ایران جزء چند کشور برتر تولید کننده سنگ جهان به شمار می آید، لیکن به علت پایین بودن گرفته و نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها کشور توجه نماییم شناسایی شده اند. پس از شناسایی این عوامل، ضریب اهمیت هر یک از این عوامل، با استفاده از نظر کارشناسان و فعالان صنعت سنگ به تولید، تاکنون قادر به رقابت در عرصه بین المللی و یافتن جایگاه بین المللی خود نبوده است. با وجود پیشرفتهای اندک طی دهه اخیر، صنعت سنگ کشور هنوز از بستر سنتی خود خارج نشده و مسلما لازمه پیشرفت، تجدید نظر اساسی در زمینه های استخراج و فرآوری تا صادرات محصول می باشد که بدون دستیابی به تکنولوژی روز و سرمایه گذاری امکان پذیر نخواهد بود. سرمایه گذاری پایه و اساس توسعه هر کشور می باشد که در طرح های مختلف عمرانی و صنعتی بر اساس نیاز جامعه نمود پیدا می کند. با توجه به وجود ذخایر مناسب سنگ‌های ساختمانی در کشور، لزوم بهره برداری مناسب با استفاده از تکنولوژی روز از این منابع، مطالعات بیشتر در سرمایه گذاری را مورد تأکید قرار می دهد. از سوی دیگر با وجود معادن مناسب در کشور، به دلیل نداشتن ماشین آلات پیشرفته و عدم فرآوری صحیح، ارائه محصول نهایی در سطح قابل توجهی صورت نمی گیرد. فرآیند تولید سنگ در کشورهای در حال توسعه به سمت فرآوری هر چه بهتر و فنی تر به منظور صادرات هر چه بیشتر در حال تغییر است و این تغییر، تقاضا برای استفاده از تکنولوژی پیشرفته از جمله استفاده از ماشین آلات فرآوری را تا حد زیادی گسترش داده است. در کشورهای دارای ذخایر و معادن سنگ، با وجود نیاز به سرمایه گذاری ارزی زیاد، به پیشرفت این صنعت کمک کرده و در آینده موجبات رشد هر چه بیشتر آن را فراهم خواهد نمود. با تمام این اوصاف صادر کنندگان عمده سنگ خام کشورهائی هستند که هنوز صنعت فرآوری آنها به پیشرفتهای لازم نرسیده است و از تکنولوژی پیشرفته برش و فرآوری سنگ‌های ساختمانی گرانیتی و مرمریتی و شناخت بازارهای بین المللی محروم اند.
