در حال حاظر یکی از عوامل پیشرفت کشورها، استاندارد سازی و ایمنی در جاده برای جلوگیری یا کاهش حوادث در راه ها و جاده ها است. باید برای رسیدن به این هدف، جاده ها و راه های فرسوده بازسازی و ترمیم شود.
برای پیشگیری از وقوع خطر در هنگام تعمیر، در جاده ها باید از تجهیزات ایمنی کار استفاده شود.
در ادامه این مقاله، برخی از تجهیزات ترافیکی و قوانین استفاده از ابزارهای راهسازی، برای ایمن کردن جاده ها را معرفی میکنم.
این تجهیزات ولوازم باید طوری مورد استفاده شود، که علاوه بر حفظ و ایجاد امنیت کارکنان، کمترین نقش را در ایجاد ترافیک داشته باشد. مهمترین تجهیزاتی که در این شغل استفاده میشود:
کارکنان در شغل راه سازی با خطرات زیادی مواجه هستند، در نتیجه استفاده از تجهیزات ایمنی شخصی از اهمیت زیادی برخوردار است. مهندسین و کارکنان راه سازی باید قوانین استاندارد ANSIپیروی کنند.
لباس کار: کارکنان در هر شرایطی باید از لباس هایی که شبرنگ هستند استفاده کنند، این لباس ها برای واضح تر دیده شدن افراد کمک میکند و خطر تصادف را کاهش میدهد.
کلاه ایمنی: کلاه های ایمنی مهندسی، بهترین گزینه برای کارکنان است. همچنین در برابر آفتاب زدگی و ضربه، سر را محافظت میکند. این کلاه ها وزن کمی دارد و از عرق کردن سر پیشگیری میکند.
گوشی ایمنی: به سبب پر سروصدا بودن مسیرهای رفت و آمد و استفاده از دریل ها و ابزار الات صدادار، باید گوشی های مناسب مورد استفاده قرار بگیرد.
محافظ چشم و صورت: کارکنان حین انجام کاری که در شرایط انتشار دود، گرد و غبار ناشی از قیر و آسفالت، گازها، بخارات سمی و آلاینده ها، پاشیدن روغن داغ، اسید و سایر مواد خطرناک همراه باشد، به تجهیزات محافظتی چشم و صورت، مانند شیلدهای محافظ و عینک های استاندارد نیاز دارند.
برای انجام دادن پروژه راه سازی، برسی روزانه تجهیزات ایمنی جاده اهمیت بالایی در ایجاد ایمنی دارد. تعیین نقطه ی شروع و خاتمه کار از چند متر جلوتر با استفاده از تجهیزات هشدار دهنده به خودروها نیز تاثیر بسیاری در کنترل تصادفات دارد.
جدا کننده ها: نسبت به سرعت خودروها در جاده و راه ها باید از جدا کننده های مناسب استفاده کنید.
مخروط ترافیکی: جاده هایی که محدودیت سرعت دارند، از کله قندی یا مخروط ترافیکی استفاده میکنند.
نیوجرسی ترافیکی: در بزرگراه ها و آزادراه ها که سرعت خودروها زیاد است، بشکه های ترافیکی یا نیوجرسی گزینه مناسبی است.
نوار خطر: در تمامی مراحل پروژه از نوار خطر استفاده کنید. با این کار خودروها بدون نگرانی در لاین ایمن رانندگی میکنند، همچنین باعث ایجاد منطقه امن برای کارکنان میشود.
چراغ ها و تابلوها: این تابلوها باید در نقاط قابل دید برای رانندگان و چند متر جلوتر از پروژه راه سازی نصب شود.
گل میخ: این وسیله برای تفکیک مسیر و ایجاد لرزشی که به خودروها وارد میکند باعث هوشیاری رانندگان میشود.
تابلوهایی با علائم اخطار دهنده، که در خصوص مسئله ای به راننده هشدار میدهد، برای ایمنی در کار جاده ای، باید تابلوی خطر یا کارگران مشغول کار هستند استفاده شود. شکل عمومی آنها تابلوهای مثلث با حاشیه ای قرمز میباشد.
تابلوهایی که جهت خبررسانی استفاده میشود. معمولا شکل پنج ضلعی، مربع و مستطیل با رنگ های زرد، آبی، سبز، سفید موجود است. توجه و استفاده از این علائم از صدمات ناشی از خطرات احتمالیِ مسیرِ پیش رو میکاهد.
این تجهیزات فقط باید در کارهایی که برای آن ساخته شده اند مورد استفاده قرار بگیرند، نوک ابزارهای ضربتی، همیشه باید تیز باشد، وسایل برقی در صورتی که مورد استفاده نیست باید در جای مناسب خود جمع آوری و در مکان مناسب و امنی نگهداری شوند.
این ابزارها نباید در مکانی که احتمل سقوط دارد و یا مسیر رفت و آمد قرار بگیرد. همینطور تمام ابزارها و تجهیزاتی دستی باید عایق برق باشند.
در قیرپاش و ماشین آلات ارتعاشی، لودر، کامیون، گریدر، بولدوزر، انرژی میتواند به حالت هوای فشرده، فنر یا روغن فشرده شده ذخیره شده باشد.
دراین صورت باید اقدامات ایمنی را نسبت به این ماشین آلات مد نظر قرار داد. برقراری وضعیت ایمن در تجهیزات و حالت انرژی صفر به طوری که احتمال حرکت ناخواسته ماشین و تخلیه ناگهانی فشار وجود نداشته باشد. همچنین منبع نیرو باید قفل و علامت هشدار دهنده روی آن قرار گیرد، تا کارکنان دانسته یا ندانسته و خارج از هماهنگی آن را روشن نکنند.
در صورت فراهم نبودن تجهیزات ایمنی شخصی، عواملی همچون بخارات، گرد و غبار، صدا، تنش گرمایی و پرتوهای غیر یونساز و یونساز، جزو موارد خطرساز و بیماری زا برای کارکنان میباشد.
برای شروع کار، باید در ابتدا برنامه ایمنی کار مشخص شود، تا ناظر پروژه با توجه به شرایط هوا، چالش های پیش رو و نوع جاده، جهت پیشگیری از خطر، برسی لازم را انجام دهد.
ناظر پروژه باید از خطراتی مثل لوله های آب و فاضلاب، ترافیک راه و جاده، خرابی جاده، خطوط برق، آب و هوا و مسیرهای پیاده روی افراد، آگاه باشد. همینطور در طول پروژه به صورت مداوم، تجهیزات ایمنی را مورد برسی قرار دهد. تمام استاندارد های تجهیزات ایمنی جاده را برسی و برای کارکنان فراهم کند، همچنین دسترسی به خدمات پزشکی و اورژانسی را برنامه ریزی کند.
از مهمترین مشکلاتی که صدمات وخسارات زیادی به همراه دارد، قرار گرفتن پروژه در نقطه کور است.
سخن آخر
برای ایجاد ایمنی بیشتر کارکنان و همینطور افرادی که از مسیر راهسازی عبور میکنند شرایط ایمنی در جاده را باید فراهم کنیم، افرادی که وظیفه این کار را بر عهده میگیرند باید آموزش مورد نیاز و کافی را دیده باشند. تمامی کارکنان باید به تجهیزات ایمنی فردی مجهزشده باشند، فرآیند راهسازی نباید، مشکلات زیست محیطی ایجاد کند.
امیدورام با نوشتن این مقاله، اطلاعات لازم را به شما ارائه کرده باشم، لطفا نظرات و پیشنهادات خود را برای من بنویسید. از همراهی شما تا پایان این مقاله سپاسگذارم.
