1-فدراسیون جودوی ایران بعد از جنجالی که بر سر عدم رویایی باحریفی از رژیم صهیونیستی (اسرائیل) در سال 2019 پیش آمد، دچار تعلیق نا محدود شد. بعدتر دادگاه حکمیت ورزش (CAS) بنا بر عدم قوانین کافی رای فدراسیون جهانی جودو را لغو کرد و مشخصاً از فدراسیون جهانی جودو خواست تعلیق ایران را مدت دار کند. نهایتا در آوریل 2021 فدراسیون جهانی جودو (IJF) رای 4 سال تعلیق جودوی ایران را ابلاغ کرد که از سپتامبر 2019 شروع شده است. این رای به این معناست که محرومیت و تعلیق فدراسیون جودی ایران در سپتامبر 2023 به پایان میرسد.
2- تصویر زیر جدول توزیع مدال های المپیک 2024 پاریس است. تا تاریخ 2 اوت 2024 (13 مرداد 1403) اسرائیل موفق به کسب سه مدال در مسابقات المپیک شده است.(2 مدال نقره و یک برنز) هر سه مدال در رشته جودو و در بخش زنان و مردان اخذ شده است.
3- اگر فرض کنیم فدراسیون جودوی ایران در مسابقات جهانی یا در المپیک 2028 لس آنجلس باز هم سهمیه کسب کند. با توجه به توجه زیاد اسراِئیلی ها به ورزش جودو، شانس برخورد نماینده ایران با نماینده اسرائیل بسیار زیاد است. در چنین شرایطی سه سناریو مفروض است :
الف: رویایی حریف ایران- اسرائیل که منجر به برد یا باخت میشود. ولی در هر صورت مشکل دیگری ایجاد نمیکند.
ب: عدم رویایی ایران و اسرائیل که با توجه به مسبوق به سابقه بودن اقدام، این بار قطعاً تبعات بیشتر و تعلیق بلند مدت یا دائمی برای ورزش جودوی ایران به همراه خواهد داشت.
ج: عدم رویایی حریف اسرئیلی که تعلیق برای جودوی اسرائیل بهمراه خواهد داشت.
4- سؤال اصلی اما اینجاست که دستگاه ورزش ایران و مشخصاً فدراسیون هایی نظیر جودو، کشتی و تکواندو که احتمال رویارویی بالاتری با حریفان اسرائیلی دارند تکلیفشان در این میان چیست؟ عدم رویایی به هر دلیلی موجب تعلیق و محرومیت خواهد شد و با روح ورزش سازگاری ندارد. رو برو شدن و برگزاری مسابقه هم با شعار دیرینه حاکمیت در ایران و عدم رسمیت شناختن اسرائیل همخوانی ندارد. دلایلی غیر از این مانند مصدومیت ورزشکار تخریب ورزشکار خودی و از بین بردن غرور و روحیه و شخصیت ملی است.
در آذر ماه 1396 باخت عمدی علیرضا کریمی در مسابقات کشتی قهرمانی زیر 23 سال برای اینکه به حریف اسرائیلی برخورد نکند موجب تعلیق ورزشکار و مربی و همچنین کناره گیری رسول خادم از فدراسیون کشتی شد. پاسخ شفاف حاکمیت ایران و درک این موضوع که عدم رویارویی در میدان‌های ورزشی محدودیت برای ورزشکار خودی است و دست آویزی برای رقیب، شاید بتواند دیدگاه را کمی منطقی تر کند اما پاسخ قطعی به این پرسش به هدر رفت سرمایه، انرژی و روحیه ملی قطعاً کمک خواهد کرد.
این نوشتار کوتاه نه حکمی قطعی و نه انتقاد است بلکه بیشتر تمایل دارم نظرات شما را راجع موضوع بدانم. آیا شما موافق رویارویی یا عدم رویارویی با وزرشکاران رژیم صهیونیستی هستید؟
