اگر قسمت اول رو نخوندید از اینجا بخونید.
بعد از اینکه در مورد پیش نیازهای ابتدایی برنامه نویسی صحبت کردیم می رسیم به قسمت انتخاب زبان برنامه نویسی ای که قصد دارید اون رو یاد بگیرید.
انتخاب زبان برنامه نویسی
زبانهای برنامه نویسی دسته بندی های زیادی دارن ، اما به طور معمول و عمومی به صورت زیر دسته بندی میشن:
همونطور که از اسمش پیداست برای برنامه نویسی نرم افزارهایی استفاده میشه که در محیط ویندوز کار میکنن و نیازهای کاربر رو برطرف میکنن، این نوع برنامه نویسی در اکثر موارد نیازی به اینترنت نداره مگر اینکه اطلاعات مربوط به نرم افزار رو در سرور نگهداری کنیم و نیاز داشته باشیم که در بستر اینترنت به اون اطلاعات دسترسی پیدا کنیم.
مثالش هم خیلی ساده ست! مثل خیلی از نرم افزارهایی که روی ویندوزتون نصب دارید.
طراحی و برنامه نویسی وب سایتها اعم از فروشگاهی، آموزشی و … در این دسته بندی قرار می گیره. که به دو قسمت سمت سرور و سمت کاربر تقسیم میشه.
سمت کاربر:
برنامه نویسی اون قسمتی از وب سایت که کاربر مشاهده میکنه و بیشتر جنبه گرافیکی وب سایت رو شامل میشه و برای وب سایت هایی استفاده میشه که اطلاعات ثابتی دارند. اگر در برنامه نویسی وب، فقط سمت کاربر رو یاد بگیرید باعث میشه که بتونید سایت هایی رو طراحی کنید که فقط جنبه اطلاع رسانی دارند.
سمت سرور:
برنامه نویسی این قسمت باعث میشه که دسترسی کاربر به پایگاه داده و منابع اطلاعاتی یک وب سایت محدود بشه. و اون اطلاعاتی رو بهش نمایش بده که ما می خوایم ببینه و بیشتر برای وب سایت هایی استفاده میشه که در حال تعامل با کاربر هستن. مثل سایت های فروشگاهی ، آموزشی و …
این نوع برنامه نویسی با توجه به سیستم عامل های موجود برای موبایل در بازار دسته بندی میشن
