اگر دوست داشتید میتونید در حین خواندن متن به آهنگ بیکلام هم گوش بدید⬇️⬇️
شاید قبلش باید بپرسم: «دوست داشتن یعنی چی؟»
شاید دوست داشتن یعنی این: «کسی به خاطر ما چیزی رو کنار بذاره» حال ممکنه اون چیز زمان، پول، امکانات، راحتی و یا هر چیز دیگه باشه، فقط کسایی که ما رو دوست دارن میتونن از اینجور چیزها بگذرن، بقیه واسۀ ما اینجور کارا رو نمیکنن.
اما گاهی پیوندهای خانوادگی، رودروایسی و چیزهای از این قبیل باعث میشه که کسی این کارا رو برای ما انجام بده، مثلا اسباب کشی داری و دوستت دیگه ناچاراً میاد کمکت، یا داداشت با نارضایتی ماشینش رو بهت قرض میده، با اینکه تو اصلا نمیفهمی که اونها چه حسی داشتن، پس دوست داشتن یعنی چی؟
پس شاید بشه اینجوری گفت: «وقتی کسی ما رو دوست داره با اشتیاق همۀ مسائل رو برای ما کنار میزنه»، کسی که دوستمون داره خودش دستمون رو میگیره و اگر خودمون هم نخوایم کمکمون میکنه، اصلا خوشحال میشه وقت، پول، رفاه و امکاناتشو برای ما بده.
با این توصیف چند نفر، ما رو دوست دارن؟ و مهم تر از این سوال، آیا ما خودمون رو دوست داریم؟ آیا حاضریم به خاطر خودمون و وضعیتون از راحتی، پول و ... بزنیم؟ آیا من خودم حاضرم کمتر بخوابم؟ کمتر بخورم، بیشتر تلاش کنم، بیشتر به فکر خودم باشم؛ نه، ما خیلی اوقات این کارا رو نمیکنیم، شاید چندین بار آدم به خودش راحتی، بیکاری و به قول معروف حال بده، اما چندبار؟ آیا همیشه؟
خیلی از ماها خودمون رو دوست نداریم، داریم خودمون رو تحمل میکنیم، چیزی بدتر از رودروایسی، چیزی بدتر از ارتباطات خانوادگی، پس وقتی خودمون خودمون رو دوست نداریم آیا کسی میتونه ما رو دوست داشته باشه؟ اگر هم دوست داشته باشه آیا اصلا اون دوست داشتن اهمیتی داره؟ کسی برای تو از همه چیزش هم بزنه اما تا وقتی که خودت به خودت اهمیت ندی آیا باعث نمیشه همه چیز بی فایده بشه؟.
پس فکر کنم کسی من رو دوست نداره تا زمانی که خودم خودم رو دوست داشته باشم.
انتشارات روز یک ایده بود و نیاز به آزمون و خطا داشت، برای همین بجای اینکه هر روز یه پست جدا برای نقل قولها ایجاد کنم، هر روز زیر پست روزانهام یک نقل قول که مرتبط با اون روز هست رو میذارم، اینجوری فکر کنم بهتره چون شلوغ نمیشه، ممنون از همتون (:
۳ پست آخر من:
لیست پستهای بنده:
{نوشتههای من} - {شعرهای من} - {عاشقانهها} - {چالش هفتۀ من} - {داستان (کوتاه)} - {تنهایی} - {سیاسی، اجتماعی}
i'm so tired... by Lauv and Troye Sivan