سریال Adolescence (2025) منو به شدت یاد آخرین فیلم هانکه، Happy ending (2017) میندازه.
کاری که هانکه توهم داشت که توی اون فیلم انجام داده رو حالا نتفلیکس (به نویسندگی جک تورن و استیون گراهام) صدمرتبه انسانیتر انجام داده.
اگرچه قصد توهین به هانکه رو ندارم یا بهش نسبت توهم و ... نمیدم؛ صرفا یه کارگردانی میبینمش که به فکر روابط بینامتنی با فیلمهای پیشینش بود و میخواست هپیاندینگی هم بهزعم خودش داشته باشه. و البته پیرمردی ترسو که برعکس دوربینها و قابهای سردش توی فیلما از نسل جدید و نمادش یعنی اینستاگرام میترسه.
و البته منطقی نبودن رفتارهای انسانی در فیلمهای هانکه رو منتقدایی مثل سعید عقیقی (در مورد «پنهان» 2005) به پشتوانهی فلسفی (در این مورد فیشته) نسبت میدن؛ ولی adolescence از ابتدا به اندازه و در هر فرصتی سعی میکنه فضا و علت قتل رو برای ما معلوم کنه. و البته این هم به نظرم از ایمان نویسندهها به فهم رفتارهای آدما میاد.
اگرچه بیانصافی نمیکنم زاویهی دید نویسندههای سریال ما هم زاویهی دید این نسل به خودشون نیست اما میتونم با تسامح بگم زاویهی دید هانکه مالِ پدربزرگیه که دیگه نمیتونه سر در بیاره از اوضاع و از دور به ماجرا نگاه میکنه و زاویهی دید تورن و گراهام مالِ پدر مادرای این نسله که مجبورن به خاطر فضا و زمان و مکانی که توش قرار دارن با این نسل تعامل داشته باشن و سردربیارن از این رفتارها (درست مثل قسمت ۲ که دو تا پلیسامون توی مدرسه به دنبال فهم انگیزهی قتل میگردن).

فکر میکنم اتفاقا بهخاطر همین بدبینی هانکهای باشه. کلمهی «اینستا» با لحن خوبی از زبون کاراکترهای بزرگسال شنیده نمیشه و بسامد این اتفاق من رو به این فکر میندازه نویسندهها هم احتمالا وقتی در خلوت خودشون حرف میزنن «اینستا» رو با همین لحن میگن.
و تفاوت این جالبه با جریان اصلی سینما که (وقتی که با فضای مجازی روبهرو میشه) همیشه گرم و صمیمی خودشو نشون میده و بسیار بسیار تحت تاثیر فضای مجازی سرعت اون فیلمها هم سرسامآور میشه و فرصت شناخت شخصیتها رو میگیره ازمون و کلی فیلم اینطوری دیدیم این سالها.
حالا اینکه نتفلیکس به عنوان مهمترین تولید کنندهی سریال این روزا زاویهی دید جدیدی رو برای این موضوع اختیار میکنه من رو به این میرسونه که عموم تماشاگرای نفلیکس به این زاویه علاقه نشون میدن. اینو زیاد دیده شدن اثر تایید میکنه؛ اما چیزی بیشتر متعجبم میکنه طیف سنی مخاطبای نتفلیکسه که فکر نمیکنم بیشترشون نسلی باشن که سریال از نگاه اوناست اما آیا همدلن با اون نگاه؟