حمیدرضا معیری
حمیدرضا معیری
خواندن ۲ دقیقه·۴ سال پیش

مالیات بر خانه‌ی خالی

دولت چند سالی است که برای حل مشکل مسکن بجای فکر کردن به دست در جیب کردن علاقه نشان داده و بهترین و قانونی ترین ابزارش هم اخذ مالیات است اهرمی که پرنس‌جان در داستان رابین هود به خوبی از آن بهره می برد.

در قانون اساسی ای که نه ما خوانده ایم نه آنها آمده:

داشتن مسکن متناسب با نیاز، حق هر فرد و خانواده ایرانی است. دولت موظف است با رعایت اولویت برای آنها که نیازمندترند به خصوص روستانشینان و کارگران زمینه اجرای این اصل را فراهم کند. اصل 31


یعنی دولت باید حتا برای آنها که مسکن ندارند هم مسکن تهیه کند اما خوب این کار سختی است چرا باید دولت خودش را به رنج بیفکند تا برای چند بی خانمان (که البته در کشور اصن نداریم) خانه بسازد. آدم عاقل سعی می کند خانه آنهایی هم که خانه دارند از چنگشان در بیاورد.

در راستای فشاری حداکثری بر ملت، دولت چند سالی می خواهد چنان مالیات کمرشکنی از صاحبان خانه ها بگیرد که دیگر غلط بکنند برای حفظ پولشان از تورم و برای آینده فرزندانشان (اگر اینقدر نادان باشند که در این شرایط بچه دار شده باشند) چند ده متر مسکن تهیه کنند.


در این راستا و بر اساس عقل سلیم دولت تصمیم گرفت هر سرپرست خانواری که دو خانه دارد را طاغوت مهدور الدم تلقی کرده و با اخذ مالیات نامتعارف کمر سرپرست را بشکند و او را به جرگه‌ی اعانه بگیران دولت اضافه کند.

البته می دانیم که دولت‌ها در هیچ کاری موفق نخواهند شد و در این مورد نیز نمی توانند کاری بکنند. اما تلاششان را می کنند.

سوال اینجا است که آیا به راستی هیات دولت هر رو گرد هم می آید و می گوید: امروز چطور پدر این ملت پدر سوخته را در بیاریم.

البته سالها باید بگذرد و حزب مخالف دولت حاکم در بزنگاهی انتخاباتی فایل لو رفته از رییس جمهور پیشین را رو کند تا بدانیم پشت پرده این تصمیم چه بوده؟

آیا خانه های متراژ بالای وابستگان دولت کم خریدار شده و دولت تلاش دارد مردم را به خانه یکی شدن سوق دهد؟

آیا وابستگان دولت پول نقد کنار دست دارند و میخواهد با سوق دادن مردم به فروش آپارتمان های مسکونی آنها را بُز خر کنند؟ و به آلاف اولوفی برسند؟

برما پوشیده است که دقیقن به کدام علت عقلی دولت تلاش دارد چنین بلایی سر مردم بیاورد.

البته طبق آمارهایی که منبع مشخص ندارند به نظر می رسد یکی از هزار علت گرانی مسکن این است که مردم خانه هایی را می خرند و خالی میگذارند تا گران شود. البته منظورم یکی دو اپارتمانی نیست که حاصل سی سال کار یک کارمند است. منظور 6500 واحد مسکونی است که به صورت یکجا خریداری شده.

حالا سوال اینجا است که چرا دولت به سراغ افرادی که دست کم ۱۰۰ واحد مسکونی دارند نمی رود؟ به سراغ آنها که ۱۰ واحد مسکونی دارند نمی رود و دقیقن می خواهد کارش را از یک واحد مسکونی شروع کند؟

البته برای پاسخ به آن خود را اذیت نکنید. بدانیت که دولت است دیگر و وابستگانی دارد که آنها آینده می خواهند و زندگی در خارج و ...

اگر به فکر خود نیستید به فکر آینده آقا زاده ها باشید.


مالیاتتهرانخانه خالیدولتفشار حداکثری
کارشناس ارشد مهندسی نرم افزار و گراینده‌ی digital humanities. نویسنده‌ی کتاب «شاهنامه؛ کوتاه و تندرست»
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید