آکادمی مدیریت اطلاعات دارایی ها
آکادمی مدیریت اطلاعات دارایی ها
خواندن ۸ دقیقه·۴ سال پیش

چرا نمودار P-F درست درک نمی‎شود؟

چند وقت پیش در یکی از دپارتمان‎های تعمیرات، از ۷۰ متخصص نت و قابلیت اطمینان پرسیدم که چه تعداد از آن‎ها نام نمودار P-F را شنیده‎اند و تنها حدود ۱۰% پاسخ مثبت دادند که از آن ۱۰% نیز تنها ۱% فکر می‎کردند که واقعا درک درستی از این نمودار دارند. این پاسخ مرا شوکه کرد! من تا بدان روز فکر می‎کردم که همه این نمودار را می‎شناسند و کاربردش را می‎دانند.

مقصود نمودار P-F (شکل ۱) ترسیم چگونگی فرایند خراب شدن یک تجهیز و گوشزد کردن این نکته است که چطور با کشف زودهنگام یک خرابی می‎توان زمان را جهت برنامه‎ریزی و زمان‎بندی تعویض یا ترمیم یک قطعه‎ی خراب بدون توقف تولید، خرید (شکل ۲ را ببینید). به عبارت دیگر، نمودار P-F از دست دادن تدریجی وظیفه‎ی تجهیز را نمایش می دهد.

شکل ۲ – برنامه‎ریزی و زمان‎بندی با نمودار P-F

اصول نمودار P-F

هرگاه بخواهیم به کنه نمودار P-F پی ببریم، باید به گزارش RCM که بوسیله‎ی نولان و هیپ تهیه شد، رجوع کنیم. این گزارش در تاریخ ۲۹ دسامبر ۱۹۷۸ در اختیار عموم قرار گرفت. هدف دپارتمان دفاع آمریکا از نگاشتن این سند، ایجاد راهنمایی جهت مدیریت قابلیت اطمینان تعداد زیاد و متنوع تجهیزات بود.

در مطالعه ی نولان و هیپ، عنوان شده که:

1. تنها ۴ نوع کار ضروری در یک برنامه‎ی نت زمان‎بندی شده وجود دارد:

· بازرسی یک آیتم جهت کشف یک خرابی بالقوه

· بازسازی یک آیتم، پیش از این که از حداکثر سن مجاز فراتر رود

· بازنشسته‎سازی یک آیتم، پیش از این که از حداکثر سن مجاز فراتر رود

· بازرسی یک آیتم جهت کشف خرابی‎هایی که پیش از این اتفاق افتاد اما برای بهره‎برداران مشهود نشده

دو تا از ۴ نوع کار نت تعریف شده در گزارش، مرتبط با کشف یک خرابی پنهان یا یک خرابی بالقوه است؛ بنابراین، برای تمامی ۴ نوع کار، نمودار P-F نشاندهنده‎ی مد خرابی است. یکی از ارزش‎های نمودار P-F این است که به دارنده‎ی تجهیز کمک می‎کند که درک کند که با انتخاب نوع درست روش بازرسی، مد خرابی می‎تواند خیلی زود کشف شود. کشف زودهنگام مد خرابی و سپس عمل کردن بر اساس آن اطلاعات، سود عظیمی نصیب سازمان می کند.

2. برای این که هرکسی نمودار P-F و ارزش آن برای نگهداشت و قابلیت اطمینان تجهیز را درست درک کند، اصطلاحات و تعاریف کمی وجود دارد. خیلی از متخصصان نگهداشت و قابلیت اطمینان درک درستی از این نمودار ندارند چون تعاریف زیر برایشان ناشناخته است:

· خرابی وظیفه‎ای: ناتوانی یک آیتم (یا تجهیزی که آن را در بر دارد) جهت برآورد یک استاندارد عملکرد خاص؛ یا ناتوانی یک آیتم جهت عمل به وظیفه در سطحی است که رضایت‎بخش عنوان شود.

بنابر این تعریف، خرابی وظیفه‎ای یک وضعیت قابل شناسایی و اندازه‎گیری است؛ مفهومی که باعث می‎شود روش بازرسی ماشین‎ها توسط شما تغییر کند.

· خرابی بالقوه: یک وضعیت قابل شناسایی است که نشان می‎دهد یک خرابی وظیفه‎ای در حال رخ دادن است.

بنابراین توانایی شناسایی یک خرابی وظیفه‎ای یا یک خرابی بالقوه به سه فاکتور بستگی دارد:

§ تعاریف شفاف وظیفه‎های یک آیتم و چگونگی ارتباط آن با تجهیز یا زمینه‎ی عملیاتی که در آن استفاده می‎شود.

§ تعریف شفاف وضعیت‎هایی که منجر به خرابی هر وظیفه می‎شود.

§ تعریف شفاف وضعیت‎هایی که وقوع یک خرابی بالقوه را هشدار می‎دهند.

3. ۸۹% خرابی‎ها بصورت اتفاقی رخ می‎دهند. این جمله به این معنی است که خرابی‎ها در هر زمانی و بطور اتفاقی می‎توانند رخ دهند اما به این معنی نیست که آن ها بدون علت مشخصی رخ می‎دهند! در شکل ۳ الگوی‎های خرابی غالبی که در مطالعه‎ی نولان و هیپ شناسایی شدند، نمایش داده شده است. همانگونه که می‎بینید، ۸۹% خرابی‎ها بصورت اتفاقی رخ می‎دهند. بنابراین، نرخ خرابی و رخداد این مدهای خرابی نمی‎تواند بوسیله‎ی تحمیل استراتژی تعویض دوره‎ای مبتنی بر زمان یا کارکرد بهبود یابد.

شکل ۳ – الگوهای غالب خرابی

پس چرا اکثر سازمان‎های نت، قابلیت اطمینان تجهیزات را بوسیله‎ی برنامه های PM مبتنی بر زمان مدیریت می‎کنند؟

نولان و هیپ در دهه ۶۰ میلادی این نکته را متذکر شده‎اند و این نتیجه‎ی تحقیقی است که آن ها درباره‎ی بازرسی‎های مبتنی بر زمان انجام دادند:

".....تمرکز اصلی بر پیش‎بینی کردن عمر تجهیزات است به جای این که بر چگونگی خراب شدن آن ها و پیامد آن خرابی‎ها باشد. در نتیجه، توجه کافی به فرایند خرابی نمی‎شود و حتی کسی از خود نمی‎پرسد که دقیقا چه چیزی موجب خرابی می شود؟"

کارهای پیش‎کنشی در برابر واکنشی و نمودار P-F

خیلی اوقات، من با افرادی روبرو می‎شوم که اصول نمودار P-F را درک می‎کنند اما نمی‎دانند که چطور آن را به سازمان نت و استراتژی‎های قابلیت اطمینان تجهیزات ارتباط دهند. این سوال به اولین سوالی که همیشه از من پرسیده می شود گره خورده است: چه کارهای نگهداشتی، پیش‎کنشی تلقی می‎شوند و چه کارهایی واکنشی؟ اول برویم سراغ تعریف کار پیش‎کنشی. واژه‎ی پیش‎کنشی در نگهداشت، می‎تواند اینگونه تعریف شود: اقدام، پیش از این که موقعیت آن را تقاضا کند یا اقدام پیش از این که هزینه‎ی عملیات خیلی زیاد شود. بنابراین، فعالیت پیش‎کنشی یک وضعیت صفر و یک نیست، یک طیف است. برخی تصمیمات و اقدام‎ها خیلی پیش‎کنشی‎تر از کارهای دیگر هستند؛ همچنین کار پیش‎کنشی را می‎توان این گونه نیز تعریف کرد: کاری که تعیین شده است که در آینده انجام شود (حداقل یک هفته بعد) بنابراین، تمامی دیگر کارهایی که برای آینده تعریف نمی‎شوند، باید کار واکنشی باشند. باید توجه شود که هرچه کار زودتر انجام شود، پیش‎کنشی‎تر است و هرچه‎قدر که ما به نقطه‎ی خرابی نزدیک و نزدیک‎تر ‎شویم ، با اینکه ماشین بصورت فاجعه‎آمیز خراب نشده اما ارزش پیش‎کنشی کار نگهداشت بصورت نمایی کاهش پیدا می‎کند؛. در این صورت، عنوان پیش‎کنشی برای آن فعالیت بیش‎تر نمادین است و واقعا استراتژی ترجیحی نیست زیرا ارزش کشف زودهنگام خرابی بواسطه‎ی انتظار طولانی جهت رفع آن، از دست می‎رود.

نمودار P-F و ارتباطش با نوع کار

اجازه دهید اکنون ببینیم که نمودار P-F در مورد توزیع کار در سازمان چه کاربردی دارد.

انواع مختلف کارهای پیش‎کنشی و واکنشی در زیر تعریف و ارتباط هر نوع کار با نمودار P-F در شکل ۴ نمایش داده شده است. تعاریف تهیه گفته شده و درصدهای توزیع هر کار، بهترین تجربیات را برای پیاده‎سازی یک تفکر پیش‎کنشی ارائه می‎کند:

PM (نت پیشگیرانه): شامل سرریز کردن روانکار، بازرسی کمی، ترمیم و تعویض. کار PMمی‎تواند پیش از نقطه‎ی P انجام شود (مثل روانکاری یک موتور) یا بعد از آن و زمانی که بدنبال شروع رخ داد یک خرابی هستید (مثلا بازرسی یک سیستم هیدرولیک برای کشف نشتی در آن). عموما بازرسی های PM اولویت ۳ می‎گیرند.

PdM (نت پیشگویانه): با استفاده از ابزارهای خاص جهت شناسایی وجود یک مد خرابی، ما می‎توانیم یک کار را زودتر از رویداد خرابی وظیفه‎ای کلی برنامه‎ریزی و زمان‎بندی کنیم. مثال ها شامل: ارزیابی لرزش، ارزیابی مادون قرمز، ترموگرافی، ارزیابی اولتراسونیک، ارزیابی مدار موتور، ارزیابی روانکار و چندین و چند روش دیگر. این فعالیت‎های بازرسی عموما با اولویت ۳ (۱۵% حجم نفر-ساعت) زمان‎بندی می‎شوند.

CPM (نت اصلاحی ناشی از نت پیشگیرانه): بیش‎تر خرابی‎های شناسایی شده بواسطه‎ی نت پیشگیرانه باید بصورت پیش‎کنشانه انجام و ۱۵% کل نفر-ساعت را شامل شوند.

CPdM (نت اصلاحی ناشی از نت پیشگویانه): بیش‎تر خرابی‎های شناسایی شده بواسطه‎ی بازرسی‎های PdM باید با اولویت ۴ یا ۵ انجام و ۳۵% کل نفر-ساعت را شامل شوند.

درخواست کارها: درخواست کارها، کارهایی هستند که از منابعی بجز بازرسی های PM و PdM ناشی می‎شوند. بطور مثال کارهای اضطراری، ایده‎های بهبود، نتایج ارزیابی ریشه‎ای خرابی یا نت مبتنی بر قابلیت اطمینان و بازرسی‎های ایمنی. این کارها نباید بیش از ۲۰% کل نفر-ساعت را شامل شوند.

شکل ۴ – ارتباط نوع کارها با نمودار P-F

در شکل ۵، توزیع اولویت کارها در طول یک هفته در یک ماتریس ساده نمایش داده شده است.

شکل ۵ – توزیع اولویت‎های کار

سخن آخر

زمانی که همه نمودار P-F و چگونگی کارکرد آن را در یک سازمان پیش‎کنشانه درک کنند، استرس و هزینه کاهش پیدا می‎کند، قابلیت اطمینان بالا می‎رود و زندگی زیبا می‎شود. امیدوارم که در این مقاله، نمودار P-F را به درستی تشریح کرده و به شما روشی ارائه داده باشم که بکارتان بیاید. اگر سوال یا نقطه نظری داشتید، لطفا آن را با من در میان بگذارید. rsmith@gpallied.com



نویسنده: ریکی اسمیث

نمودار pfقابلیت اطمیناننگهداری و تعمیراتمبتنی بر قابلیت اطمینانcmms
همه چیز در مورد دارایی ها (تجهیزات، ساختمان ها، تاسیسات، سیستم ها و...) حمید درخشان -تلفن: 09022099202 ایمیل: hamidcmms@gmail.com
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید