RDS سیستمی استاندارد جهت ساختاردهی، طبقه‌بندی و کدگذاری دارایی‌های صنعتی است که اساس آن سری استانداردهای ISO/IEC 81346 است.
روش کدگذاری RDS حاصل همکاری و تلاش سازمان‌های ISO و IEC در جهت ایجاد یک زبان مشترک کدگذاری بین‌المللی و فراصنعتی و فراتخصصی است که بیش از ۴۰ سال از ایجاد آن می‌گذرد و تنها استاندارد بین‌المللی در این زمینه است که جدیدترین نسخه‌ی آن در سال ۲۰۱۸ منتشرشده و هنوز هم بهترین راه‌حل برای کدگذاری سیستم‌ها و عناصر تشکیل‌دهنده‌ی آن‌هاست.
آخرین نسخه استاندارد RDS همخوانی عالی‌ای با مدل‌سازی‌های کامپیوتری مثل مدل‌سازی اطلاعات ساختمان (BIM)، مدل‌سازی اطلاعات تجهیزات در سیستم‌های مدیریت نگهداشت (CMMS) و سیستم‌های مدیریت دارایی‌ها (EAMS) و مدل‌سازی اسناد در سیستم‌های مدیریت اسناد (EDMS) دارد.
نقطه قوت سیستم RDS مبنای تفکر سیستمی آن است یعنی:
1- هر چیزی می‌تواند به‌عنوان سیستم درنظر گرفته شود.
2- عناصر سیستم با انواع ارتباطات باهم مرتبط‌اند.
هرچند این روش کدگذاری ممکن است در مقایسه با دیگر روش‌ها پیچیده‌تر باشد، اما این روش طبق این اصل مهندسی سیستم‌ها ایجادشده که "تنها پیچیدگی می‌تواند پیچیدگی را کاهش دهد" و با توجه به پیچیده شدن سیستم‌ها و تجهیزات صنعتی و خصوصاً با روی کار آمدن مفاهیمی چون اینترنت چیزهای صنعتی (IIoT) و مدیریت دارایی‌ها (Asset Management)، روش‌های کدگذاری قدیمی قابلیت کاربرد خیلی کمی دارند.
روش کدگذاری تا پیش از RDS بر مبنای ساخت یک کد رشته‌ای با طول ثابت (مثلاً ۱۰ کاراکتر) و واردکردن اطلاعات مختلفی با استفاده از مخفف سازی در آن بود. برعکس آن، کد RDS بر مدل‌سازی ساختار یک سیستم و ارجاع به اجزای آن و پویا بودن هرچه بیش‌تر آن برای استفاده‌های متفاوت در دنیای واقعی (بر روی تجهیزات، ساختمان‌ها و اسناد) و در دنیای IT (در نرم‌افزارها و پایگاه داده‌ها) است.
ایده‌ی RDS این است که اگر شما تنها یک‌بار شیوه‌ی ساختاردهی سیستم‌ها را با کمک RDS یاد بگیرید، فارغ از این‌که تخصص شما چه باشد، می‌توانید هر نوع فعالیتی که هر سیستم و اجزایش در حال انجام هستند را بفهمید. درست مثل‌اینکه شما با یادگرفتن حروف الفبا می‌توانید بی‌نهایت کتاب بخوانید.
کد RDS تنها از حروف الفبای انگلیسی و اعداد تشکیل‌شده و حروف در کنار هم تنها به یک طبقه از تجهیزات ارجاع می‌دهد و مخفف هیچ مفهومی نیست که نیازی به دانستن زبان استفاده‌شده و کلمه‌ی مخفف شده باشد. کدهای RDS را می‌توان به تمامی زبان‌ها ترجمه کرد.
RDS یک پیمان‌نامه‌ی شفاف، هوشمندانه و آسان برای کدگذاری است که اساس آن استفاده از ارتباطات سلسله مراتبی و طبقه‌بندی و جنبه‌های مختلف یک دارایی همچون وظیفه‌ی آن، اجزای تشکیل‌دهنده و محل استقرارش است.
کد RD حاصل از سیستم RDS درعین‌حالی که یک شناسه است، یک تگ نیز است. درحالی‌که هر تگی لزوماً نمی‌تواند هردوی این وظیفه‌ها را باهم انجام دهد.
یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های RDS با دیگر سیستم‌های کدگذاری در منعطف و پویا بودن کد RD تولیدشده است به‌طوری‌که این کد فرمت ثابتی ندارد بلکه بنا بر استفاده‌های مختلف (برچسب بر روی تجهیزات، تگ بر روی نقشه‌ها و شناسه درون پایگاه داده‌ها)، به اشکال مختلفی نوشته می‌شود درحالی‌که دیگر انواع تگ‌ها چنین خاصیتی ندارند.
به‌طور خلاصه مزایای سیستم کدگذاری RDS را می‌توان این‌گونه برشمرد:
· تنها استاندارد بین‌المللی در زمینه‌ی کدگذاری دارایی‌های صنعتی
· کدگذاری وسیع شامل کدگذاری تجهیزات، تأسیسات، سیستم‌ها، ساختمان‌ها، مکان‌ها و اسناد فنی، سیگنال‌ها و ترمینال‌ها
· ایجاد زبان مشترک میان تمامی صنایع و تمامی تخصص‌ها (برق، ابزاردقیق، مکانیک، ساختمان و...)
· قابل استفاده برای پروژه‌های کوچک تا بزرگ
· سادگی در یادگیری و پیاده‌سازی
· قابل استفاده در نرم‌افزارها و پایگاه داده‌ها
· منعطف در نوشتار در استفاده‌های مختلفی چون تگ گذاری بر روی تجهیزات کوچک تا بزرگ، نمایش در نرم‌افزارها و سیستم‌های مانیتورینگ و نمایش بر روی نقشه‌ها
· قابل استفاده در تمامی مراحل چرخه‌ی عمر دارایی از طراحی مفهومی تا ساخت، نصب، راه‌اندازی، بهره‌برداری، نگهداشت و برکناری و پایدار در چرخه‌ی عمر
