رویای آمریکایی یا واقعیت ِ ایرانی؟! _ از چند ساعت آینده می ترسی؟_ همیشه می ترسم!رویای آمریکایی/ نورمن میلرکاری ندارم با آن احمقی که برای یکمین بار اصطلاح "رویای آمریکایی" را ا…
سوراخ ِ زندگی زندگی را از هر طرف که بگیری از طرف دیگر رها می شود! تا میخواهی از روز لذت ببری، شب فرا می رسد. به محض عادت به باران پاییزی، ناگهان خورشید ب…
از ایلان ماسک تا پدربزرگ ِ من! تفاوت چندانی بین ایلان ماسک(پولدارترین مرد جهان؟) تا پدربزرگ ِ من(فقیر ترین مرد دنیا؟!) نیست! عددی که به عنوان دارایی دلال ِ آمریکایی گفته…
تئاتر به سبک ِ فیلمفارسی! همیشه برای شروع بهتر است اجرای روی صحنه را با متن نمایشنامه مقایسه کنیم اما در این نمایش ِ به خصوص، آنقدر این دو با هم متفاوتند که چنین کار…
خواب ها و خیال ها اگر ژان ژنه یک نویسندهی رئالیست بود و فضای نمایشنامه هایش به لحاظ فرم و اجرا برداشت مستقیمی از واقعیت تلقی میشد، نمایش کُلفَتها در رشت م…
آهسته با جنگ و صلح اين روزها نمايش «آهسته با گل سرخ» نوشته ی اكبر رادی در تماشاخانه ی سنگلج تهران روی صحنه است و باز هم هادی مرزبان كارگردانی نمايش را بر عه…
نامه ای به یک معلم ِ شریف، فرهاد پاک سرشت استاد ِ عزیزم سلام.حال ِ شما؟می دانم که بهتر از من و امثال ِ من هستید چرا که جایتان عوض شده و حالا در کالبدی نو روزگار میگذرانید!از دنیای…
خودزنی ِ قابل ستایش بدون شک اصلی ترین دیالوگ نمایش هومن میرمعنوی به سمت خودش پرتاب میشود، آنجا که یکی از شخصیت های نمایش میگوید:- هر کی با پدر خودش قهر کرده…
من قهرمان نیستم! من نتوانستم مثل مهدی مهدوی کیا در بیست سالگی به آمریکا گل بزنم تا یک قهرمان باشم. به راستی چرا در بیست سالگی پول خرید یک پیراهن را نداشتم؟م…
تیم ِ فوتبال ِ جوانان ِ سپیدرود مثل تمام پسربچه های پایین شهر فوتبال تمام زندگی من بود. از کودکی با اُسطوره هایم زندگی میکردم. از پائولو مالدینی تا اولیور کان، از یورگن ک…
