اینترنت اشیاء

چکیده

امروزه با توجه به پیشرفت هایی که در تکنولوژی صورت گرفته است بسیاری از کار هایی که قبلا بشر برای انجام آنها با ضعف رو به رو بود بسیار آسان شده و می تواند با استفاده از تکنولوژی آنها را انجام دهد به عنوان مثال می توان قفل‌های هوشمند، خانه های هوشمند، خودروهای هوشمند و خیلی از هوشمندی های دیگر را که بشر روزانه با آنها رو به رو می باشد را نام ببریم. اما این هوشمندی ها از پیشرفت تکنولوژی خبر می دهد اینترنت همه چیز یا همان اینترنت اشیاء یکی از پرکاربرد ترین تکنولوژی امروزه می باشد که ثمره آن هوشمندی هایی است که در روز شاهد آن خواهیم بود. مانند کارت های هوشمند یا پارکینگ های هوشمند که تحت کنترل اینترنت اشیاء می باشند . در سطح پایه‌ای آن، اینترنت اشیا درواقع به ارتباط اشیای مختلف از طریق اینترنت و برقراری ارتباط با یکدیگر می‌پردازد تا هدف آن یعنی فراهم‌کردن تجربه کاراتر و هوشمند‌تر محقق شود. همانند دیگر تکنولوژی‌های جدید، IoT نیز می‌تواند در ابتدا مفهومی سردرگم‌کننده به نظر برسد. در این پژوهش قصد داریم تا به مفهوم اینترنت اشیاء بیشتر آشنا شویم و به کاربرد ها و مزایای آن و همچنین به بررسی ایمنی و امنیت این تکنولوژی بپردازیم .

کلید واژه ها : اینترنت اشیاء ، امنیت سایبری ، بازار الکترونیک ، هوشمندی

فصل اول : بررسی اینترنت اشیا و زیر ساختار های آن

1-1 اینترنت اشیا:

اینترنت اشیا به انگلیسی: Internet of Things) یا IOT به اختصار) به طور کلی اشاره دارد به بسیاری از اشیا و وسایل محیط پیرامون‌مان که به شبکه اینترنت متصل شده و بتوان توسط اپلیکیشن‌های موجود در تلفن‌های هوشمند و تبلت کنترل و مدیریت شوند.

معماری آن در Auto-ID Center در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) طراحی شد.[۱]

در سال 2015 واژه ی معادل "چیز نت" برای این زمینه توسط پیمان جعفری طائمه پیشنهاد شد.

عبارت اینترنت اشیا، برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون مورد استفاده قرار گرفت و جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی، از جمله اشیا بی جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آن ها را سازماندهی و مدیریت کنند. اینترنت در حال حاضر همه مردم را به هم متصل می کند ولی با اینترنت اشیاء تمام اشیاء به هم متصل می شوند .

اینترنتِ اشیاء (Internet of Things ‪(IoT)‬) مفهومی جدید در دنیای فناوری و ارتباطات است که به طور خلاصه “اینترنت اشیاء” فناوری مدرنی است که در آن برای هر موجودی (انسان، حیوان و یا اشیاء) قابلیت ارسال داده از طریق شبکه‌های ارتباطی، اعم از اینترنت یا اینترانت، فراهم می‌گردد.

با ذکر مقدمه بالا می‌توان اینگونه عنوان کرد که ایده طراحی دستگاه‌های مختلف با امکان برقراری ارتباط بی‌سیم به منظور رهگیری و کنترل از طریق اینترنت و یا حتی یک برنامه ساده مخصوص گوشی‌های هوشمند، اصطلاح اینترنت اشیا را توصیف می‌کند.

اشیای موجود در این دسته می‌توانند از چراغ‌های روشنایی تا لوازم خانگی (مانند چای‌ساز، ماشین ظرفشویی) و یا حتی خودروی شما باشند. اینترنت اشیا در صنعت پزشکی، سلامتی و حتی سیستم‌حمل‌و‌نقل عمومی نیز کاربرد دارد.

تمام مواردی که باید در مورد اینترنت اشیاء (Internet of Things) بدانیم

دلایل استفاده از اینترنت اشیاء

روزگاری جورج اورول نوشت آن‌که گذشته را کنترل می‌کند، آینده را کنترل خواهد کرد. دنیای مدرن و فناوری ارتباطات نشان داده‌است که در دنیای کسب و کار "آن‌هایی که به داده‌ها و اطلاعات بیشتر و بهتری دسترسی دارند آینده را کنترل خواهند کرد"؛ داشتن اطلاعات در دنیای جدید حکم سقوط سیب در روزگار نیوتون را دارد! اطلاعات به‌روز و مفید آن‌گاه که در زمان مناسب در اختیار اهل فن قرار گیرد، منجر به تولید محصولات و خدماتی می‌شود که زندگی بشر را هر روز بیش از پیش آسان و آسوده می‌کند؛ آسان و آسوده، با همه‌ی پیچیدگی‌ها و مصائب جهان امروز.

1-2 تفاوت اینترنت اشیاء و اینترنت

بر خلاف آنچه ممکن است بسیاری فکر کنند، اینترنت اشیا مفهومی کاملا متفاوت از اینترنت همه چیز (IoE) است، اگرچه دارای برخی شباهت ها هستند. اینترنت اشیا اصطلاحی است که برای توصیف اشیا فیزیکی در سراسر جهان بکار می رود که پیش از آن قرارگیری در معرض کاربردهای دیجیتال با یکدیگر ارتباط دارند. اینترنت همه چیز بیشتر بر مجموعه های داده متمرکز است.

به گفته مرکز پژوهشی ABI، اینترنت همه چیز دارای سه زیرسیستم است که اینترنت اشیا، اینترنت انسان ها (آن چه انسان به هر شکلی وارد دستگاه می کند) و اینترنت دیجیتال (تولید داده و ارتباط آن برای استفاده های بیشتر) را شامل می شود. در حقیقت، اینترنت همه چیز ممکن است هدف نهایی در نظر گرفته شده باشد اما بدون حضور اینترنت اشیا امکان‌پذیر نخواهد بود.

1-3 درباره اشیایی کوچک

دلیل این که شور و شوق زیادی پیرامون اینترنت اشیا را فرا گرفته اندازه خالص آن است. در نوامبر ۲۰۱۴، مرکز پژوهشی گارتنر به این نکته اشاره داشت که ۴٫۹ میلیارد شی شبکه شده تا پایان سال ۲۰۱۵ مورد استفاده خواهند بود که افزایش ۳۰ درصدی نسبت به سال ۲۰۱۴ را نشان می دهد. این آمار هم راستا با پیش بینی ۲۶ میلیارد دستگاه شبکه شده تا سال ۲۰۲۰ است.

از سوی دیگر، بنابر برآورد شرکت پژوهشی IDC، تعداد دستگاه های جدید در بخش مصرف کننده بین سال های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰ با افزایش ۵ تریلیونی به ۷٫۱ تریلیون خواهد رسید. این اشاره ای دیگر برای توجیه قرار گرفتن خانه های هوشمند در کانون توجه و بحث ها است. خانه هوشمند یکی از بزرگترین بخش های اینترنت اشیا را تشکیل می دهد و بنا برآورد مرکز گارتنر تا سال ۲۰۱۷ حدود ۴۰ درصد از ۲٫۶ میلیارد شی شبکه شده در شهرهای هوشمند درون خانه های هوشمند قرار خواهند داشت.

خانه هوشمند قادر به ردیابی هرچیزی که روزانه انجام می دهیم، قفل کردن و باز کردن قفل در ورودی، ارائه سفارش خودکار هنگامی که مواد غذایی در یخچال تمام شده اند و بسیاری کارهای دیگر خواهد بود. با معرفی دستگاه هایی مانند هولو لنز مایکروسافت آینده ای که خانه های هوشمند را در بر می گیرد هیجان انگیزتر خواهد بود.

1-4 ۵G نقشی کلیدی دارد

تمامی دستگاه های شبکه شده نیازمند فضا برای ادامه حیات خود هستند و اتصال بزرگترین بخش در این زمینه محسوب می شود. ۵G هوشمندترین شبکه تا به امروز نامیده می شود و می تواند به عنوان کاتالیزوری برای تمامی این دستگاه های پیچیده عمل می کند. انتظار می رود شبکه ۵G با سرعت میانگین ۱۰ گیگابیت بر ثانیه و بیشینه سرعت ۸۰۰ گیگابیت بر ثانیه کار کند.

گوگل و اپل تنها دو نمونه از شرکت هایی هستند که به موفقیت اتوماسیون چشم دوخته اند و تنها با نگاهی به صرف هزینه های سنگین گوگل برای پروژه “نست” و تلاش اپل به منظور توسعه هوم‌کیت SDKبرای دستگاه های موبایل می توان جدیت آنها را دریافت.

مایکروسافت با پروژه آزور و شرکت های دیگر مانند سامسونگ و آی‌بی‌ام با طرح های مختلف خود برای اینترنت اشیا نمونه هایی دیگر از این دست هستند.

نست نمونه ای جالب توجه برای بررسی است. این دستگاه کوچک پیش از آن که توسط گوگل خریداری شود در قالب یک ترموستات هوشمند شکل گرفت و سرانجام طی برنامه نست که کنترل کل خانه را مد نظر قرار داده به هدف خود نزدیک شده است. در حال حاضر، از طریق اپلیکیشن نست امکان کنترل دستگاه های دیگر مانند قفل هوشمند آگوست، چراغ های هوشمند هیو فیلیپس، لوازم خانگی هوشمند ال جی، و سیستم خواب آئورا وجود دارد.

1-5 نقشه ارتباطات کاربران فیسبوک

فناوری اینترنت اشیاء نیز با همین فلسفه توسعه یافته‌است. دریافت، ثبت و ارسال اطلاعات ِبه‌روز و لحظه‌ای برای استفاده، تحلیل و بهبود محصولات و خدمات و البته در نهایت برای استفاده‌ی مصرف‌کنندگان انجام می‌گیرد! ورزشکاری که در طول یک برنامه‌ی تمرینی حرکات فیزیکی و تغییرات داخلی بدنش مورد مطالعه قرار می‌گیرد؛ شامپانزه‌ای که سوژه‌ی یک تحقیق علمی است و یا قفسه‌ی مخصوص کنسروهای ماهی در یک خوار و بار فروشی یا باک بنزین‌ هوشمند یک خودروی سواری که خالی شدن خود را گزارش می‌دهند! این‌ها همگی با استفاده از فناوری اینترنت اشیاء قادر خواهند بود اطلاعات لازم را به صورت لحظه‌ای به هر پایگاه داده‌ای که بدان متصل شده باشند، در هر نقطه‌ای از دنیا ارسال کنند.

فرآیند ارسال داده‌ها در فناوری اینترنت اشیاء نیازی به تعامل «انسان با انسان» یا «انسان با رایانه» نخواهد داشت و داده‌ها به صورت اتوماتیک و بر اساس تنظیمات انجام شده و در زمان‌های مشخص (معمولاً به‌صورت دائم و لحظه‌ای) ارسال می‌گردند. ظهور پدیده‌ی اینترنت اشیاء یکی از هزاران نتیجه‌ی گسترش اینترنت و البته توسعه‌ی فناوری‌های بیسیم (Wireless Technologies) و سامانه‌های میکرو-الکترومکانیکی (Micro-electromechanical Systems) است. به‌دلیل قابلیت‌های فراوانی که در تعاملات «ماشین با ماشین» در فناوری اینترنت اشیاء موجود است، این پدیده تا به امروز در بخش‌های‌ صنعت (به خصوص در انواع کارخانجات تولیدی)، انرژی و گاز کاربرد فراوانی داشته‌است. سایر محصولات هوشمند، محصولاتی که قابلیت‌ برقراری ارتباط «ماشین با ماشین» را دارند، از قبیل لیبل‌های هوشمند، کنتورهای هوشمندنیز از فناوری اینترنت اشیاء سود می‌برند.

با این‌‎که فعالیت در حوزه‌ی فناوری اینترنت اشیاء از اوایل دهه ۹۰ میلادی آغاز شد، اما اصطلاح "اینترنت اشیاء" را کوین اشتون در سال ۱۹۹۹ ارائه کرد. جالب است بدانید یکی از توسعه‌دهندگان فناوری اینترنت اشیاء محقق و پژوهشگری ایرانی به نام رضا راجی است. آقای راجی یک کارآفرین سریالی، مشاور شرکت‌های نام‌دار و دانش‌آموخته‌ی مهندسی الکترونیک است و در منطقه‌ی خلیج سان‌فرانسیسکوی ایالات متحده سکونت دارد.

اگر به فن‌آوری اینترنت اشیاء علاقمندید، برای اطلاعات بیشتر این ارائه‌ی جذاب دکتر جان بارت در یکی از سلسله برنامه‌های Ted را تماشا کنید.

فناوری اینترنت اشیا نقش بسیار مهمی در دنیای کارآفرینان بازی می‌کند. کسب و کارهای متعددی بر محور این فناوری راه‌اندازی شده‌اند، در حالی‌که این مفهوم و این فناوری در ابتدای راه خود قرار دارد و هر روز بیش از پیش تغییرات و تحولات جدیدی در آن رخ می‌دهد. استفاده از این فناوری برای کارآفرینان و محققین خلاق ایرانی یک فرصت گران‌بها به شمار می‌رود که می‌تواند به بهبود فضای کسب و کار و اشتغال‌زایی در کشور کمک شایانی بکند.

در ادامه بحث اینترنت اشیاء، خواندن مقاله‌ی "چگونه اینترنت اشیاء مدل‌های کسب و کار را تغییر می‌دهد" را پیشنهاد می‌دهم. این مقاله‌‌ی خواندنی، که اخیراً در وبلاگ مجله کسب و کار هاروارد منتشر شده است، تغییرات شکل گرفته در مدل‌های کسب و کار جدید و تفاوت کالاها و خدمات مدرن با محصولات سنتی را توضیح می‌دهد.

فصل دوم : کاربرد اینترنت اشیاء و ارتباط آن با رایانش ابری

2-1 سهولت انجام امور با استفاده از اینترنت اشیا

یکی از بهترین نمونه‌های موجود از بکارگیری اینترنت اشیا را می‌توان در ترموستات Nest مشاهده کرد. این ترموستات مرتبط با وای‌فای به شما این امکان را خواهد داد تا از طریق گوشی هوشمند خود به کنترل دمای محیط بپردازید. این برنامه به طور هوشمندانه‌ای می‌تواند الگوهای مورد نظر شما را فراگرفته و برنامه‌ای برای تغییر دما در ساعاتی مشخص ایجاد کند.

با استفاده از این قابلیت می‌توانید در میزان توان مصرفی صرفه‌جویی و حتی در صورت فراموشی، از محل کار، سیستم تهویه منزل خود را خاموش کنید. Nest می‌تواند الگوها و عادات شما (مثلا کم‌کردن دما درهنگام رفتن به تختواب) را فراگرفته و به طور خودکار در زمان تعیین شده آن‌ها را اعمال کند.

شرکت SmartThings که توسط سامسونگ خریداری شده نیز سنسورهای مختلفی را برای ایجاد خانه هوشمند در اختیار شما قرار می‌دهد. با استفاده از این سنسورها می‌توانید متوجه شوید چه شخصی وارد منزل شما شده و یا از آن خارج می‌شود و حتی در صورت چکه‌کردن آب نیز گزارشی مربوط به نشتی سیستم آب دریافت کنید.

با گسترش و ارتقای ابزارهای موجود در این اکوسیستم، به عنوان مثال دستبند هوشمند مخصوص فعالیت‌های بدنی شما می‌تواند به محض خوابیدن شما، تلویزیون و چراغ‌ها را خاموش کند و یا حتی پیش از سوارشدن بر خودرو در زمانی مشخص، بهترین مسیر برای رسیدن شما به مقصد توسط خودرو انتخاب و در صورت دیررسیدن به محل قرار، پیامکی به شخص مقابل ارسال شود.

در مقیاس کلان از این سیستم می‌توان در جهت بهبود فعالیت‌های شهری مانند شمارش تعداد فضاهای خالی موجود در پارکینگ‌ها و یا بررسی کیفیت آب و هوای شهرها و وضعیت ترافیکی نیز بهره برد.

2-2 نحوه عملکرد اینترنت اشیا

سعی می‌کنیم تا حد امکان از ایراد مباحث تخصصی خودداری کنیم. بستر اینترنت اشیا بر امواج رادیویی بی‌سیمی قرارداده شده که به دستگاه‌های مختلف این امکان را می دهند تا از طریق اینترنت با یک‌دیگر به برقراری ارتباط بپردازند. این بستر شامل استانداردهایی مانند وای‌فای، بلوتوث کم‌مصرف، NFC، RFID و استانداردهایی مانند ZigBee,Z-Wave و 6LoWPLAN است که شاید تاکنون اسم آن‌ها را هم نشنیده باشید.

پس از این لایه، سنسورهای حرکتی، قفل درب‌ها و یا حتی چراغ‌های روشنایی قراردارند. در برخی موارد ممکن است از یک هاب مرکزی در جهت ایجاد بستر برای برقراری ارتباط میان دستگاه‌های مختلف بهره‌گرفته شود. نهایتا سرویس‌های ابری لایه نهایی را تشکیل می‌دهند که امکان دریافت، تحلیل و بررسی داده‌های مختلف را فراهم تا فرد استفاده کننده بتواند کنترل کاملی بر روی رویه‌های مختلف داشته باشد.

2-3 نگرانی در زمینه امنیت و حریم شخصی:

با توجه به میزان‌های متفاوت اطلاعاتی که توسط دستگاه‌های هوشمند خانگی، خودروهای هوشمند و دستگاه‌های هوشمند الکترونیکی پوشیدنی جمع‌آوری می‌شود کاربران زیادی در خصوص خطر افشا و یا سو‌استفاده از این اطلاعات واهمه دارند. افزایش تعداد اکسس‌پوینت‌های مورد استفاده نیز می‌تواند این ریسک را افزایش دهد.

کمیسیون تجارت فدرال نیز نگرانی خود را از این بابت اعلام کرده و پیشنهاد کرده شرکت‌های مختلف از راهکارهایی به منظور حفاظت از داده‌های کاربران بهره ببرند اما هنوز مشخص نیست چه تعداد از شرکت‌های مختلف این هشدارها را جدی گرفته‌اند.

بسیاری از شرکت‌های معتبر اعلام کرده‌اند حریم خصوصی کاربران در این زمینه به یکی از اصلی‌ترین هدف‌های آن‌ها مبدل شده است. به عنوان مثال، اپل شرکت‌های توسعه‌دهنده محصولات برپایه پلتفرم HomeKit را موظف کرده از قابلیت رمزگذاری ویژه بهره ببرند. این شرکت همچنین اعلام کرده هیچ‌گونه داده‌ای از کاربران در این زمینه جمع‌آوری نمی‌شود.

‌زمان مناسب برای خرید دستگاه‌های مجهز به اینترنت اشیا:

اینترنت اشیا سال‌هاست که برسر زبان‌ها افتاده اما ورود به بازار تولید محصولات مصرفی در ابتدای راه خود قرار دارد و هنوز به بلوغ کامل نرسیده است، با این وجود در حال حاضر نیز محصولات مفیدی به بازار عرضه‌شده‌اند.

مدنظر داشته باشید پیش از خرید محصولات برپایه اینترنت اشیا، تحقیقات کافی را انجام داده و سپس این محصولات را از شرکت‌هایی که به‌ آن‌ها اعتماد کافی دارید خریداری کنید. نهایتا محصولی را خریداری کنید که به حل مشکلات شما کمک شایانی می‌کند. همیشه این مثال را در ذهن خود داشته باشید که اینترنت اشیا می‌تواند به ایمن‌ رسیدن فرزندان شما به منزل کمک کند و یا اینکه در پخت از راه‌دور برنج برای ناهار نیز مورد استفاده قرارگیرد اما مطمئنا مثال اول، فواید بیشتری خواهد داشت.

2-4 درآمد زایی اینترنت اشیا:

ظهور اینترنت، تحولی بزرگ در جهان ایجاد کرد و با توجه به میزان استقبال مردم از آن، فعالان حوزه تکنولوژی و فناوری به فکر استفاده از اینترنت در بخش های مختلف زندگی مردم افتادند. حالا دیگر بیش از یک دهه است که این، تنها انسان ها نیستند که از طریق اینترنت با یکدیگر تعامل دارند بلکه مفاهیم جدیدی شکل گرفته و محصولات هوشمندی به بازار راه پیدا کرده اند که از طریق تکنولوژی «اینترنت اشیا» با یکدیگر و همچنین انسان ها ارتباط برقرار می کنند گویی می توانند با شما حرف بزنند. یخچالی که سخن می گوید و در صورت تمام شدن هر یک از مواد غذایی به طور خودکار آن را به فروشگاه نزدیک خانه تان سفارش می دهد، ساعتی که به حرف های شما گوش می کند، ترموستات هایی که عادات شخصی شما را یاد می گیرند، خودروهایی که به شما می گوید نیاز به قطعه ای جدید دارد یا یک اتو که مدتی روشن است و به شما هشدار دهد تا بتوانید حتی با ریموت کنترل، از راه دور آن را خاموش کنید، هریک مثال هایی از اینترنت اشیا هستند.

اینترنت اشیا (IOT) به طور کلی اشاره به بسیاری از اشیا و وسایل محیط پیرامون ‌ما از ماشین لباسشویی، یخچال، تلویزیون گرفته تا سیستم های تهویه، روشنایی منازل و ادارها دارد که به شبکه اینترنت متصل شده و می توانند توسط اپلیکیشن‌های موجود در تلفن‌های هوشمند و تبلت کنترل و مدیریت شوند. اینترنت اشیا برای بسیاری از شرکت های تجاری و فروشگاه ها نیز بسیار موفق عمل کرده و نشان داده است که می توان آینده ای روشن برای این تکنولوژی در حوزه تجارت متصور بود. در حال حاضر فروشگاه هایی که از اینترنت اشیا استفاده می کنند نگران تمام شدن محصولاتش نیستند چون سیستم کنترل هوشمند انبار در هر لحظه از موجودی تمام محصولات مطلع است و حتی کار سفارش را نیز خود انجام می دهد.

"ورنون ترنر" یکی از مدیران این موسسه تحقیقاتی، اینترنت اشیا را راهکاری تازه در تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات (ICT) می داند که پتانسیلی بالا برای کسب درآمد محسوب می شود. وی میزان استفاده از اینترنت اشیا را در حال حاضر بسیار جزئی می داند و می گوید: "این درست مانند نوک یک کوه یخی است که هنوز بخش اعظم آن پنهان مانده است و برای آشنایی بیشتر مردم و شرکت ها با این فناوری و ترغیب آنها به استفاده از آن نیازمند زمان بیشتری هستیم ولی آنچه مسلم است آینده، ازآن «اینترنت اشیا» است". به دلیل افزایش توسعه شهرهای هوشمند، خودروها و خانه های هوشمند، ارتقای زیرساخت های ارتباطی و همچنین افزایش استقبال مردم از استفاده از اینترنت اشیا، این پروژه آینده ای روشن پیش رو دارد. وی ادامه می دهد: هرچند استقبال از اینترنت اشیا رو به رشد است ولی این پروژه همچنان در دوران طفولیت قرار دارد و چندین عامل مانع تسریع در پیشرفت آن است تا این رویا به واقعیت نزدیک تر شود. بخشی از این عوامل به نبود استانداردهای لازم، کم بودن نسبی آگاهی از این پروژه و همچنین مزایای حاصل از آن مربوط می شود. با وجود این موانع، موسسه تحقیقاتی آی دی سی در گزارشی تازه که فرصت و بازار رو به رشد اینترنت اشیا را مورد بررسی قرار داده است پیش بینی می کند که تا سال 2020 حدود 212 میلیارد شیء در سراسر جهان بر پایه اینترنت اشیا کار خواهند کرد.

اما تنها موسسه IDC نیست که به این موضوع علاقه دارد و محققان به دنبال پیشرفت این تکنولوژی هستند. شرکت سیسکو نیز به عنوان یک گروه نرم افزاری جهانی، بزرگ ترین حامی این تکنولوژی است و به تازگی اعلام کرده است که در 2 تا 3 سال آینده میزان سرمایه گذاری خود در شرکت های نوپا Alchemist Accelerator، Ayla Networks و Evrythng را تا 250 میلیون دلار فزایش می دهد که نسبت به رقم فعلی آن یعنی 100 میلیون دلار، كه رقمی بسیار بالاست. شرکت سیسکو همچنین پیش بینی کرده است که تکنولوژی اینترنت اشیا تا سال 2010 حدود 50 میلیارد وسیله را با IP address مشخص به اینترنت متصل می کند هرچند هنوز هم برخی شرکت ها از درک این موضوع ناتوان هستند.

2-5 بررسی ارتباط بین اینترنت اشیا و رایانش ابری

اگر از طرفداران تکنولوژی بپرسید به نظرشان جهش بعدی تکنولوژی را در چه می‌بینند، احتمالا پاسخ‌های متفاوتی را خواهید شنید. برخی از سرعت باورنکردنی انتقال داده‌ها می‌گویند، برخی هم به تجاری شدن سفر به فضا اشاره می‌کنند. شاید عده‌ی زیادی از مردم کوچه و بازار همچنان در مرحله‌ی حیرت باقی مانده و به‌جای پیش‌بینی آینده، به تحسین دستاوردهای امروزی اکتفا کنند و به‌طور مثال با طرفداری از یک برند خاص، از باریک‌تر شدن یک گوشی به وجد بیایند.

یک بار دیگر سوال خود را تکرار می‌کنیم: «جهش بعدی تکنولوژی در کدام بخش است؟». شاید ساده‌ترین راه برای رسیدن به جواب، بررسی خط‌مشی‌های اصلی شرکت‌های بزرگ دنیای تکنولوژی باشد. این روزها، گوگل، اپل، مایکروسافت و سامسونگ بیش از هر چیز، روی چه ویژگی‌هایی در محصولات و سرویس‌های‌شان تاکید می‌کنند؟ احتمالا اکثر صاحب‌نظران اتفاق‌نظر دارند که ترجیع‌بند همه‌ی صحبت‌های غول‌های دنیای تکنولوژی، دو چیز است: «اینترنت اشیا» (Internet of Things) و «رایانش ابری» (Cloud Computing). تقریبا در تمامی کنفرانس‌های این شرکت‌ها این دو مفهوم حضور دارند. جدیدترین‌شان هم سامسونگ است. این شرکت در رویداد IFA 2015 تمام تمرکز خود را روی مفهوم اینترنت اشیا گذاشت. این شرکت اعلام کرد که تا سال ۲۰۲۰ تمام محصولاتش به قابلیت اینترنت اشیا مجهز می‌شوند. گویا آینده‌ی تکنولوژی با این پدیده گره خورده است.

تا پیش از این، تصور عموم مردم این بود که تنها این انسان‌ها هستند که قرار است با ابزارهایی که در اختیار دارند توسط شبکه‌ی اینترنت به هم متصل شوند و شخصا از قابلیت‌های آن بهره ببرند. اما بیش از یک دهه است که مفاهیم جدیدی شکل گرفته. این مفاهیم در چند سال اخیر در قالب محصولات هوشمند به بازار راه پیدا کرده‌اند. اکنون در مورد ایده‌ای صحبت می‌کنیم که بر اساس آن هر شی فیزیکی قادر است با اتصال به اینترنت یا به کمک سایر ابزارهای ارتباطی، با سایر اشیا تعامل داشته باشد.

عبارت اینترنت اشیا، برای اولین بار در سال ۱۹۹۹ توسط «کوین اشتون» (Kevin Ashton) مورد استفاده قرار گرفت. او جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی، ازجمله اشیای بی‌جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آن‌ها را سازمان‌دهی و مدیریت کنند. در آن ابتدا که «کوین اشتون» عبارت اینترنت اشیا را پایه نهاد، احتمالا تنها استفاده از چیپ‌های شناسایی مبتنی بر فرکانس‌های رادیویی، موسوم به RFID را در ذهن داشت.

پس از گذشت حدود ۱۵ سال، ایده‌ی بنیادین «کیوین اشتون» جنبه‌های عملی‌تر و گسترده‌تری به خود گرفته است. اساس داستان این است که دستگاه‌ها (اشیا) در یک پلتفرم عظیم با کمک حسگرهای مختلف به جمع‌آوری اطلاعات پرداخته و از طریق ترکیبی از تکنولوژی‌های ارتباطی زمان خود (به‌طور مثال زمانی RFID و زمانی Wi-Fi) با یکدیگر به تبادل داده بپردازند.

اینترنت اشیا بخشی جدایی‌ناپذیر از آینده‌ی اینترنت است. پروتکل‌های ارتباطی جدید هم به‌عنوان بنیاد این شبکه‌ی پیچ‌در‌پیچ ایفای نقش می‌کنند. وظیفه‌ی این پروتکل‌ها این است که تعامل و یکپارچگی کامل اشیای مجازی و فیزیکی جهان پیرامون‌مان را تضمین کنند. کامپیوترها، گوشی‌ها، تلویزیون‌ها، حسگرها، خودروها، یخچال‌ها، حتی بسته‌های غذا و دارو، در این شبکه‌ی متشکل از اشیا قرار می‌گیرند.

از سوی دیگر، موضوع رایانش ابری مطرح است. این مفهوم دست در دست اینترنت اشیا دارد؛ زیرا بخش عظیمی از داده‌های شبکه‌ عظیم مورد نظر ما، بر روی سیستم‌های ذخیره‌سازی ابری (Cloud Storage) قرار دارد. پردازش این داده‌ها هم عمدتا بر روی سرورهایی پرقدرت، خارج از دستگاه‌های ما (اشیای پیرامون‌مان) صورت می‌گیرد. به همین خاطر، آینده‌ی اینترنت اشیا در گروی پیشرفت‌های هر چه بیشتر در حوزه‌ی رایانش ابری است.

بد نیست چند سناریوی احتمالی در مورد اینترنت اشیا را با هم مرور کنیم. فروشگاهی را تصور کنید که دیگر به‌هیچ‌وجه نگران تمام شدن محصولاتش نیست، چون سیستم کنترل هوشمند انبار در هر لحظه از موجودی تمام محصولات باخبر است و حتی کار سفارش را هم خودش انجام می‌دهد. دنیایی را تصور کنید که در آن بتوان یخچال‌تان را طوری تنظیم کنید که وقتی تعداد تخم‌مرغ‌های داخلش به دو عدد رسید، به‌صورت خودکار سفارش خرید تخم‌مرغ به فروشگاه نزدیک خانه‌تان ارسال شود؛ یا اینکه بتوانید روشن یا خاموش بودن اتو یا اجاق گازتان را به‌وسیله‌ی تلفن هوشمندتان از محل کار چک کنید.

حالا بیایید کمی از کلمات پیچیده و آینده‌ی نیامده فاصله گرفته و به‌طور خلاصه دستاوردهای حال حاضر دنیا در این زمینه را مرور کنیم. از مهم‌ترین شرکت‌هایی که جاه‌طلبانه به این حوزه وارد شده‌اند می‌توان به گوگل، اپل، مایکروسافت، سامسونگ و اینتل اشاره ‌کنیم. به‌طور مثال دو شرکت گوگل و اپل بیش از هر چیزی به فکر آماده کردن پلتفرم خود هستند؛ شرایطی که در آن محصولات و سرویس‌های‌شان به شکلی بهینه با اشیای محیط پیرامون تعامل داشته باشد.

«ساندار پیچای» در کنفرانس Google I/O در سال ۲۰۱۵ سیستم عامل Brillo را معرفی کرد.

از زمانی‌که گوگل شرکت «نست» (Nest) را خرید، بیش از 15 ماه می‌گذرد. شرکت نست در زمینه‌ی ترموستات‌های هوشمند فعالیت داشت. تیم فنی این شرکت به موتور محرکه‌ی بخش دستگاه‌های هوشمند گوگل تبدیل شده است. گوگل سیستم عامل جدیدی را برای این‌کار معرفی کرده. این سیستم عامل، «بریلو» (Brillo) نام دارد و قرار است اکوسیستم گوگل برای تحقق اینترنت اشیا را تکمیل کند.

«کرگ فدریگی» در کنفرانس توسعه‌دهندگان اپل در سال ۲۰۱۴ پروژه‌ی HomeKit را توصیف کرد.

اپل هم وعده داده که پلتفرم «هوم‌کیت» (HomeKit) خود را به قابلیت‌های جدیدی مجهز کند که کنترل گستره‌ی زیادی از لوازم خانگی را به دست بگیرد. دستگاه‌های امنیتی، حسگرهای حرکتی، کنترل‌کننده‌های میزان کربن دی‌اکسید و دستگاه‌های کنترل سایه‌ی پنجره، از جمله دستگاه‌هایی هستند که «هوم‌کیت» توانایی کنترل آن‌ها را خواهد یافت. «هوم‌کیت» پلتفرمی است که با دستگاه‌های هوشمند خانگی جفت شده و به دستگاه‌های اپل اجازه می‌دهد آن‌ها را کنترل کنند.

سامسونگ در IFA 2015 از SleepSense رونمایی کرد. این گجت به‌همراه یک اپلیکیشن به افراد کمک می‌کند خواب خود را مدیریت کنند.

درحالی‌که گوگل و اپل بیشتر روی توسعه‌ی پلتفرم اینترنت اشیا کار می‌کنند، سامسونگ با تکیه بر دایره‌ی گسترده‌ی محصولاتش، از زاویه‌ای متفاوت به موضوع نگاه می‌کند. این شرکت در بازار محصولات الکترونیکی مصرفی نفوذ زیادی دارد و با یک تغییر کوچک در هریک از دستگاه‌های تولیدی‌اش می‌تواند آن‌ها را به بخشی از اینترنت اشیا تبدیل کند. سامسونگ، اخیرا برای نشان دادن رغبتش در این حوزه، چند گجت جالب را معرفی کرده. برای نمونه، این شرکت دستگاه کوچکی با نام «اسلیپ‌سنس» (SleepSense) ساخته. این وسیله، اطلاعات مربوط به سلامتی فرد را جمع‌آوری کرده و از طریق اپلیکیشنی اختصاصی به کاربر گزارش می‌دهد.

سامسونگ که در سال ۲۰۱۴ شرکت SmartThings را تصاحب کرده بود، حالا به کمک این تیم روی پروژه‌ی Hub کار می‌کند.

اسمارت‌هاب» (SmartHub) هم یکی دیگر از تلا‌ش‌های سامسونگ در این زمینه است. اسمارت‌هاب در واقع نقش «مرکز هوشمند خانگی» سامسونگ را بازی خواهد کرد ‌و از طریق یک اپلیکیشن، راهکارهایی امنیتی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.

2-6 دردسر اینترنت اشیا برای سرویس‌های ابری

امکان مختل شدن خدمات تحت وب شرکت آمازون به دلیل از راه رسیدن اینترنت اشیا با وجود محبوبیت آن در میان کاربران اینترنت وجود دارد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پایداری ملی، همه‌گیر شدن نسل جدید اینترنت به معنای اتصال میلیاردها وسیله جدید به دنیای سایبر است و این امر موجب انفجار اطلاعات و به راه افتادن سونامی داده‌ها خواهد شد که مدیریت آن توسط قدرتمندترین سرویس‌های ابری فعلی کار دشواری است.

در این میان هم شرکت‌های تجاری بر حجم داده‌های تولید شده خود می‌افزایند و هم افراد عادی با استفاده از ده‌ها وسیله مجهز به حس‌گر و متصل به فضای مجازی به‌طور مرتب به تولید اطلاعات می‌پردازند و نتیجه این امر رقم خوردن شرایط کاملا متفاوتی است.

در این میان سوال اساسی این است که آیا شرکت‌های بزرگی همچون آمازون از آمادگی لازم برای بازتعریف استراتژی‌های حرفه‌ای خود و سازگار شدن با اینترنت اشیا برخوردارند یا خیر.

برخی کارشناسان معتقدند که زیرساخت‌های ابری آمازون قادر به مدیریت این حجم از اطلاعات و ذخیره سازی آن‌ها نخواهد بود و این شرکت و دیگر مجموعه‌های رقیب باید در این زمینه فکری اساسی بیندیشند.

بررسی‌های جدید کنسرسیوم اینترنت اشیا نشان می‍دهد که تقریبا ۶۵ درصد از مصرف‌کنندگان آمریکایی در حد متوسط و بسیار زیاد آمادگی انطباق با فناوری منازل هوشمند را دارند که مهم‌ترین ویژگی آن اتصال همه لوازم خانگی به اینترنت است.

انتظار می‌رود در سال ۲۰۱۵ تعداد وسایل و ابزار مختلف متصل به اینترنت به ۲۵ میلیارد عدد برسد که حجم اطلاعات تولید شده توسط این تعداد ابزار مافوق تصور خواهد بود.

2-7 استانداردسازی LTE برای اینترنت اشیا

سازمان بین‌المللی مسئول استاندارد مخابراتی LTE در حال تدوین نسخه‌ای از این استاندارد مخصوص فناوری‌های نوین به ویژه اینترنت اشیا از جمله تجهیزات با مصرف برق پایین همچون پارکومترها و حسگرهای صنعتی است.

به گزارش ایتنا از ایرنا از PC World، اعضای مجمع 3GPP در کارگاهی که هفته گذشته در فونیکس امریکا برگزار شد، توافق کردند استانداردی ویژه اینترنت اشیا NB-IoT پهنای‌باند پایین IoT ایجاد کنند که بر پایه سیستم سلولار جهانی موجود خواهد بود، لیکن عمدتا برای ادواتی که معمولا با باتری کار کرده و اطلاعات اندکی را ارسال و دریافت می‌کنند، تنظیم خواهد شد.

NB-IoT از فناوری‌هایی خواهد بود که برای شبکه‌های اینترنت اشیا با سرعت کم ولی دسترسی بالا طراحی شده است.

به گزارش Machina Research ، تا سال 2020 متعاقب پیشبرد اینترنت اشیا، حدود 1.5 میلیون دستگاه به شبکه‌های موسوم به LPWA (توان پایین و گستره بالا) متصل خواهند شد.

از همین رو برخی تولیدکنندگان بزرگ از هم اینک در حال طراحی محصولات مصرف پایین آینده خود بر اساس استاندارد LTE هستند.

اوایل ماه جاری، اینتل، اریکسون و نوکیا از برنامه همکاری مشترک خود برای تجاری‌سازی فناوری موسوم به Narrow-Band LTE خبر دادند.

شرکت اینتل پیش‌بینی کرده تا سال آینده محصولاتش در این ارتباط به دست مصرف کنندگان برسد.

در کارگاه فونیکس، سازمان 3GPP علاوه بر فناوری نوین Narrow-Band LTE ، پیشنهادی نیز برای فناوری دیگری به نام Narrowband CIoT دریافت کرد.

دینور فلوره، مدیر گروه شبکه دسترسی رادیویی 3GPP اعلام کرد که شرکت کنندگان در کارگاه درباره هر دو پیشنهاد به توافق رسیده‌اند ولی تصمیم‌گیری نهایی تا پیش از ماه آذر پیش‌بینی نمی‌شود.

هدف 3GPP از توسعه فناوری NB-IoT بهبود پوشش دستگاه‌ها، تاخیر کمتر، کاهش قیمت و افزایش تعداد ابزارهای متصل است.

اپراتورها قادر خواهند بود در بخش‌هایی از طیف LTE کنونی خود یا در فرکانس‌هایی از GSM که تغییر کاربری داده شده‌اند، استاندارد جدید بهره‌وری داشته باشند.

هم‌اکنون بیشتر اپراتورها سرویس‌های اینترنت اشیا را روی GSM عرضه می‌کنند و مایلند کانال‌های آن را به LTE تبدیل کنند. چراکه LTE نسبت به GSM کارایی بسیار بیشتری دارد و امکان کار دستگاه‌های کوچک را هم فراهم می‌کند

2-8 حل یکی از مشکلات مهم اینترنت اشیا

مروزه وقتی سخن از ابزارهای متصل به اینترنت به میان می‌آید، نام اسمارت‌فون‌ها و تبلت‌ها و حتی تلویزیون‌های جدید در ذهن ما نقش می‌بندد و این‌که چه آمار زیادی از چنین ابزارهایی هم‌اکنون به اینترنت متصل‌اند. با فراگیر شدن «اینترنت اشیا» این آمار به شدت افزایش می‌یابد؛ میلیاردها ابزار ریز و درشت امکان خواهند یافت به شبکه متصل شوند و این یعنی یک دنیای کاملاً متصل. از ساعت‌های مچی و لباس‌ها گرفته تا دستگاه‌های پزشکی و سیستم‌های هوشمند آبیاری گلدان‌های خانه که همگی به اینترنت متصل می‌شوند. از جمله چالش‌های مهمی که برای رسیدن به چنین مرحله‌ای وجود دارد، چگونگی تأمین برق این دستگاه‌های الکترونیکی است.

این مطلب یکی از مقالات پرونده ویژه «اینترنت اشیا» است. برای دانلود کل پرونده ویژه اینجا کلیک کنید.

می‌توان گفت این مشکل تا حدود زیادی حل شده است و امروزه ابزارهایی در اختیار داریم که قادرند توان مصرفی خود را از طریق تبدیل امواج رادیویی به برق تأمین کنند. اما همچنان یک مشکل بزرگ بر سر راه همه‌گیر شدن اینترنت اشیا وجود دارد و آن نداشتن امکان اتصال این ابزارها به اینترنت است. حال گروهی از محققان موفق شده‌اند روشی برای حل این مشکل بیابند و ما را یک قدم دیگر به عملی شدن «اینترنت اشیا» نزدیک‌ترکنند.

در دنیای اینترنت اشیا، ابزارها و تجهیزاتی که در محیط زندگی و کارمان استفاده می‌کنیم به شبکه متصل هستند و با یکدیگر در تعامل‌اند. اطلاعات را از محیط جمع‌آوری و با دیگر ابزارهای موجود در شبکه ارتباط برقرار می‌کنند و بر محیط تأثیر می‌گذارند. فاصله زیادی نداریم تا زمانی‌که میلیاردها ابزار در کل دنیا در قالب «اینترنت اشیا» به هم متصل شوند. زمانی که درون همه دستگاه‌ها و ابزارهایی که در محیط اطراف خود داریم، حس‌گرهایی تعبیه شود و این حس‌گرها بر اساس مأموریت و کارکردی که دارند، اطلاعاتی را جمع‌آوری کنند و آن‌ها را با سایر دستگاه‌ها و ابزارهای مرتبط به اشتراک گذارند. از این طریق امکان نظارت بر همه چیز وجود خواهد داشت؛ از میزان امنیت ساختار یک پل گرفته تا سلامت کاربر. اما مشکلی در به واقعیت پیوستن چنین ایده‌ای وجود دارد: ارائه راهی ارزان و به صرفه برای رساندن توان به این ابزارها و اتصال آن‌ها به اینترنت است. ابزارهای وای‌فای مرسوم و کم‌توان سه تا چهار برابر توان بیش‌تری از امواج تولید شده را مصرف می‌کنند که این چالش پیش‌روی تهیه اتصال وای‌فای برای اینترنت اشیا است. در راستای حل چنین مشکلی، مهندسان دانشگاه واشنگتن یک سیستم ارتباطی جدید طراحی کرده‌اند که با کمک آن، ابزارهای بدون باتری قادر خواهند بود از سیگنال‌های رادیویی به‌عنوان منبع توان استفاده کنند و از زیرساخت وای‌فای موجود، به منظور برقراری اتصال اینترنتی بهره ببرند. این فناوری که Wi-Fi backscatter نام دارد، نخستین فناوری است که می‌تواند ابزارهای بدون باتری را به زیرساخت وای‌فای متصل کند.

2-9: Wi-Fi backscatter

از سیگنال‌های رادیویی به‌عنوان منبع توان استفاده می‌کند و از زیر ساخت‌های وای‌فای موجود در محل برای فراهم کردن ارتباط اینترنتی برای ابزارهای بدون باتری بهره می‌برد.

به گفته شیان گالکتا،استادیار علوم کامپیوتر و مهندسی دانشگاه واشنگتن:«ما اکنون قادریم از طریق وای‌فای ابزارها را متصل کنیم، در حالی‌که توانی کم‌تر از آن‌چه یک ارتباط وای‌فای در حالت عادی نیاز دارد، مصرف می‌کند.» این گروه از محققان قصد دارند بر اساس فناوری ابداعی خود شرکتی را نیز پایه‌گذاری کنند. این محققان به‌عنوان راه حل، نمونه اولیه‌ای از یک برچسب (tag) با مصرف توان فوق‌العاده کم را توسعه داده‌اند. این برچسبشامل یک آنتن و مداری می‌شود که می‌تواند با لپ‌تاپ‌ها و اسمارت‌فون‌های مجهز به وای‌فای ارتباط برقرار کند (تبادل داده کند – صحبت کند)، در حالی‌که توان ناچیزی مصرف می‌کند. اساس کار این برچسب‌ها به این‌گونه است که به دنبال سیگنال‌های وای‌فای تبادل شده بین روتر وای‌فای و یک لپ‌تاپ یا اسمارت‌فون می‌گردند.

تجهیزات مورد استفاده در آزمایش؛ برچسب بازتابی در میانه تصویر دیده می‌شود. این برچسب‌ها داده‌ها را بر اساس بازتاب یا عدم بازتاب سیگنال‌های روتر وای‌فای رمزگذاری می‌کنند که نتیجه آن، ایجاد اندکی تغییر در سیگنال بی‌سیم خواهد بود. ابزارهای مجهز به وای‌فای نظیر لپ‌تاپ‌ها یا اسمارت‌فون‌ها این تغییرات جزئی را تشخیص داده و داده‌های ارسالی از سوی برچسب را دریافت می‌کنند. ممکن است این فکر پیش آید که چه‌طور ممکن است با یک ابزار با مصرف توان پایین که چنین تغییرات اندکی در سیگنال بی‌سیم ایجاد می‌کند، بتوان چنین کاری کرد.

جوشوا اسمیت، یکی از اعضای گروه تحقیق و استاد علوم کامپیوتر و مهندسی برق، این مورد را چنین توضیح می دهد: «اگر شما به دنبال الگوهای خاصی باشید، می‌توانید سیگنال مورد نظر خود را از میان سایر بازتاب‌های وای‌فای موجود در محیط بیابید». سرعت برقراری ارتباط با یک ابزار وای‌فای توسط برچسب‌های Wi-Fi backscatter، یک کیلو بیت در ثانیه از فاصله حدود دو متری است. این محققان در نظر دارند فاصله را تا حدود 20 متر افزایش دهند.

اینترنت اشیاء یک ماشین پردازش اطلاعات خواهد بود. به این معنی که شرکت‌ها مجبور به تغییراتی در روش جمع‌ آوری و تحلیل اطلاعات خواهند شد؛ نه فقط در حوزه‌ی تصمیم‌گیری؛ بلکه در شیوه هماهنگ کردن خود با هوش مصنوعی و حتی در حجم و نوع اطلاعاتی که اینترنت اشیاء تولید می‌کند نیز نقش‌های جدیدی برای تحلیل، استراتژی‌ها و حتی مشتری مداری تعریف می‌شود.

مفهوم اینترنت اشیاء (Internet of Things-IoT)، به نظر شبیه داستان‌هایی علمی تخیلی است که در آن یخچال‌ها حرف می‌زنند و خودروها به طور خودکار استارت می‌خورند. اما ارتباط با بستر اینترنت در وسایلی که دائم به یکدیگر متصل هستند، بسیار بیشتر از یک خانه یا خودرو هوشمند بر زندگی ما اثر خواهد گذاشت. برای کارگران، اینترنت اشیاء روش اشتغال آن‌ها را با حفظ وقت و منابع و ایجاد فرصت‌های تازه در رشد صنایع و اختراعات تغییر خواهد داد. در ادامه با ماهان نت همراه باشید تا بیشتر درباره تاثیرات اینترنت اشیاء بر شیوه کار انسان‌ها صحبت کنیم.

2-10 اینترنت اشیا و بازار الکترونیک :

بنا بر پیش‌بینی کارشناسان، اینترنت اشیا تا سال 2019 تبدیل به بزرگ‌ترین بازار ابزارهای الکترونیک دنیا خواهد شد که این روند میلیاردها دلار صرفه‌جویی به ارمغان خواهد آورد.

به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، بر اساس یک گزارش از شرکت تحلیل اطلاعاتی Intelligence، اینترنت اشیا این روزها در حال رشد و توسعه قابل توجهی در میان مصرف‌کنندگان، عاملان کسب و کار و دولت‌هاست. این کار با شناسایی منفعت اتصال ابزارهای ساکن به اینترنت انجام می‌شود.

طبق این گزارش اینترنت اشیا بزرگ‌ترین بازار دستگاه‌ها در جهان خواهد بود و تا سال ۲۰۱۹ میلادی بازار اینترنت اشیا به دوبرابر میزان بازار گوشی‌های هوشمند، کامپیوترهای شخصی، تبلت‌ها و ماشین‌های متصل به هم و ابزارهای پوشیدنی خواهد رسید. در این سال میزان ارزش افزوده بازار اینترنت اشیا در اقتصاد جهانی یک وهفت دهم میلیارد دلار خواهد بود که شامل سخت‌افزارها، نرم‌افزارها و هزنیه نصب و راه‌اندازی است.

در سال ۲۰۱۹ میلادی حجم مبادله محموله‌های ابزاری نیز به 7/6میلیارد دلار می‌رسد که این رقم با رشد سالیانه ۶۱ درصد در یک دوره پنج ساله روبه‌رو می‌شود.

درآمد حاصل از فروش سخت‌افزار تنها ۵۰ میلیارد دلار است. به‌عبارتی هشت درصد درآمد کلی، حاصل از اینترنت اشیا خواهد بود و درآمدهای نرم‌افزار و شرکت‌های زیرساخت بیشترین سهم را در این فناوری به خود اختصاص می‌دهند. دولت‌ها نیز تا سال ۲۰۱۹ میلادی در سرمایه گذاری این بخش پیشتاز استفاده از تجهیزات اینترنت اشیا خواهند بود.

سود اصلی رشد اینترنت اشیا افزایش کارایی و کاهش هزینه‌هاست. اینترنت اشیا با استفاده از امکان کنترل به کاربران منجر به افزایش بهره‌وری در داخل خانه، شهر و محل کار می‌شود.

اگرچه برخی هنوز به دلایل امنیتی در استفاده از این ابزارها مردد هستند اما اینترنت اشیا مجموعه‌ای از استانداردها و فناوری‌ها را کم دارد که به شرکت‌ها اجازه انطباق و استفاده آسان را می‌دهد. در حال حاضر استاندارهای کمی برای آنچه نیاز به راه‌اندازی ابزارهای به‌هم‌پیوسته اینترنتی نیاز است، وجود دارد. البته کنسرسیوم‌های شرکت‌های الکترونیکی، تکنولوژیکی و صنعتی در تلاش برای استانداردسازی اینترنت اشیا و حل نگرانی‌های امنیتی این حوزه رو به گسترش هستند.

2-11 کشورهای مدعی اینترنت اشیا

تحقیق جدیدی که توسط مؤسسه هندی Infosys Ltd با کمک محققانی از دانشگاه Aachenآلمان انجام شد نشان می‌دهد برای نخستین بار چین در زمینه فناوری اینترنت اشیا از ایالات متحده امریکا پیشی گرفته است. در این تحقیق که وضعیت اینترنت اشیا در چند کشور مورد بررسی قرار گرفت، مشخص شد چین در جایگاه نخست قرار دارد و پس از آن ایالات متحده امریکا، آلمان و فرانسه در رده‌های بعدی قرار دارند. البته نتایج این تحقیق نشان داده است ژاپن، کره جنوبی و دانمارک نیز از جمله کشورهایی هستند که در این زمینه موفق عمل کرده‌اند هرچند هرکدام روی بخش ویژه‌ای تمرکز داشته‌اند. به عنوان مثال ایالات متحده امریکا بیشتر شاهد سرمایه‌گذاری در خودروهای متصل به اینترنت هستیم درحالی که کره جنوبی در زمینه وسایل خانگی، خانه هوشمند و البته خودروهای متصل به اینترنت تلاش داشته است.

2-12 ویژگی‌ها و مزایای اینترنت اشیاء

فایده اصلی این کار دریافت اطلاعات شخصی کاربران با استفاده از حسگرها و مصرف‌سنج‌های نصب شده بر روی این وسایل است. از این طریق می‌توان از عادات زندگی مردم در محیط کار و خانه مطلع شد و ابزارآلات خانگی را به طور خودکار به شیوه‌ا‌ی تنظیم کرد که در اوقات مختلف شبانه روز وظایف برنامه‌‌ریزی شده را بدون نیاز به دخالت انسان انجام دهند.

به عنوان مثال یک خودرو در نزدیکی خانه راننده‌اش با استفاده از حسگرهای نصب شده چراغ های منزل را روشن کرده و قفل در را باز می‌کند. تهویه مطبوع را روشن می‌کند و کتری را برای به جوش آمدن آب و تهیه چایی یا قهوه به کار می اندازد. تصور چنین دنیایی بسیار هیجان انگیز است. اما بسیاری از چهره‌های بسیار مشهور دنیای فناوری معتقدند که این تحول بر امنیت، حریم شخصی و شرافت انسانی تاثیرات منفی داشته و حتی منجر به تشدید نابرابری های اجتماعی می‌شود.

تحقیقات تازه موسسه Pew Research Center که یکسال وقت صرف تکمیل آن شده و در جریان تهیه آن با هزاران نفر از متخصصان و صاحب نظران دنیای فناوری اطلاعات مصاحبه شده نشان می‌دهد آینده اینترنت آن قدرها هم روشن نیست. از جمله افرادی که برای تهیه این گزارش با آنها مصاحبه شده می‌توان به وینت سرف مشهور به پدر اینترنت و مدیران ده‌ها شرکت بزرگ آی‌تی اشاره کرد.

انجام مصاحبه‌های مفصل با بزرگان فناوری رویه‌ای است که طی 10 سال گذشته از سوی موسسه Pew Research Center پیگیری شده است، اما امسال برای اولین بار اکثریت افراد مصاحبه شونده در مورد آینده اینترنت اظهار بدبینی کرده‌‌اند و این در حالی است که تا سال گذشته معمولا خوش‌بینی بر بخش اعظم کارشناسان حوزه فناوری اطلاعات حاکم بوده است.

از میان 1606 مصاحبه شونده‌ای که در جریان تحقیق با آنها گفت‌وگو شده، اکثرا تردیدی در مورد مزایای اینترنت اشیاء نداشته‌اند. به عنوان مثال از جمله دیگر مزایای اینترنت اشیاء امکان صدور فرامین صوتی و همین طور استفاده از حرکات دست و سر برای انتقال پیام‌های مورد نظر به وسایل مختلف است. استفاده از ابزارهای برقی و خانگی با این روش بسیار ساده‌تر از گذشته خواهد بود.

به عنوان مثال می‌توان با این روش انقلابی در نحوه استفاده از وسایل پزشکی و درمانی به وجود آورد یا از ابتلا به بیماری‌های مختلف که به خاطر تماس دست آلوده منتقل می‌شوند جلوگیری کرد. همچنین می‌توان به همین شیوه حسگرهای زیست محیطی را به طور شبکه‌ای متصل کرد و موارد آلودگی زیست محیطی را شناسایی و با آن مقابله کرد. صرفه جویی در مصرف آب و برق و گاز از طریق هوشمندتر کردن خانه ها از جمله دیگر مزایای استفاده از چنین سیستم هایی است.

فصل سوم: امنیت در اینترنت اشیا

مقدمه:

اینترنت اشیاء با هدف ارائه‌ی آسانِ دسترسی به کاربران به هر شیء در جهان، این قابلیت را دارد که هوشمند باشد. با اختصاص آدرس IP به تمام دستگاه‌ها، اعم از لوازم خانگی، ماشین‌آلات، دستگاه‌های پزشکی و حس‌گرها به دیگر اشیاء، و قرار دادن همه‌ی آن‌ها با هم در یک شبکه‌‌ی استاندارد، اینترنت اشیاء را رایج می‌کند.

تا سال ۲۰۲۰، بیش از ۴۵ میلیارد دستگاه متصل به اینترنت وجود خواهد داشت که روش زندگی و کار کردن را متحول خواهند کرد. همان‌گونه که شمار سامانه‌های فعال اینترنت افزایش می‌یابد، پیچیدگی مدیریت آن‌ها نیز بیشتر می‌شود که منجر به معرفی خطرات و آسیب‌پذیری‌های جدید مرتبط با آن‌ها می‌شود.

3-1 امنیت اینترنت اشیاء:

خطرات را می‌توان با روش‌های تأیید هویت قوی‌تر در زمانی که دستگاه‌های متصل به اینترنت ارتباط با یکدیگر را آغاز می‌کنند، کاهش داد؛ این یعنی توسعه‌ی مدیریت شناسایی امن. برای برقراری ارتباط امن در میان دستگاه های اینترنت اشیاء، ساز و کار‌های امنیتی و پروتکل‌های بسیاری پیاده‌سازی شده‌اند، از جمله:

 سامانه‌ی زیرساخت کلید عمومی برای ایجاد امنیت ارتباط بین دستگاه‌های متصل به اینترنت

 پیاده‌سازی پروتکل لایه‌ی سوکت امن برای اینترنت اشیاء به منظور رمزنگاری ارتباطات در شبکه

آنچه که آشکار است این است که، راه‌حل‌های امنیتی برای دستگاه‌های تعبیه‌شده‌ی متصل به اینترنت نیز ضروری است. همچنین لازم است که از این دستگاه‌ها در برابر حملاتی مانند استراق سمع، انسداد سرویس توزیع‌شده و دستکاریِ ترافیک شبکه محافظت شود.

3-2 امنیت در اینترنت اشیاء

یکی از نگرانی های اصلی مصرف کنندگان درباره میلیاردها دستگاه که تمام وقت به جمع آوری داده ها می پردازند حفظ امنیت و حریم خصوصی است. زمانی که مساله نشت داده ها در نظر گرفته می شود، اینترنت اشیا پیش‌تر مشکلاتی را نشان داده است اما شیوه استفاده درست برای جلوگیری از بروز داستان هایی ترسناک گزینه کلیدی در این زمینه محسوب می شود و رگولاتورها نیز به صورت جدی تامین امنیت اینترنت اشیا را دنبال می کنند. اگرچه تلاش های صورت گرفته آغاز خوبی محسوب می شوند اما هنوز کارهای بسیاری باید انجام شوند تا تامین امنیت و حفظ حریم خصوصی دستگاه های جدید تامین شود.

3-3 اینترنت اشیا و خطرات آن

شال شما که به گیرنده Wi-Fi مجهز شده است میتواند هک شود و شما را خفه کند و البته، ساعت مچی هوشمند می‌تواند باعث شود دست‌تان برخلاف اراده شما کارهایی انجام دهد.

مرکز EUROPOL به عنوان متولی تبیین قوانین قضایی اروپا اعلام کرد که گسترش هرچه بیشتر اینترنت اشیا(IoT) باعث خواهد شد تا این فرآیند امسال برای قتل یک انسان مورد استفاده قرار گیرد.

با سناریوی جدیدی که این مرکز پلیس تعریف کرده است، استفاده از اینترنت در انواع دستگاه‌های الکترونیکی روزمره می‌تواند به قتل انسان‌ها منجر شود.

به عنوان مثال، یخچال متصل به اینترنت می‌تواند بدون آگاهی شما بادام‌زمینی سفارش دهد و آن را به ساندویچ شما اضافه کند.

در نگاه اول این اتفاق مشکل چندانی ندارد. اما اگر شما نسبت به بادام‌زمینی حساسیت داشته باشید به کمک فناوری دچار مشکل اساسی می‌شوید.

در این شرایط، شال شما که به گیرنده Wi-Fi مجهز شده است میتواند هک شود و شما را خفه کند و البته، ساعت مچی هوشمند می‌تواند از کار بایستد یا باعث شود دست‌تان برخلاف اراده شما کارهایی انجام دهد.

مرکز Europol اعلام کرده است که هنوز در این زمینه اطمینان کامل ندارد. اما پیش‌بینی می‌کند که اگر مبحث اینترنت اشیا بدون وضع استانداردهای لازم و برمبنای سیستم‌های امنیتی گسترش یابد، مشکلاتی را برای کاربران به همراه خواهد داشت.

مرکز Europol از این اتفاقات به عنوان “قتل آنلاین” یاد می‌کند و توضیح داده است که این نوع قتل می‌توانند مانند هزاران مدل دیگر صورت گیرد که تصاویر آن روی سایت اینترنتی یوتیوب منتشر می‌شود.

3-4 پیامدهای امنیتی اینترنت اشیاء

اما اینترنت اشیاء نیمه تاریکی نیز دارد. امنیت مهم‌ترین مساله‌ای است که اکثریت مصاحبه شوندگان به آن اشاره کرده‌اند. اکثر وسایل برقی که قرار است بدین شیوه به اینترنت متصل شوند آسیب پذیر و قابل نفوذ بوده و توسط هکرها، سارقان اینترنتی، دولت‌ها و نهادهای اطلاعاتی قابل سوءاستفاده خواهند بود. لذا یک جاسوس دولتی یا یک هکر می‌تواند، کنترل تمامی ابزار و وسایل مورد استفاده فرد در منزل، محل کار و دیگر محیط‌ها را به دست بگیرد و اطلاعات مفصل و دست اولی در مورد عادات زندگی خصوصی و حرفه ای مردم جمع آوری کند.

پیش از این، این نوع سوءاستفاده ها محدود به هک کردن دوربین‌های امنیتی و مداربسته یا وبکم‌ها بود، اما اگر قرار باشد یخچال اتومبیل، لامپ، شیر آب منزل و ... هم به اینترنت متصل باشند، پیامدهای حملات هکری به آنها فاجعه بار بوده و می‌تواند به بهای جان انسان‌ها تمام شود.

بحث دیگر افزایش پیچیدگی زندگی در جهان پس از همه گیر شدن اینترنت اشیاء است. در شرایطی که اشتباهات و نقص‌های فنی کوچک رایانه‌ها و گوشی کاربران را کلافه می‌کند و پیشبرد امور شخصی و حرفه‌ای مالکانشان را برای مدتی کوتاه یا طولانی مختل می‌کند، تصور از کار افتادن یا نقص فنی وسایل خانگی متصل به اینترنت بسیار نگران کننده خواهد بود. ممکن است به همین علت در آینده شاهد از کار افتادن بسیاری از وسایل ضروری زندگی باشیم و یافتن راه حلی برای مشکلات به وجود آمده بسیار دشوار یا غیرممکن باشد.

3-5 بودجه‌ی ۶ میلیون‌دلاری برای تأمین امنیت اینترنت اشیاء

بنیاد ملی علوم آمریکا روز جمعه اعلام کرد که پروژه‌هایی را که در جهت امن کردن اینترنت اشیاء و اشیای شبکه‌شده کار می‌کنند، ۶ میلیون دلار حمایت مالی کرده ‌است.

این حمایت مالی با همکاری با شرکت اینتل انجام شده و به پروژه‌های مجزایی از دانشگاه‌های استنفورد و پنسیلوانیا تعلق گرفته ‌است.

این طرح از بزرگ‌ترین حمایت‌های مالی انجام‌شده در زمینه‌ی اینترنت اشیا بوده‌ است؛ زمینه‌ای که شامل دستگاه‌های به هم متصل می‌شود، از معیارهای سنجش هوشمند گرفته تا دستگاه‌های پزشکی، وسایل خانگی، وسایل نقلیه و غیره.

جیم کروز، مدیر مهندسی رایانه و فناوری اطلاعات NFS می‌گوید: «پیشرفت‌های اخیر در زمینه‌ی فناوری‌‌‌های ارتباطات، نحوه‌ی برقراری ارتباط انسا‌ن‌ها را با سامانه‌های مهندسی دگرگون کرده ‌است. تحقیقات درون رشته‌ای گسترده، به فهم بهتر و کاهش تهدیدهای سامانه‌‌های فیزیکی-سایبری کمک کرده و سطح اقتصاد و امنیت عمومی را بالا می‌برد.»

پروژه‌ای که در دانشگاه استنفورد انجام شد، توسط محقق فیلیپ لویس و تیمی متشکل از رمزنگار حرفه‌ای دان بونه و همکارانش هدایت می‌شد. هدف از این پروژه اِعمال رمزنگاری قوی برای برنامه‌هایی است که اینترنت اشیاء را ارائه می‌دهند.

محققان به طور خلاصه هدف پروژه را این‌گونه بیان می‌کنند: «این که دو توسعه‌دهنده بتوانند یک برنامه‌ی کامل اینترنت اشیاء را ظرف مدت سه ماه به مرحله‌ی استفاده برسانند.»

بیش‌ترِ برنامه‌های اینترنت اشیاء روی رایانه‌ها و سامانه‌‌های نهفته‌ی کوچک اجرا می‌شوند و در برخی موارد در کاربردهای حساسی مانند تولید و پزشکی به کار می‌روند. لویس می‌گوید نگرانی آن‌جاست که توسعه‌دهندگان در اکثر موارد تجربه و دانش اندکی در شبکه و پیاده‌سازی رمزنگاری دارند.

«هدف تحقیقات ما این است که زمینه‌ی برقراری ارتباط امن را برای برنامه‌های رایانشی امن که با دنیای پیرامون مرتبط‌اند فراهم کنیم. اینترنت اشیاء هنوز بسیار جوان است. با تحقیقاتی که انجام شده است امیدواریم از بسیاری فجایع امنیتی در آینده پیشگیری شود.»

۴ اصلی که پروژه‌ی دانشگاه استنفورد را کنترل می‌کند به گفته‌ی لویس شامل این موارد می‌شوند: چگونه برنامه‌‌ها ساخته می‌شوند، چگونه آن‌ها از طریق درگاه ابری با اینترنت مرتبط می‌شوند، چگونه این برنامه‌ها با استفاده از رمزنگاری انتها به انتها امن می‌شوند و یک طراحی سخت‌افزاری که آسیب‌پذیری‌ها را کاهش می‌دهد.

پروژه‌ی دانشگاه پنسیلوانیا نیز بر توسعه‌ی هم‌زمان سامانه‌ی پیش‌گیری، تشخیص و ترمیم برای سامانه‌‌های خودکار پزشکی تمرکز دارد.

Insup Lee رهبر تیم دانشگاه پنسیلوانیا که با دانشگاه‌های دوک و میشیگان همکاری می‌کند می‌گوید: «با این حمایت مالی، فناوری‌های جدید و مقاومی را به کار خواهیم گرفت که منجر به تولید سامانه‌‌های امن‌تر که حافظ حریم شخصی هستند خواهد شد. هم‌چنین روش‌‌هایی را توسعه خواهیم داد که توانایی تحمل و مقابله با حملات فیزیکی و سایبری را داشته باشند.»

به ویژه این چارچوب به توسعه روش‌های رمزنگاری کمک خواهد کرد که منجر کاهش زمان شناسایی و بازیابی پس از حمله می‌شوند. محققان می‌گویند از این پس بر روی چارچوب امنیت و تضمین حریم شخصی نیز کار خواهند کرد که عوامل انسانی را به همراه زمینه‌ی کاری سامانه نیز در نظر می‌گیرد.

3-6 حملات باج‌افزاری؛ تهدیدی برای دستگاه‌های پوشیدنی و اینترنت اشیاء

آیا شما افتخار مالکیت یک ساعت هوشمند، یک تلویزیون هوشمند، یخچال هوشمند، یک قفل هوشمند، یا یک ماشین مجهز به اینترنت را دارید؟ و یا در یک شهر هوشمند زندگی می‌کنید؟

به تازگی، گزارش شده که رشد اینترنت اشیاء در نهایت منجر می‌شود که مجرمان سایبری به محض آن‌که شروع به حمله به این حوزه برای باج‌گیری می‌کنند، مقدار زیادی پول به دست آورند.

بله، آخرین جنبه‌ی علاقه‌ی مجرمان سایبری در حوزه‌ی اینترنت اشیاء باج‌گیری است.

اینترنت اشیاء از جمله ساعت‌های هوشمند پوشیدنی مبتنی بر iOS و اندروید و خانه‌های متصل به اینترنت، در حال حاضر به نسل جدیدی از باج‌افزار‌ها مبتلا هستند.

با پیشرفت‌های صورت‌گرفته، این اشیاء خود را از شر این تهدید، که سعی در به چنگ آوردن اختیار رایانه‌ها یا رمزنگاری پرونده‌‌ها و درخواست پول از کاربران برای دسترسی به سامانه‌هایشان را دارد، نجات می‌دهند. در حال حاضر مجرمان سایبریِ حوزه‌ی اینترنت اشیاء و دستگاه‌های پوشیدنی، همه‌چیز از رایانه گرفته تا گوشی تلفن همراه را هدف قرار می-دهند.

محققان امنیتی در Symantec نشان دادند که چگونه یک دستگاه پوشیدنی مبتنی بر اندروید ممکن است تحت تأثیر یک باج‌افزار‌ اندرویدی معمولی قرار بگیرد. به منظور انجام این آزمایش، محققان به سادگی یک برنامه‌ی باج‌افزار اندرویدی فعلی (پرونده‌ی apk) – ملقب به «Android.Simplocker» را داخل یک پروژه‌ی پوشیدنی اندروید جاسازی کردند. بعد، آن‌ها یک ساعت هوشمند Moto ۳۶۰ را با یک تلفن اندرویدی هم‌گام‌سازی کردند. هنگامی که پرونده‌ی apk جدید را بر روی گوشی نصب کردند دریافتند که تلفن آلوده به باج‌افزار‌ شده است.

هنگامی که لازم است ساعت هوشمند و یک تلفن اندرویدی برای اتصال بی‌سیم از طریق بلوتوث هم‌گام شوند، باج‌افزار‌ نیز هنگامی که جفت‌شدن دو دستگاه انجام ‌شود به ساعت هوشمند وارد می‌‌شود.

نرم‌افزارهای مخرب وقتی که بر روی ساعت هوشمند نصب می‌شوند، می‌توانند به راحتی توسط کاربر فعال شوند، اگر کاربران برای اجرای این نرم‌افزارهای مخرب فریب داده شوند، با کلیک بر روی آن‌ها، این نرم‌افزارها اجرا می‌گردند. پس از نصب، باج‌افزار‌ باعث می‌شود ساعت هوشمند غیرقابل استفاده شود.

Simplocker Android پس از آن برای نمایش پیام باج در هر ثانیه بررسی‌های لازم را انجام می‌دهد و اگر پیام نمایش داده نشود، دوباره آن را بر روی صفحه‌نمایش وارد می‌کند.

علاوه بر این کارکرد، Simplocker، طیفی از پرونده‌های مختلف ذخیره‌شده روی کارت حافظه‌ی ساعت هوشمند را رمزنگاری می‌کند.

حال شما باید به فکر فرار از این وضعیت باشید؟ شما می‌توانید از این وضعیت نجات پیدا کنید، اما متأسفانه، برای این بهبود باید مجدداً تنظیمات کارخانه‌ای ساعت هوشمند خود را انجام دهید. همچنین شرایطی وجود دارد که در آن راه‌اندازی مجدد دستگاه از طریق دکمه‌های سخت‌افزاری ممکن است، سپس دستگاه، قبل از اینکه باج‌افزار‌ راه‌اندازی شود، به سرعت به تنظیمات کارخانه برمی‌گردد.

با توجه به گفته‌های Symantec، این کار همه‌ی پرونده‌ی‌های روی ساعت هوشمند را پاک می‌کند، این پرونده‌ی‌ها در وهله‌ی اول توسط نرم‌افزارهای مخرب رمزگذاری می‌شوند. به همین دلیل نگهداری از نسخه‌ی پشتیبان در این ساعت‌ها لازم است.

هنوز چنین باج‌افزار‌ی دیده نشده است، اما روزی که چنین کابوسی به واقعیت تبدیل شود دور نیست. همان‌طور که در گذشته نفوذگران با باج‌افزار‌ به تلویزیون‌های هوشمند حمله کردند، و دستگاه‌های اینترنت اشیاء نیز از راه دور توسط مهاجمان کنترل شدند.

فصل چهارم : اینترنت اشیا و SSL

4-1 رمزنگاری SSL برای اینترنت اشیاء

INSIDE Secure برای پیاده سازی SSL/TLS در دستگاه‌های اینترنت اشیاء، یک SSL تعبیه‌شده‌ی نسخه‌آزاد به نام MatrixSSL Tiny را به عنوان یک توسعه از MatrixSSL معرفی کرده است. MatrixSSL، منبعی برای کارگزارهای وب برای پیاده‌سازی لایه‌ی رمزنگاری به منظور مدیریت امن دستگاه‌های راه دور می‌باشد.

MatrixSSL Tiny، این هفته در کنفرانس Black Hat که در لاس‌وگاس برگزار می‌شود، معرفی می‌گردد. محققان در لاس‌وگاس محصولات امنیتی کاملاً مناسب خود را ارائه می‌دهند و در مورد راه‌حل‌های آن‌ها برای امنیت سایبری متمرکز روی اینترنت اشیاء، صحبت می‌کنند.

MatrixSSL Tiny، یک پیاده‌سازی نرم‌افزاری TLS سبک‌وزن برای دستگاه‌های اینترنت اشیاء با حافظه‌ی محدود، برای ایجاد ارتباطات امن در میان آن‌ها می‌باشد، و هنوز هم به امنیت بیشتری برای جلوگیری از استراق سمع و دستکاری ترافیک شبکه نیاز دارد. این نرم‌افزار همچنین عملیات زمان واقعی را انجام می‌دهد که حافظه را پس از اتمام یک نشست پاک می‌کند. به گفته‌ی محققان، MatrixSSL Tiny، کوچک‌ترین و در عین حال قدرتمندترین راه حل امنیتی اینترنت اشیاء در جهان است.

4-2 دلایل استفاده از SSL

با وجود توسعه‌هایی برای افزایش امنیت، زیرساخت اینترنت اشیاء هنوز هم بسیار زیاد مستعد ابتلا به حملات سایبری است که منجر به ارائه دروازه‌های باز به روی افرادی با مقاصد مخرب می‌شود.

هر دستوری که در یک دستگاه هوشمند آغاز می‌شود، باید از طریق زنجیره‌ای از اعتماد تأیید شود. اگر ما وضعیتی را در نظر بگیریم که در آن ارتباطات بر روی یک سامانه‌ی فناوری اطلاعات سنتی و دستگاه‌های هوشمند اینترنت اشیاء در حال شکل‌گیری است، مشاهده می‌کنیم که سامانه‌های IT یک روش امنیتی لایه‌بندی شده را دنبال می‌کنند در حالی که در دستگاه‌های هوشمندِ اینترنت اشیاء، اصالت و محرمانه بودن را می‌توان دستکاری کرد.

بنابراین، اقدامات امنیتی چند لایه برای دستگاه‌های اینترنت اشیاء بسیار مورد نیاز است، با این روش، دستگاه‌های اینترنت اشیاء می‌توانند اطلاعات دریافت و یا ارسال شده توسط یک کاربر مجاز و یا مزاحم را از هم متمایز کنند.

4-3 "Dielectric" معماری جدید امنیت سایبری برای اینترنت اشیا

اینترنت اشیا یا internet of thing این روزها به موضوع داغ فضای مجازی تبدیل شده است. به زبان ساده، اینترنت چیزها بر متصل شده تقریبا هر چیزی به اینترنت دلالت دارد.

چند سالی است که مفهمومی به نام Internet for Things یا اینترنت برای اشیا در حال گسترش است. دای الکتریک معماری جدید امنیت سایبری برای اینترنت اشیا است.

دانشگاه شهر هانتسویل در ایالت آلاباما آمریکا، یک معماری مجازی سازی را طراحی کرده است که مدعی شده می تواند برای پیاده سازی امنیت در سامانه های IoT یا همان اینترنت اشیا مورد استفاده قرار بگیرد. کاربردهای این معماری در مواردی نظیر فناوری خودرو های هوشمند، سامانه های کنترل صنعتی و چارچوب های مبتنی بر ابر عنوان شده است.

این فناوری که دای الکتریک "Dielectric" نام گذاری شده امکان افزودن ویژگی های امنیت سایبری را حین فرایند طراحی یک محصول مبتنی بر IoT میسر می کند. دکتر Coe، محقق ارشد این پروژه در این باره توضیح داد: "علاوه بر اینکه یافتن حفره های امنیتی و تعمیر آن­ها با تمرکز جدی بر امنیت سایبری در این پروژه ادامه خواهد یافت، این طرح یک رهیافت مبتنی بر معماری برای گنجاندن امنیت در سامانه ها از ابتدای طراحی را فراهم می آورد."

تیم آقای کو، شامل پژوهشگرانی از دانشکده مهندسی رایانه و برق دانشگاه UAH بنام های Dr Jeffrey Kulick ،Dr Aleksander Milenkovicو همچنین دو عضو از دانشکده علوم رایانه بنام های Dr Letha Etzkorn و Dr Sun-il Kim است.

دکتر Etzkorn از دیگر محققین این طرح در این باره عنوان داشت: در اینترنت اشیا، فرد باید انتظار هر چیز مختلف را داشته باشد. از سیستم های ترکیب شده تا اتصال به ابر. ما فناوری های امنیتی که در دو سطح سیستم های ترکیب شده و فناوری ابر قابل اعمال بودند مورد بررسی قرار دادیم.

به گفته دانشجویان این دانشگاه دکتر kim قصد دارد بر روی چگونگی استفاده ازDielectirc بر روی فناوری های ترکیب شده خودرو هوشمند کار کند و تخصص خود را در سیستم های رایانه ای اتومبیل ها گسترش دهد.

گفتنی است؛ این پروژه موفق به دریافت هزینه 299.622 دلاری از آژانس امنیت ملی آمریکا شده است.

4-4 قابلیت‌های امنیتی ویندوز ۱۰ مخصوص اینترنت اشیا

نسخه ویژه ویندوز ۱۰ مخصوص اینترنت اشیا به‌زودی قابلیت‌های امنیتی ویژه در اختیار می‌گیرد تا آخرین نسخه از سیستم‌عامل مایکروسافت بتواند به جز رایانه‌های شخصی و تبلت‌ها، در دیگر دستگاه‌های الکترونیکی هم عرضه شود.

مایکروسافت اعلام کرد ابزار کدگذاری Bitlocker و سیستم‌های Secure Boot را به نسخه بتای عمومی Windows 10 IoT Core اضافه کرده است تا امنیت را در این محصول ارتقا دهد. اینها مشابه قابلیت‌های امنیتی ویژه‌ای هستند که مایکروسافت در ویندوز ۱۰ ارائه کرده است و البته این فرآیند یکی از مزایای مایکروسافت نسبت به تمام سیستم‌های عامل موجود در بازار را نشان می‌دهد.

شرکت مایکروسافت ویندوز ۱۰ را به گونه‌ای ساخته است که انتقال قابلیت‌ها به نسخه‌های مختلف آن به راحتی انجام می‌شود و بر این اساس سیستم‌های امنیتی ویندوز ۱۰ در نسخه رایانه‌ای، موبایلی و نسخه مخصوص اینترنت اشیا به یک صورت ارائه می‌شوند.

بسته Microsoft IoT Pack مخصوص رایانه مینیاتوری Raspberry Pi 2 هم‌اکنون ۱۱۵ دلار قیمت دارد تا این دستگاه همراه با قابلیت‌های مختلف از جمله گیرنده Wi-Fi در اختیار کاربران قرار گیرد.

4-5 اینترنت اشیا، اسباب بازی جدیدی برای هکرها

همواره ابزارهای جدیدی به اینترنت وصل می‌شوند و داده‌های شخصی را در خود ذخیره می‌کنند و بدین سبب هدف‌های جذابی برای متخلفین سایبری می‌شوند. در سال 2014 شاهد رشد چنین تمایلاتی به ابزارهایی همچون کامپیوتر اتومبیل‌ها، تلویزیون‌های هوشمند، تی وی باکس‌ها، روترها، زیست سنج‌های موبایل‌های هوشمند و حتی عینک گوگل بودیم. فرصتی که اینترنت اشیاء پیش روی مجرمان سایبری قرار داده باعث می‌گردد توجه به افزایش امنیت مجازی بیشتر شود.

به گزارش دریچه فناوری اطلاعات باشگاه خبرنگاران؛ درحال حاضر بیش از 25 میلیون دستگاه مختلف به اینترنت متصل هستند و تا سال 2020 این تعداد به 10 برابر خواهد رسید. این روند بیانگر اینترنتی شدن تمام وسایلی است که به صورت روزمره از آن استفاده می‌کنیم. ظرف غذا، کابینت آشپزخانه، کوله پشتی مدرسه و بسیاری از وسایلی که روزانه با آنها سر و کار داریم در زمره این ابزارهای متصل به اینترنت قرار می‌گیرند. اگرچه عملکرد این ابزارها مبتنی بر اینترنت به آسان سازی زندگی بشر کمک خواهد کرد اما نباید از تهدیدهای پیرامون آن قافل شویم. این ابزارها فضاهای ارتباطی‌ای ایجاد می‌کنند که امکان تخلف را برای مجرمین سایبری فراهم می‌سازند.

کاملیا گومز، کارشناس ارشد eset در آمریکای لاتین در این باره می‌گوید: "چنین فضاهای تخلفی باید کاملا توسط صنایع امنیتی رصد شود. شاید سال‌ها طول بکشد که چنین تهدیدهایی در بین عموم رایج شود. ولی ما باید از هم اکنون پیشگیری کنیم."

لازم به ذکر است اینترنتِ اشیاء (Internet of Things- IoT) مفهومی نوین در دنیای فناوری و ارتباطات است. به صورت خلاصه "اینترنت اشیاء" فناوری مدرنی است که در آن برای هر موجودی (انسان، حیوان و یا اشیاء) قابلیت ارسال داده از طریق شبکه‌های ارتباطی، اعم از اینترنت یا اینترانت، فراهم می‌گردد. فرآیند ارسال داده‌ها در فناوری اینترنت اشیاء بدین ترتیب است که به سوژه‌ی مورد نظر یک شناسه‌ی یکتا و یک پروتکل اینترنتی (IP) تعلق می¬گیرد که داده‌های لازم را برای پایگاه داده‌ی مربوطه ارسال می‌کند. داده‌هایی که توسط ابزارهای مختلف از قبیل گوشی‌های تلفن همراه و انواع رایانه‌ها و تبلت‌ها که بستر سودجویان سایبری است قابل مشاهده خواهند بود.

4-6 بیومتریک، حریم خصوصی و اینترنت اشیا

استیون رحمان مدیر فناوری و راهبردی سامسونگ است که هدایت یک تیم تحقیقات آینده‌نگرانه با ماموریتی مهم را بر عهده دارد: تضمین و توسعه فناوری که قدرت رقابتی پلتفرم سامسونگ را حفظ کند. ما فرصتی پیدا کردیم تا با او درباره موقعیت بیومتریک مصرف‌کنندگان گفت‌وگویی داشته باشیم و نگاهی به سالی که گذشته و نیز آینده این فناوری داشته باشیم. در این گفت‌وگو موضوعات مهمی چون مدیریت هویت، اینترنت اشیا و نقش حریم خصوصی در روند توسعه مطرح شد و رحمان هم از دو مورد از هیجان‌انگیزترین فناوری‌های بیومتریک موجود گفت.

استیون رحمان مدیر فناوری و راهبردی سامسونگ معتقد است پرداخت از طریق موبایل با تشخیص هویت بیومتریک انفجاری بزرگ در این فناوری خواهد بود

استیون رحمان مدیر فناوری و راهبردی سامسونگ معتقد است پرداخت از طریق موبایل با تشخیص هویت بیومتریک انفجاری بزرگ در این فناوری خواهد بود

من فکر می‌کنم بخش عمده تلاش شرکت‌هایی مانند سامسونگ و اپل برای وارد کردن بیومتریک به ابزارهایشان، کمک به کاربران جهت مقابله با خستگی از رمزهای عبور است. رسیدن به توازنی میان سادگی کاربرد و امنیت همیشه یک چالش خواهد بود. ما تلاش داریم تجربه کاربری جذاب‌تری خلق کنیم. اگر بتوانیم روشی بهتر برای باز کردن دستگاه‌ها به مردم ارائه دهیم و در عین حال حراست از داده‌های آنها را تضمین کنیم، سامسونگ به دستگاهی متمایز تبدیل خواهد شد. ارائه این نوع حراست سامسونگ را از رقبایی که توانایی سرمایه‌گذاری در این فناوری‌ها یا توسعه چنین تجاربی را ندارند، متمایز می‌کند. اما وقتی از بیومتریک صحبت می‌کنیم باید توجه داشته باشیم بسیاری از مردم نگران هستند داده‌های خصوصی آنها در کجا نگهداری می‌شود؛ بنابراین یکی از کارهایی که باید انجام دهیم این است که در سامسونگ تلاش می‌کنیم ابزارهایی را خلق کنیم که فناوری‌هایی را در راستای توسعه حریم خصوصی کاربر نیز در خود داشته باشند.

امیدوارم. معتقدم همه از حفظ کردن رمز عبورها و تغییر مداوم آنها خسته شده‌اند. سامسونگ عضو اتحادیه FIDO است و ما به بهتر کردن تجربه کاربران متعهدیم. ما در حال خلق پلتفرمی هستیم که مردم احساس کنند داده‌هایشان امن و در دسترس است. همچنین می‌خواهیم پلتفرمی ایجاد کنیم که هکرها احساس کنند تلاش برای رسیدن به داده‌های خصوصی مردم بیش از حد برایشان پرهزینه است؛ یکی از دلایلی که شاهد تلاش هکرها برای دزدیدن بخش عمده‌ای از رمزهای عبور و اطلاعات کارت‌های اعتباری هستیم، آن است که معتقدند این محصولی در دسترس است. وقتی سامسونگ را به عنوان یک پلتفرم در نظر بگیرید، تلاش ما این است که آن را برای هکرها غیرجذاب کنیم.

نکته بسیار جالبی بود. معتقدم اگر وقت و انرژی کافی بگذارید، هر چیزی قابل هک کردن است. با شما موافقم که هک چیزی که زمان زیادی لازم دارد به لحاظ اقتصادی برای هکرها به صرفه نیست. آنها به دنبال دسترسی ساده و سریع هستند که اطلاعات گسترده‌ای در اختیارشان قرار گیرد تا بتوانند کارهای ناپسند انجام دهند.

محبوب‌ترین نمونه توسعه بیومتریک مصرف‌کنندگان در حال حاضر، تایید هویت با استفاده از اثرانگشت روی گوشی‌های هوشمند است؛ حسگرهای جدید روی گوشی‌های هوشمند سامسونگ چطور توانسته‌اند تجربه بهتری برای کاربران خلق کنند؟

تایید هویت با اثر انگشت اولین نمونه از انبوه برنامه‌های بیومتریک است. کاربران تازه در حال یادگیری چگونگی باز کردن گوشی‌های خود با اثرانگشت هستند اما کاری که باید انجام دهیم این است که رفتارهای آنها را به گونه‌ای تغییر دهیم که دلیلی برای باز کردن گوشی با اثرانگشت داشته باشند تا این کار چیزی فراتر از راحت شدن از به خاطر سپردن کلمه عبور باشد. معتقدم هنوز منتظریم ببینیم آن برنامه انفجاری در حوزه بیومتریک چه خواهد بود؛ شاید باز کردن گوشی برای پرداخت باشد. پیش‌بینی من آن است که پرداخت می‌تواند همان برنامه انفجاری باشد. پرداخت کاری است که ما هرروزه انجام می‌دهیم و می‌تواند همان عامل موثر بر نحوه تعامل کاربر با ابزار بدون نیاز به کلمه عبور باشد.

کاملاً موافقم. بخش پرداخت در حال اوج‌گیری است. به نظر می‌رسد علاقه زیادی به این حوزه وجود دارد. شما به اشکال دیگر بیومتریک هم اشاره کردید، فکر می‌کنید آنها هم با همین سرعت رشد کنند و اصلاً این موارد چیستند؟

فکر می‌کنم دو مورد آن بسیار جالب است. شرکتی به نام EyeVerify وجود دارد که فناوری‌ای تولید کرده که از بینایی ماشین برای شناسایی کاربران استفاده می‌کند. این مساله از آن جهت جالب به نظر می‌رسد که بسیاری از انتقادات اصلی به بیومتریک آن است که نمی‌توانید اثرانگشت خود را تغییر دهید، نمی‌توانید داده‌های بیومتریک را تغییر دهید. اما این شرکت روشی به وجود آورده که هرچند مشخصات چشم شما هرگز تغییر نمی‌کند اما این پلتفرم آن اطلاعات را به گونه‌ای استفاده می‌کند که می‌توانید لغتنامه‌ای جدید از موارد تایید هویت ایجاد کنید که دائماً امکان اصلاح آنها وجود دارد. معتقدم این می‌تواند تاثیر بسیاری در حوزه نگرانی‌های مردم درباره احتمال دستکاری در اطلاعات بیومتریک شما داشته باشد. ماهیت قابل تغییر بودن این فناوری بسیار جالب است. فناوری دیگری که همگان منتظر آن هستند مچ‌بند نایمی از شرکت نایمی است. شرکت‌های «سلز فورس» و «مسترکارت» در سرمایه‌گذاری ۱۰ میلیون دلاری دور اول این پروژه حضور داشته‌اند. کار مچ‌بند نایمی این است که یک اثر الکترونیکی را با استفاده از میدان الکتریکی ضربان قلب کاربر ایجاد می‌کند. فکر می‌کنم هر دو این فناوری‌ها بسیار جالب هستند زیرا از حیطه یک ابزار فراتر می‌روند. می‌توانم افرادی را ببینم که از EyeVerify برای ارتباط با دستگاه خودپرداز استفاده می‌کنند یا مچ‌بند نایمی را برای باز کردن خانه یا خودروشان به کار می‌برند. لذا این فناوری‌ها واقعا برای من هیجان‌انگیز است و منتظرم توسعه بیشتر آنها را در سال ۲۰۱۵ ببینم.

ما هم شاهد نکات جالب حوزه بیومتریک مانند صدا هستیم چون یک امکان طبیعی و قابل حمل است؛ یا چهره، چون دوربین وجود دارد و نیز تشخیص عنبیه که با سرعت بالایی در حال رشد است. واقعاً جالب است. شما به پوشیدنی‌ها اشاره کردید. فکر می‌کنید فناوری‌های پوشیدنی چطور فراتر از ورزش و بدنسازی در زندگی کاربران جا باز کنند؟

خب فکر می‌کنم رهگیری ورزش اولین موج فناوری پوشیدنی بود و معتقدم برای بخشی از جمعیت جذاب باشد اما همه به رهگیری نشانه‌های حیات خود علاقه ندارند. شاید دلیل اینکه می‌شنویم بیشتر ابزارهای پوشیدنی شش ماه پس از مصرف توسط کابر کنار گذاشته می‌شوند، عدم جذابیت کافی آنها باشد. یک شرکت جذاب به نام Omada Health وجود دارد که روندی متفاوت را در زمینه پوشیدنی‌ها پیگیری می‌کند. آنها یکی از نیازهای مهم کاربران را شناسایی کرده‌اند. تلاش می‌کنند به مردم کمک کنند با استفاده از ابرها با دستشویی‌های متصل به اینترنت یا مچ‌بندی که قدم‌های آنها را تحت نظر قرار می‌دهد، دیابت پیش کلینیکی را تشخیص دهند. تجربه کلی اومادا به ایجاد نتیجه‌ای خاص برای هر کاربر خاص مربوط می‌شود که به کمک نیاز دارد. ایحاد یک تجربه کاربری مفید نکته‌ای است که باید در فناوری پوشیدنی به آن توجه شود. من معقدم پوشیدنی‌ها به صورت کلی روش برخورد کاربران با فناوری را تغییر می‌دهند. مثلاً همه موافقند بی‌ادبی است در جایی مانند رستوران مدام گوشی خودتان را نگاه کنید و فکر کنم فناوری پوشیدنی به کاربران امکان می‌دهد خاطرجمع باشند که همه هشدارهای مهم را به‌موقع دریافت می‌کنند. نیازی نیست مدام به دنبال ابزارهایشان باشند یا نگران عدم رهگیری اتفاقاتی باشند که در دنیای دیجیتال برایشان می‌افتد. من معتقدم زندگی دیجیتال و زندگی فیزیکی نیازی به تضاد دائم ندارند و این ابزارهای پوشیدنی به فناوری‌های بسیار مفیدی برای پر کردن همین خلأ تبدیل خواهند شد. با این وجود معتقدم پوشیدنی‌ها می‌توانند برای کاربران خطرناک هم باشند؛ وقتی کاربران فناوری پوشیدنی دارند در فضای اینترنت اشیا قرار می‌گیرند (به گزارش گارتنر تا سال ۲۰۲۰ تقریباً ۲۶ میلیارد ابزار در اینترنت اشیا وجود خواهد داشت). مثلاً هر دو نیازمند اتصال رادیویی جالب، هر دو نیازمند برق بسیار کم و هر دو ابزارهایی بسیار خصوصی هستند. به همین دلیل است که باید پیش از خلق محصول به این نکته توجه داشت. ما باید درک کنیم که چطور از ایمنی کاربران حراست و آن را تقویت کنیم. پوشیدنی‌ها ممکن است اطلاعات مکان و فعالیت‌های فرد را در اختیار افراد نادرست قرار دهند. تولیدکنندگان باید این مساله را مد نظر داشته باشند و من مدام این مساله را گوشزد می‌کنم که وقتی به اینترنت اشیا و به پوشیدنی‌ها فکر می‌کنید باید توجه داشته باشید این ابزارها می‌توانند به کابران صدمه هم بزنند. باید در مورد محصول و پلتفرم‌هایمان مسئولیت‌پذیر باشیم.

این صحبتی که می‌کنید به نگرانی حریم خصوصی مربوط می‌شود یا به فناوری مکان‌یابی و رهگیری؟ نگرانی اصلی شما چیست؟

هر دو موردی که گفتید؛ مساله حریم خصوصی مسلماً مطرح است. فکر نمی‌کنم مردم علاقه‌ای داشته باشند کسی آنها را رهگیری کند. اگر می‌خواهند محصول پوشیدنی را استفاده کنند باید بدانند امکان اشتراک گذاری مکان آنها بدون اطلاع‌شان وجود دارد. من معقتدم افراد زیادی هستند که تجربه بدی از سوءاستفاده دیگران از اطلاعات خصوصی‌شان داشته‌اند.

معتقدم آموزش در اینجا نقش مهمی دارد. به نظر می‌رسد بسیاری از مردم درک نمی‌کنند از طریق کارت اعتباری یا کارهای دیگری که انجام می‌دهند، چه اطلاعاتی به اشتراک گذاشته می‌شود. من فکر می‌کنم حرکت به جلو، آموزش و تضمین آگاهی کامل کاربران از حریم خصوص به زبانی که درکش می‌کنند، موضوعی مهم خواهد بود.

بله و البته در نظر گرفتن حریم خصوصی، نه به عنوان یک محصول پسین، نه به عنوان کاری که بعد از ساخت محصول باید انجام شود، هم بسیار مهم است؛ در زمان خلق ابزار باید در طراحی‌های واقعی گنجانده شود. مثلاً می‌خواهم ایده تولید محصولی را خلق کنم که آن را کلاه بیس‌بال پوشیدنی می‌نامم که حاوی اطلاعات گسترده‌ای درباره بازی‌های ورزشی مورد علاقه‌تان خواهد بود. لذا اگر کسی چنین کلاهی را طراحی کند، به جای آنکه بگوید «خب حالا دیگر طراحی و ساخت محصول تمام شد باید به مساله حریم خصوصی برسیم»، باید از همان ابتدا با در نظر گرفتن مقتضیات حریم خصوصی آن محصول را طراحی کند.

دقیقاً. فکر می‌کنم صنعت بیومتریک به جایی رسیده است که کارشناسان حریم خصوصی را از همان ابتدا دخیل کنند. وقتی به سال ۲۰۱۴ نگاه می‌کنیم، سال عالی را در حوزه موبایل می‌بینیم. به نظر شما نقطه عطف اخبار فناوری آن سال به ویژه در حوزه ابزارهای موبایل چه بود؟

خب فکر می‌کنم از دیدگاه ابزارهای موبایل و پوشیدنی‌ها، دو رخداد برای من مهم بود. یکی راه‌اندازی «اپل‌پی» بود که می‌تواند کاربران را کاملاً با روشی جدید برای تعامل با خرده‌فروشان مواجه کند. من معتقدم اپل‌پی اصلی‌ترین فناوری پرداخت به گونه‌ای خواهد بود که تعامل کاربران و خرده‌فروشان را برای همیشه تغییر خواهد داد. به نظرم بسیار جالب است زیرا به صورت گسترده در جایی که تلاش‌های قلبی شکست خورده‌اند، مورد استقبال قرار گرفته است. بنابراین در سال ۲۰۱۵ برایم جالب خواهد بود که ببینم اپل‌پی چطور -به ویژه در ساعت جدید اپل- توسعه می‌یابد. همچنین معتقدم اپل باعث شده است بیومتریک مورد توجه بسیاری از مردم قرار گیرد و تعداد بیشتری از مردم با ایده ارائه اطلاعات بیومتریک راحت‌تر برخورد کنند. من می‌گویم داده‌های بیومتریک در سطح کاربر هنوز در روزهای ابتدایی خود قرار دارد. اکنون در فرودگاه‌های آمریکا چیزی به عنوان CLEAR داریم که به شما امکان می‌دهد به خاطر اینکه داده‌های بیومتریک خود را از قبل ثبت کرده‌اید، از بخش امنیتی فرودگاه عبور نکنید. خطوط CLEAR هنوز بسیار محدود هستند و معتقدم این نشان‌دهنده راحت نبودن کاربران با این ایده است. رخداد دیگری که برایم بسیار جالب بود، اعلام برنامه سکونت الکترونیکی در استونی بود. فکر می‌کنم نکته بسیار مهمی است زیرا این اولین بار است که یک دولت حراست و تایید هویت اینترنتی را انجام می‌دهد. استونی خدماتی ارائه کرده است که هویت کاربر را در جهان فیزیکی تضمین می‌کند اما در عین حال در تعاملات اینترنتی نیز این کار را انجام می‌دهد. من معتقدم این بسیار مهم است زیرا پیش از این برای این‌گونه تایید هویت صرفاً به بخش خصوصی متکی بودیم. استونی امکان تایید امضای الکترونیکی را برای دولت فراهم کرده است. من معتقدم اولین ساکنان الکترونیکی این هفته تایید شوند. یکی از آنها تیم دریپر (بنیانگذار شرکت سرمایه‌گذاری دریپر فیشر یوروراستون و بنیانگذار دانشگاه دریپر) خواهد بود، اگر تیم از این موضوع هیجان‌زده باشد می‌توان تصور کرد استارت‌آپ‌هایی که به دنبال توسعه فناوری‌هایی برای بهتر کردن اکوسیستم سکونت الکترونیکی استونی باشند، با حمایت گسترده مواجه خواهند شد. من معتقدم احتمال بسیار زیادی وجود دارد که شاهد تایید هویت کاربران با استفاده از API سکونت الکترونیکی استونی در شرکت‌های مختلف باشیم. تایید هویت کاربران امکان دسترسی و حراست اطلاعات مهم مانند اطلاعات بانکداری و بیمارستانی را فراهم می‌کند. لذا من منتظر توسعه برنامه سکونت الکترونیکی در سال ۲۰۱۵ هستم

نتیجه گیری:

اینترنت اشیا (Internet of Things) یا IOT به اختصار به طور کلی اشاره دارد به بسیاری از اشیا و وسایل محیط پیرامون‌مان که به شبکه اینترنت متصل شده اند و می توان توسط اپلیکیشن‌های موجود در تلفن‌های هوشمند و تبلت آنها را کنترل و مدیریت کرد.

به گزارش خبرنگار ایسنا،طبق تعاریف ارائه شده در ویکی پدیا عبارت اینترنت اشیا، برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون مورد استفاده قرار گرفت و جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی، از جمله اشیا بی جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آن ها را سازماندهی و مدیریت کنند. اینترنت در حال حاضر همه مردم را به هم متصل می کند ولی با اینترنت اشیاء تمام اشیاء به هم متصل می شوند .

اینترنتِ اشیاء (Internet of Things ‪(IoT)‬) مفهومی جدید در دنیای فناوری و ارتباطات بوده و به طور خلاصه فناوری مدرنی است که در آن برای هر موجودی (انسان، حیوان و یا اشیاء) قابلیت ارسال داده از طریق شبکه‌های ارتباطی، اعم از اینترنت یا اینترانت، فراهم می‌شود.

بستر اینترنت اشیا بر امواج رادیویی بی‌سیمی قرارداده شده که به دستگاه‌های مختلف این امکان را می دهند تا از طریق اینترنت با یک‌دیگر به برقراری ارتباط بپردازند. این بستر شامل استانداردهایی مانند وای‌فای، بلوتوث کم‌مصرف، NFC، RFID و استانداردهایی مانند ZigBee,Z-Wave و 6LoWPLAN است که شاید تاکنون اسم آن‌ها را هم نشنیده باشید.

قفل‌های هوشمند، ترموستات‌های هوشمند، خودروهای هوشمند، مطمئنا این‌ها واژه‌هایی هستند که بارها و بارها شنیده‌اید و البته در سال‌های آتی بیشتر خواهید شنید.

همه دستگاه‌های یادشده در دسته‌ای به نام اینترنت اشیاء یا به طور مخفف IoT قرار می‌گیرند. در سطح پایه‌ای، اینترنت اشیا درواقع به ارتباط اشیای مختلف از طریق اینترنت و برقراری ارتباط با یکدیگر می‌پردازد تا هدف آن یعنی فراهم‌کردن تجربه کاراتر و هوشمند‌تر محقق شود. همانند دیگر تکنولوژی‌های جدید، IoT نیز می‌تواند در ابتدا مفهومی سردرگم‌کننده به نظر برسد. همچنین این واژه به‌ویژه هنگامی که صحبت از استانداردهای مختلف و همچنین ایمنی و امنیت آن می‌شود می‌تواند مفاهیم جدید و ویژه‌ای پیداکند.

به عبارت دیگر ایده طراحی دستگاه‌های مختلف با امکان برقراری ارتباط بی‌سیم به منظور رهگیری و کنترل از طریق اینترنت و یا حتی یک برنامه ساده مخصوص گوشی‌های هوشمند، اصطلاح اینترنت اشیاء را توصیف می‌کند.

با اجرای این شیوه در نهایت ممکن است محیط پیرامون بشر به چیزی شبیه آنچه در فیلم ها و داستان های تخیلی اشاره می شود نزدیک شود به عنوان مثال بهره گیری از این شیوه باعث می شود یک جارو برقی بتواند در زمان مشخصی فعال شده، محل تعیین شده از قبل را نظافت کرده و سپس مجددا خاموش شود.

بررسی های موسسه تحقیقاتی گارتنر نشان می دهد که تا سال 2020 بیش از 25 میلیارد وسیله مختلف در جهان از طریق خدمات مبتنی بر اینترنت اشیاء به اینترنت یا دیگر شبکه های اطلاع رسانی متصل خواهند شد. بررسی های شرکت سیسکو نیز حاکیست که تا غلبه یافتن پدیده اینترنت اشیاء تنها سه سال زمان باقیست. بنابراین در سال 2018 ماشین ها و سیستم های الکترونیکی می توانند از طریق اینترنت بدون نیاز به انسان ها و حتی بیشتر از آنها با یکدیگر در ارتباط باشند.

اما با توجه به تازه بودن این مبحث در ایران ،سال گذشته سمیناری در این زمینه در استان اصفهان برپاشد و در قالب آن پروفسور روب وان کرنبرگ اظهار کرد: 20 سال پیش این بحث در ادارات کاربرد داشت، اما بعدها متوجه شدند که می‌توان در خیابان‌ها نیز از آن استفاده کرد؛ به این صورت اینترنت اشیاء جایگاهش در اروپا را پیدا کرد و می‌توان گفت امروزه اروپاییان در زندگی روزمره‌شان نیز از این امر استفاده می‌کنند و این چیزی است که کمیسیون اروپا به آن رسیده و امروزه کاربردش را می‌بینیم.

وی با بیان اینکه بحث اینترنت اشیاء بحث جدیدی است، خاطرنشان کرد: استادها و دانشجویان را می‌بینم که اینجا در بحث اینترنت اشیا خوب کار می‌کنند البته در اروپا نیز هنوز در قسمت‌های ابتدایی این بحث هستیم و با توجه به مهندسان ماهری که وجود دارد، شروع این کار شروعی سخت نخواهد بود.

کرنبرگ با اشاره به کاربردهای اینترنت اشیاء، خاطرنشان کرد: به طور مثال یک شهر در اسپانیا 10 هزار سنسور نصب کرده است که شامل سنسورهایی مثل سنسور دما و یا سنسور حرکتی که روی اتوبوس‌ها قرار داده‌اند، می‌شود. با توجه به این سنسورها دولت تمام اطلاعات مردم را می‌گیرد حتی چین نیز در این امر فعال است و سعی می‌کند بحث اینترنت اشیا را گسترش دهد تا بتواند مدیریت بهینه‌ای بر روی منابع و مردم‌اش داشته باشد.

در این میان قطعا دسترسی به این نوع فناوری می تواند گردش مالی خاص خود را هم به دنبال داشته و سودآوری ایجاد کند.بر اساس بررسی های موسسه IDC ارزش بازار محصولات و خدمات اینترنت اشیا تا سال 2017 به 7.3 ترییون دلار می رسد. این در حالی است که بازار مذکور در سال 2012 تنها 4.8 تریلیون دلار ارزش داشت.

بر همین اساس نام‌های بزرگی مانند سامسونگ، ال‌جی، اپل، گوگل و فیلیپس در حال حاضر بر روی دستگاه‌های متصل به هم کار می‌کنند و شرکت‌های کوچک بی‌شماری نیز به تحقیقات در این زمینه مشغولند. براساس تحقیقات انجام شده انتظار می‌رود 4.9 میلیارد دستگاه مرتبط با هم در سال جاری مورد استفاده قرارگیرند و این رقم تا سال 2020 به 25 میلیارد برسد.

منابع:

1-اینترنت از چیزهایی: اتصال اشیاء به وب سایت ترجمه ساسان رشیدی 2010

2-طراحی اینترنت اشیا نویسنده Adrian McEwen,Hakim Cassimally2012

3-Atzori, L., Iera, A. & Morabito, G. (2010). The internet of things: A survey. Computer networks.

4-Barnaghi, P., Wang, W., Henson, C. & Taylor, K. (2012). Semantics for the Internet of Things: early progress and back to the future. International Journal on Semantic Web and Information Systems.

5-Cooper, J. & James, A. (2009). Challenges for database management in the internet of things. IETE Technical Review

6-ITU Strategy and Policy Unit (SPU). (2005). ITU Internet Reports 2005: The internet of things. Geneva: International Telecommunication Union (ITU), Retrieved from

http://www.itu.int/wsis/tunis/newsroom/stats/The-Internet-of-Things-2005.pdf. (Accessed on 02.11.2014).

7- Kranenburg, R. V., Anzelmo, E., Bassi, A., Caprio, D., Dodson, S. & Ratto, M. (2011). The Internet of Things. In 1st Berlin Symposium on Internet and Society: Exploring the Digital Future, Berlin: October

8-Miorandi, D., Sicari, S., De Pellegrini, F. & Chlamtac, I. (2012). Internet of things: Vision, applications and research challenges. Ad Hoc Networks

9-Zhang, L., Atkins, A. & Yu, H. (2012). Knowledge Management Application of Internet of Things in Construction Waste Logistics with 10-RFID Technology. International Journal of Computing Science and Communication Technologies

11-Zorzi, M., Gluhak, A., Lange, S., & Bassi, A. (2010). From today's intranet of things to a future internet of things: a wireless-and mobility-related view. Wireless Communications, IEEE