تا دهه هفتاد میلادی شرکت سوئدیFACIT بزرگترین تولید کننده ماشین حساب های مکانیکی در دنیا بود. به سرتاسر دنیا صادرات داشت و هیچ شرکتی نتوانسته بود در تیراژ و کیفیت مانند او ماشین حساب تولید کند. دهه 1970 اما جریان محاسبات در جهان با پیدایش کامپیوتر تغییر کرد. ژاپنی ها توانستند با استفاده از ویژگی های ریاضی و محاسباتی ماشین حساب های دیجیتالی طراحی کنند. چون شیوه کار این بار نه تجهیز مکانیکی و چرخدنده ،بلکه یک ابزار دیجیتال بود دقت این ماشین حسابهای دیجیتال بالاتر بود.اما قیمت تکنولوژی جدید هنوز گران بود. به همین خاطر شرکت های تولید کننده ماشین حساب مکانیکی از ماشین حساب دیجیتال بعنوان ابزاری برای سنجش و راست آزمایی عملکرد ماشین حساب های مکانیکی خود استفاده میکردند. یعنی عملا تغییر در دستشان بود اما نمی‌دیدند.باورشان این بود که ماشین حساب های دیجیتال گران‌ترند پس کسی سراغشان نمیرود. امروزه همه میدانیم تجاری سازی چیست. ژاپن خیلی سریع قیمت ماشین حساب ها را کاهش داد و روز به روز به عملکرد و ویژگی های منحصر بفرد ماشین حساب جدیدش افزود. مثلا جذر گرفتن یا داشتن حافظه جهت نگهداری اعداد محاسبه شدن از آن تغییراتی بود که عملا ماشین حساب های مکانیکی را به موزه فرستاد.
این مثال را زدم چون از سه روز پیش که خبر انفجار بی سیم های نیروهای حزب اله را شنیده ام عجیب یاد این اتفاق افتادم. بله اعتقاد و عزم نیروهای جهادگر مسلمان زیاد است. آنها مُردن در راه مبارزه با دشمن‌شان را شهادت و دستاوردی بزرگ قلمداد میکنند. اینها همگی ویژگی های منحصر بفردی در جنگ تن به تن است اما آنچه نیروهای حزب اله کمتر بهش پرداخته اند این است که میدان جنگ امروز از نوع جنگ تن به تن نیست. بیش از 1000 نفر از فرماندهان و نیروهای جوان حزب اله دچار آسیب دیدگی شده اند. آسیب هایی از ناحیه چشم و دست که در زندگی آنها تاثیر گذار خواهد بود. یعنی نیروهای اسرائیل بدون شلیک یک گلوله عملا بیش از هزار نفر از نیروهای حزب اله را از کار انداختند و این اتفاق عینا همان ماشین حساب دیجیتال در دست مهندسان شرکت FACITاست. اگر نبینند، اگر کاری نکنند، اگر نتوانند زمان و امکانات خود را مدیریت کنند. آنوقت بی تردید از بین میروند.
