روزهای زیادی در مورد مهاجرت و علت های آن در سراسر دنیا و البته منابع ناقص ایران گشتم و چرخ زدم تا اینکه بتونم ببینم چیز درست و درمونی در مورد آدم ها میشه پیدا کرد و صد البته اگر میشه راهی پیدا کرد تا جلوی این پدیده نامیمون رو تا حد ممکن بگیریم نه اینکه نذاریم برن بلکه با تفکر بهتر و تعقل بیشتر برسن به انتخابی شاید منطقی تر و البته به بازگشت هم فکر کرد ...
داشتن تناقض در مهاجرت به وضوح مشخصه به این ترتیب که هم نمیشه همه چیز رو باهم داشت ، خانواده و خاطرات و البته هم زبان بودن و حتی حتی حتی آب و هوا هم میشه بهشون توجه کرد
و البته در پله اول قبل از انتخاب بین گزینه ها که کدام را انتخاب کنیم و کدام را به گورستان انتخاب های نکرده و کارهای نکرده هدایت کنم ، پدیده ایی هست به اسم «عزت نفس»
من این متن رو همینجا به اتمام میرسونم فقط با این جمله که
من مخالف رفتن یا نرفتن نیستم اما حقیقتا اگر دلایلتون غیر از اینی هست که من میگم الان حتما بهش فکر کنید
انسان های بدی شدیم به اینحالت که وقتی میخوای درد و دل کنی تا بهت ثابت نکنن اونا از تو بدبخت تر هستن و کارهای کرده تو از کارهای کرده اونا کمتر بوده ولت نمیکنن و عجیب تر از همه اینه که میخوان بیشتر توی چشم باشن !!! بیاین نکنیم
