سوراخ کردن گوش عبارت است از ایجاد روزنه‌ای در گوش برای آویختن جواهرات به آن که در این روش به ندرت از یک ماده بی حس کننده (بیهوشی) استفاده می‌شود. سوراخ كردن گوش در كودكان قرن‌ها به عنوان بخشی از سنت‌های آیینی و فرهنگی وجود داشته است. با این حال، به دلیل درد اجتناب ناپذیر و خطرات احتمالی برای سلامت، ایجاد سوراخ و حفره در گوش توصیه نمی‌شود. میزان عوارض سوراخ كردن گوش هنوز مشخص نیست، اما به دلیل محبوبیت آن، بسیاری از افراد به راحتی فراموش می‌كنند كه هرگونه سوراخ كردن بدن برای اویختن جواهرات، خطراتی را برای سلامتی افراد به همراه دارد. در ادامه با ما همراه باشید تا با عوارض و راه‌های پیشگیری از عوارض این روش آشنا شوید.
برای سوراخ کردن گوش چه سنی مناسب است؟
محدودیت‌های سنی برای سوراخ کردن گوش وجود ندارد با این وجود برای محافظت در برابر خطرات احتمالی، سوراخ کردن گوش در دوران نوزادی توصیه نمی‌شود. نوزادان تازه متولد شده دارای لاله گوش بسیار کوچک هستند و احتمال عفونت‌های شدید، بیشتر است. سیستم ایمنی بدن نوزدان بسیار ضعیف است، بنابراین ایجاد یک زخم می‌تواند فرصت را برای عفونت‌های بیشتر و شدیدتر باز کند. معمولا پزشکان، والدین را از سوراخ کردن گوش کودک تا 6 ماهگی منع می‌کنند.
سوراخ کردن گوش دردناک است؟
سوراخ کردن گوش همیشه تا حدودی دردناک است، حتی اگر در عرض چند ثانیه درد تمام شود. پزشکان می‌توانند برای کاهش احساس درد، بی حسی موضعی را با مشتقات لیدوکائین (Lidocaine) تجویز کنند یا از یخ برای بی حس کردن گیرنده‌های درد در لاله‌های گوش استفاده کنند.
عوارض سوراخ کردن گوش
هر نوع پیرسینگ و سوراخ کردن گوش خطرات و عوارضی را به همراه دارد. درادامه این مقاله شایع‌ترین عوارض سوراخ کردن گوش شرح داده می‌شود. این موارد عبارتند از:
عکس‌العمل‌های آلرژیتیک؛ برخی از جواهرات، به ویژه قطعات ساخته شده از نیکل(Nickel)، می‌توانند واکنش‌های آلرژیک ایجاد کنند.
عفونت‌های پوستی؛ این نوع از عوارض ممکن است باعث قرمزی، درد، تورم یا ترشحات چرکی بعد از سوراخ کردن شود. پیرسینگ می‌تواند منجر به ایجاد جای زخم و برجستگی در اثر رشد بیش از حد بافت اسکار (کلوئیدها) شود.
بیماری‌های قابل انتقال از طریق خون؛ اگر تجهیزات مورد استفاده برای انجام پیرسینگ به خون آلوده، آغشته باشد، امکان ابتلا به بیماری‌های خونی از جمله هپاتیت B، هپاتیت C، کزاز و HIV بالاست.
پارگی یا ضربه؛ جواهرات می‌توانند به طور تصادفی گیر کنند و باعث پارگی گوش شوند، این پارگی ممکن است به گونه‌ای باشد که به بخیه یا اعمال دیگر احتیاج باشد.
در صورت بروز واکنش آلرژیک، عفونت یا مشکل پوستی در نزدیکی سوراخ کردن، ممکن است به دارو یا درمان دیگری نیاز داشته باشید. پزشکان تیم کلینیک گوش تهران واقع در خیابان ولیعصر با سابقه طولانی بیست ساله جراحی‌های گوش می‌توانند مشاوره خوبی برای درمان بیمارهای گوش باشند.
درمان خانگی عوارض سوراخ کردن گوش
تا زمانی که عوارض جزئی باشد کنترل آن به صورت خانگی امکان پذیر است. اگر غضروف گوش سوراخ شده دچار عوارض شود بهتر است به پزشک مراجعه شود. درمان این نوع از عوارض در این قسمت از گوش دشوارتر است و ممکن است در صورت بروز عفونت به آنتی بیوتیک خوراکی احتیاج باشد. برای درمان عوراض جزئی سوراخ کردن گوش انجام این مراحل پیشنهاد می‌شود.
قبل از لمس یا تمیز کردن سوراخ گوش، دست‌ها به دقت شسته شود.
اطراف محل پیرسینگ با آب شستشوی یا آب نمک سه بار در روز تمیز شود.
از پماد، الکل، پراکسید هیدروژن یا پماد آنتی بیوتیک استفاده نشود. اینها می‌توانند باعث تحریک بیشتر پوست و کند شدن روند بهبودی شوند.
محل سوراخ بسته نشود. این می‌تواند باعث بسته شدن سوراخ و به دام انداختن عفونت شود.
اطراف سوراخ در دو طرف لاله گوش تمییز شود. محل سوراخ شدن گوش با حوله‌های کاغذی خشک شود. (مواد دیگر ممکن است الیافی از خود به جای بگذارند.)
پس از اینکه عفونت برطرف شد، رویه تمیز کردن، دو بار در روز ادامه داده شود تا سوراخ کاملاً بهبود یابد. به یاد داشته باشید، بهبود سوراخ لاله گوش، شش تا هشت هفته طول می‌کشد. مراقبت‌های معمول در این مدت مهم است.
پیشگیری از عوارض سوراخ کردن گوش
محل سوراخ گوش تمیز شود؛ قبل از ایجاد سوراخ در لاله گوش حتما محل پرسینگ ضد عفونی و یا شسته شود.
از شنا کردن با گوش سوراخ، خودداری شود. تا زمانی که سوراخ گوش بهبود یابد بهتر است از استخر، وان‌های آبگرم، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و دیگر آبها اجتناب شود.
سوراخی که به تازگی ایجاد شده است لمس نشود و جواهرات درصورت که تمییز شده باشند استفاده شود.
لباس نیز از سوراخ گوش دور نگه داشته شود. مالش یا اصطکاک زیاد می‌تواند پوست را تحریک کرده و بهبودی را به تعویق بیندازد.
جواهرات از گوش خارج نگردد. بیشتر سوراخ‌ها در طی شش هفته بهبود می‌یابند، اما بهبود برخی از آنها ممکن است چندین ماه یا بیشتر طول بکشد. برای حفظ سوراخ، در این مدت حتی در شب جواهرات را از گوش خود خارج نکنید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه شود؟
همانطور که اشاره شد، معمولاً عوارض جزئی سوراخ کردن گوش به صورت خانگی قابل درمان است . اما در صورت بروز هر یک از علائم زیر، لازم است به پزشک متخصص مراجعه شود.
در نهایت پوست اطراف سوراخ ممکن است برای چند روز متورم، قرمز و لطیف باشد. ممکن است کمی خونریزی کند. اگر تورم، قرمزی و خونریزی بیش از چند روز طول کشید، با پزشک خود تماس بگیرید. درمان سریع می‌تواند به جلوگیری از عوارض جدی‌تر موثر باشد. کلینیک گوش تهران با داشتن بهترین متخصصان گوش برترین خدمات را به بیماران ارائه می‌دهد. اگر شما علاقه‌مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد روش درمانی کلینیک گوش تهران و تیم حاذق آن هستید؛ با کلینیک گوش تهران تماس بگیرید.
مطلبی که تحت عنوان «عوارض سوراخ کردن گوش و راه های درمان آن» خواندید، به طور اختصاصی برای وب سایت کلینیک گوش تهران تهیه شده است و استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می‌باشد.
منبع: کلینیک گوش تهران
