"کسی که بعد از 30 سال کار کردن زندگی خوبی ندارد، بی دست و پا است"
از جملات ماندگار!! اینترنت فارسی که بتازگی تولید و روانه بازار حاشیه شده است. اما واقعا کی بی دست پا هست؟ یا به عبارت دیگه کی موفقه و کی ناموفق؟ اصلا تعریف دقیق موفقیت چیه؟
فردی رو میشناختم که صاحب یک شرکت بزرگ بود، از جمله کسانی که حتی قبل گرانی های اخیر، جزوه باشگاه هزاران میلیاردی های کشور بود و دیگه الان خیلی هست! خب طبیعتا هرکس ایشون رو ببینه بنظر یک آدم موفق رو دیده، اما با قاطعیت میگم که یکی از ناموفق‌ترین افرادی هست که در زندگیم دیدم! اوایل دهه نود با سرمایه کلانی که قبلتر احتمالا از طریق ارث و خرید و فروش و تغییرات ناگهانی قیمت ها بدست آورده بودند (پروژه موفق و بزرگی در سطح شهرت هزار میلیاردی از ایشون موجود نیست)، پروژه یک ساختمان بزرگ در یکی از شهرهای کشور رو استارت زدند. این پروژه در ابتدا با گام های بلند پروازانه و با رویای کسب شهرت حتی در سطح بین المللی! شروع به کار کرد. هنوز هم بروشورهای این اهداف خفن! موجوده. بر همین اساس هم سرمایه گذاران بزرگی وارد این پروژه شدند. متاسفانه پروژه علی رغم هزینه ها و تغییرات بسیار زیاد، قطعا در اثر سو مدیریت، از یک سطح رویاپردازانه به عاقبتی دچار شد که واحدهای اون به زیر قیمت به فروش رفت و حتی در تهیه امکانات اولیه خودش باقی موند و سرمایه آن بزرگوار و تمام سرمایه گذاران دیگه در دورانی که حتی هویج هم چندین برابر شد! ثابت موند یا خیلی کم افزایش یافت و بعبارتی خاک خورد و خاک خورد!
حالا یک فرد دیگه رو به عنوان فرض، مثال میزنم، یک جوون که بعد از دانشگاه و کسب مهارت در زمینه کشاورزی با سرمایه 7 میلیون تومان در اواسط دهه نود، ابتدا با کار کردن روی زمین دیگران و سپس اجاره زمین و سپس رهن کامل اون و سپس احداث یک سوله کوچیک تونست یک کسب و کار نقلی برای تولید محصولات کشاورزی رو بسازه که امروز حتی صادرات اندکی هم داره. این دوستمون تونست ماشین بخره، یک خونه تهیه کنه و همچنین هزینه ازدواجشو تامین کنه و سرمایشو از 7 میلیون تومان به بیش از 5 میلیارد تومان برسونه! صد البته که امروز مشکلات اقتصادی زیادی رو در زندگی شخصی و کاری خودش داره و باهاشون دست و پنجه نرم میکنه.
حالا سوال اینجاست، کدوم یک از این عزیزان لایق صفت موفق هست و کدام یک بی دست و پا !؟
بله دوستان، اگر شما نفر اول رو یک آدم موفق میدونید، تعریف شما از موفقیت صرفا داشتن سرمایه (به هر طریق) به حد بالا نسبت به عرف جامعه (نه نقطه شروع اون فرد) هست (احتمالا). و اگر مثل من نفر دوم رو موفق میدونید، تعریفتون از موفقیت شاید این باشه: ایجاد یک فعالیت شغلی پویا و مولد با میزان رشد صعودی، و اصل داستان: "بهترین نوع استفاده و افزایش نسبت به منابع موجود" یعنی چی؟ یعنی اگر من هزار میلیارد تومان دارم و الان شده 500 میلیارد تومان، هنوزم من یک فرد خیلی خیلی پولدارم و به نون شب محتاج نیستم که کسی در ظاهر متوجه بشه من همون بی دست و پاییم که سرمایم نصف شده! اما نسبت به فردی که 10 میلیون تومان داشته و با یک فعالیت شغلی پویا تونسته اونو به 10 میلیارد تومان برسونه، با اینکه هنوزم بسیار کمتر از من سرمایه داره، ولی قطعا در رقابت موفقیت از من کیلومترها جلوتره!
بله، نظر من اینه: موفقیت و دست و پا دار بودن یعنی "هنر فرد در بهترین و پویاترین نوع استفاده از منابع موجود با در نظر گرفتن شرایط موجود"
