هر سال نزدیک نوروز که می‌شود شهرداری تهران با تبلیغات در حجم بالا و در سطح شهر و پیامک و رسانه های تصویری و ... تلاش می کند مردم را تشویق کند که دیون شهری خود را پرداخت کنند.
هرچند که شهرداری معلوم نیست بر اساس چه قانون شرعی و مدنی خود را محق به دریافت 24 درصد بهره ی ماهیانه مبالغ پرداخت نشده می داند اما به هر رو سخاوتمندانه آخر هر سال به بدهکاران خود این امکان را می‌دهد تا با پرداخت این بدهی قبل از پایان سال هم بهره ندهند به شهرداری هم تخفیف بگیرند.
مکانیزم دریافت نیز بسیار بدوی و غیر اصولی است. یک قبض کاغذی برای شما صادر می‌شود و توسط ماموری به صورت دسته ای از زیر در پارکینگ به داخل حیاط انداخته می شود.
سرنوشت این قبض لگد مال شدن زیر باران پیش از بهار یا برداشتن توسط همسایه‌ها اگر نباشد شما با قبضی طرف هستید که معمولن از روی اطلاعات آن بدون رجوع به سند خانه یا صورتمجلس تفکیکی نمی توانید مطمئن شوید که آیا قبض مربوط به آپارتمان شما است یا نه.
وقت آن است که به معاونت فاوای شهرداری تهران اعتماد کنید و از پیش خود حدس بزنید که حتمن سازمان با این عرض و طول و ادعا یک راه ساده مانند ارسال کد پستی به سرشماره فلان دارد.
البته از آنجایی که خودتان دستی در امر سرویس‌های نرم افزاری دارید و میدانید که در این شهر کدپستی ها نیز یکتا و قابل اعتماد نیستند پس این توقع را نیز ندارید.
با خود میگویید تماس با سامانه 137 راه حل مساله است. تماس میگیرید از منوهای بی ربط یک گزینه را انتخاب میکنید. معطل پاسخ می شوید. ایشان به شما می‌گویند هیچ راهی وجود ندارد که بدون مراجعه به دفاتر خدمات الکترونیک شهری (بازی جدید و پول ساز در سطح ملی برای دستگاه‌های اجرایی) این قبض را دریافت کنید.
شما که عزم کرده امسال پرداخت کنید می‌روید و یک دفتر خلوت پیدا می کنید اسناد همه خانواده را می برید و ایشان می گویند مالک با کارت ملی باید بیاید.
می گویی میخواهم بدهی بدهم
نه مبلغ میلیاردی است
نه گیرنده نامشخص
نه موضوع دارای ابهام مالیاتی
می گویند قانون است و شما از خیر پرداخت می گذرید چون نزولی که شهرداری در طول سال دریافت می کند از تورم بسیار کمتر است و می گویید. گور....
بار دیگر به وسوسه یکی از گزینه‌های منوی شهرداری که گفته بود ثبت انتقاد و پیشنهاد تماس می گیرید. معطل می‌شوید. یک نفر گوشی را بر می‌دارد و میگوید برو دفتر خدمات. میگویی رفتم. مشکلم این نیست می خواهم پیشنهاد بدهم. میگه ول کن بابا من خودم هم قبضم گم شده رفتم دفتر خدمات.
تا اینجا مشکل شروندان است و رعیت پدرسوخته را چه به اعتراض. همیکه دستگیر نمی‌شویم کافی است. البته علتش این است که اعتراض هم نداریم.
پرسش اینجا است که چرا در شهرداری کسی تا بحال عقلش نرسیده که اگر مردم پرداخت نمی کنند شاید علتش همین سختی باشد که گفته شد.
شهرداری برای خودش (نه برای شهروندان) بهتر است حساب امانی باز کند تا یک شهروند مبلغ بدهی خود را حداقل در آن حساب ریخته و پول را به حلق شهرداری واریز کند تا بعد که مشخص شود این پول را برای چه واریز کرده.
چرا با یک پیامک قبضی که پیشتر صادر شده دوباره ارسال نمی شود.
و خیلی چراهای دیگر که نه مجالش هست و نه حوصله اش.
