انسان موجودی است که به طور طبیعی از هر آنچه برای او درد و رنج و آسیب به همراه بیاورد، ناراحت و آزرده می شود.
این ناراحتی یا آزردگی در بسیاری مواقع به صورت خشم بروز می کند؛ در واقع خشم حالتی احساسی و هیجانی است که در زمان هایی که ما احساس خطر یا ناراحتی می کنیم بر ما وارد میشود.
تفاوت اصلی عصبانیت با خشم در آن است که عصبانیت رفتار، گفتار و اعمال ما را هم در بر می گیرد. عصبانیت می توانند با فریاد زدن، فحاشی یا حتی تصمیم به ضرب و جرح فرد مقابل همراه شود. ولی ما با راهکار های کنترل خشم نباید اجازه دهیم که خشممان به عصبانیت تبدیل شود.
به آخرین تجربه‌تان از خشم فکر کنید. فورانی از احساسات غیر قابل کنترل که احتمالاً نتوانسته‌اید به موقع جلوی آن‌ها را بگیرید. خشم معمولاً نتایجی به بار می‌آورد که هیچ کس آن‌ها را دوست ندارد. یک برخورد زننده، یک ایمیل نامربوط، یک فریاد یا خشونت فیزیکی، اصلاً و ابداً راه حل منطقی مشکلات نیستند. طبیعتاً مشکلات را باید با آرامش و منطق حل کرد و تا حد ممکن از عصبانیت جلوگیری کرد تا نتایج حاصل، سازنده باشند. کنترل خشم کلید جلوگیری از رفتارهایی است که قرار است بدون استثناء از آن‌ها پشیمان شویم. البته که این کار در ابتدا آسان نیست؛ ما در این مقاله 10 راهکار قابل انجام برای کنترل خشم را به شما معرفی می‌کنیم که به شما کمک می‌کنند بتوانید در هنگام عصبانیت، احساسات و رفتار خود را کنترل کنید.
اگر احساس خشم به عادت همیشگی شما تبدیل شده است، محرک‌هایی که شما را عصبانی می‌کنند، بررسی کنید.
قبل از اینکه برای آرام‌کردن خود کاری انجام دهید، از خود بپرسید که این خشم دوست یا دشمن شماست؟ اگر در وضعیت نامطلوبی قرار گرفته باشید یا حقوق فردی‌تان در حال نقض‌شدن باشد، خشم می‌تواند مفید باشد. در این موارد، به جای تغییر وضعیت روحی خود، موقعیت را تغییر دهید.
عصبانیت ممکن است در یک لحظه سراغ شما بیاید. یعنی ممکن است در یک چشم به هم زدن آرامش شما به خشم تبدیل شود. به هر حال، علائم هشداردهنده‌ای وجود دارند که نشان می‌دهند خشم‌تان در حال شعله‌ور شدن است. تشخیص زودهنگام این علائم می‌تواند در کنترل خشم به شما کمک کند تا از رسیدن به نقطه انفجاری خشم جلوگیری کنید.
تلاش برای برنده‌شدن در یک بحث یا ادامه‌دادن آن در یک موقعیت نامطلوب، فقط به عصبانیت شما دامن می‌زند. یکی از بهترین کارهایی که هنگام افزایش عصبانیت می‌توانید بکنید این است که در صورت امکان خود را از موقعیت تنش‌زا خارج کنید.
اگر شخصی وجود دارد که تأثیر آرامش‌بخشی بر شما دارد، گفت‌وگو با آن شخص درباره موضوع پیش‌آمده یا احساس‌تان، می‌تواند مفید باشد. با این حال، توجه داشته باشید که تخلیه احساسات می‌تواند نتیجه معکوس نیز داشته باشد.
خشم به یک‌باره انرژی زیادی به شما می‌دهد. یکی از بهترین راه‌ها برای استفاده خوب از این انرژی، شرکت در فعالیت بدنی است. پیاده‌روی سریع یا ورزش در باشگاه می‌تواند تنش اضافی را از بین ببرد.
افکار عصبی بر خشم شما می‌افزایند. فکرکردن به چیزهایی مانند، «من نمی‌توانم این اتفاق را تحمل کنم» یا «این ترافیک همه‌چیز را خراب می‌کند»، درماندگی شما را افزایش می‌دهد. وقتی متوجه شدید که در حال فکرکردن به اتفاقاتی هستید که آتش خشم‌تان را شعله‌ور می‌کنند، افکار خود را دوباره سازماندهی کنید و در عوض، با گفتن جمله‌ای مانند این که «میلیون‌ها ماشین در جاده‌ها وجود دارد و طبیعتاً ترافیک ایجاد میشود» به حقایق فکر کنید. تمرکز بر واقعیت‌ها، بدون اضافه‌کردن پیش‌بینی‌های فاجعه‌بار یا اغراق‌های تحریف‌شده، می‌تواند به شما کمک کند تا آرام بمانید.
بهترین راه برای آرام‌شدن، تغییر مسیر فکر در مغز و تمرکز روی یک موضوع دیگر است. اینکه به خودتان بگویید «به این موضوع فکر نکن»، همیشه کارساز نیست. بهترین راه برای تغییر مسیر ذهن این است که حواس خود را با یک فعالیت پرت کنید. کاری را انجام دهید که به تمرکز نیاز دارد و از افکار منفی یا خشمگین دورتان می‌کند.
تمرینات زیادی برای تمدد اعصاب وجود دارند که می‌توانید برای کاهش احساس خشم از آن‌ها استفاده کنید. نکته کلیدی این است که تمرینی مؤثر را پیدا کنید. تمرینات تنفسی و آرام‌سازی پیشرونده عضلانی، دو راهکار رایج برای کاهش تنش هستند.
لحظه‌ای وقت بگذارید و به این فکر کنید که چه احساساتی ممکن است زیر خشم شما نهفته باشد. این کار گاهی اوقات کمک‌کننده است. خشم اغلب به عنوان یک نقاب محافظ عمل می‌کند تا به شما کمک کند از احساسات دردناک‌تری مانند شرمساری، غم و ناامیدی اجتناب کنید.
