنگ و وجود صرفا یک رنگ و یا ترکیب رنگی با حداقل کنتراست است که این حالت مطلوب ترین حالت برای رسمی ترین پوشش هاست. یعنی مثلا پوشش صحیح مدیران و فعالان کسب و کار.
در آخر لازم به ذکر است که این مطلب صرفا تحلیلی مختصر است و قصد هیچگونه توهینی به احدی وجود ندارد. تنها هدف این تحلیل گشودن راه گفتمان و شنیدن نظرات یکدیگر است. پس لطفا نظرتان را از من و دیگر دوستان دریغ نکنید و همین الان آن را برایم بنویسید.
