استارلینک یک صورت فلکه ماهواره ای , که برای شرکت اسپیس اکس (ابر شرکت فناوری‌های اکتشاف فضایی یا اسپیس‌اکس )کار میکند و برای فراهم کردن اینترنت پرسرعت ماهواره ای است .
استار لینک قرار است که اینترنت پرسرعت بیسیم باشد که بعدا قابلیت های بیشتری به آن اضافه شود.این شرکت از سال 2017 تا اوسط سال 2020 برای حدود 12000 ماهواره درخواست قانونی کرده است اسپیس اکس میخواهد که ماهواره هایی را بسازد که در اهداف نظامی علمی و اکتشافی پژوهش کنند.
این پروژه در سال 2015 آغاز شد و ماهواره‌های آزمایشی اولیه در 22 فوریه 2018 پرتاب شدند.مرحله دوم پرتاب در ماه مه 2019 بود , مرحله بعدی راه اندازی ماهواره ها در تاریخ اوت 2020 بود و در کشورهای ایالت متحده امریکا و کانادا اجرا شد , این شرکت قصد دارد تا اواخر سال 2021 و2022 به پوشش جهانی برساند .
۱۵ اکتبر ۲۰۱۹ کمیسیون ارتباطات فدرال ایالات متحده (FCC) پرونده‌هایی را از طرف اسپیس‌اکس به اتحادیه بین‌المللی مخابرات (ITU) ارسال کرددر تا طیفی را برای ۳۰٬۰۰۰ ماهواره اضافیِ مکملِ ۱۲٬۰۰۰ ماهواره استار لینک که قبلا توسط FCC تأیید شده بود، فراهم کند.
طبق اطلاعات اولیه در سال 2015 ماهواره ها در کلاس ماهواره های کوچک(کمتر از 500 و بیشتر از 100 کیلو گرم ) در مدار نزدیک زمین (LEO) حدود 1100 کیلومتری زمین قرار بگیرد ولی با نگرانی از شلوغی این مدار به 550 کیلومتری زمین قرار خواهند گرفت.
ماهواره‌های استارلینک از پیشرانه‌های اثر هال با گاز کریپتون برای بالا بردن و نگهداری موقعیت مداری استفاده می‌کنند. پیشرانه‌های کریپتون هال در مقایسه با پیشرانه‌های الکتریکی مشابهی که با زنون کار میکند، فرسایش قابل‌توجه بالاتری از کانال جریان نشان می‌دهند اما کم‌مصرف‌تر هستند.
ترافیک اینترنت از طریق ماهواره زمین‌آهنگ (به ماهواره هایی که با سرعت چرخش زمین به دور آن میچرخد)دارای حداقل تاخیر نظری رفت‌وبرگشت 477 میلی‌ثانیه (بین کاربر و گِیت‌وِی زمین) است، اما در عمل، ماهواره‌های فعلی دارای تاخیر 600میلی‌ثانیه یا بیشتر هستند. ماهواره‌های استار لینک در ۱⁄۱۰۵ تا ۱⁄۳۰ ارتفاع مدارهای زمین‌آهنگ در حال چرخش هستند و بنابراین تاخیرهای عملی زمین-به-ماهواره را در حدود 25 تا 35 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهند که قابل‌مقایسه با شبکه‌های کابلی و فیبر نوری موجود است.
برای دریافت اینترنت از این ماهواره ها به صورت مستقیم به گوشی وصل نمی شوند , باید به یک صفحه ای اندازه یک جعبه پیتزا که شامل آنتن‌های آرایه‌ای فازی برای ردیابی ماهواره‌ها است متصل خواهد شد . پایانه ها را می توانید در هر جایی که میخواهید نصب کنید به شرطی که چیزی بین آن و آسمان نباشد , ترمینال‌های استار لینک دارای موتورهایی برای تنظیم خودکار زاویه بهینه برای مشاهده آسمان است.
در سپتامبر سال 2020 ,اسپیس‌اکس درخواست مجوز قرار دادن ترمینال در 10 کشتی خود را ارائه کرد.
در اواخر سال 2019 , نیروی هوایی ایالات متحده با موفقیت آزمایش اتصال با استار لینک را روی هواپیمای لاکهید ای‌سی-10 انجام داد.
اسپیس‌اکس حداقل برای 32 ایستگاه زمینی در ایالات متحده از FCC درخواست مجوز کرده‌است و از ژوئیه سال 2020 برای 5 مورد (در 5 ایالت) مجوز دریافت کرده‌است.
علاوه بر صورت فلکی وان‌وب، که تقریباً همزمان با صورت فلکی اسپیس‌اکس اعلام شد، سامسونگ نیز یک طرح صورت فلکی شامل 4600 ماهواره در مدار 1400 کیلومتری ارائه کرد که توانایی ارائه ظرفیت یک زتابایت داده در هر ماه را دارد که معادل 200 گیگابایت در ماه برای 5 میلیارد کاربر اینترنت است. Telesat نیز طرح یک صورت فلکی کوچک شامل 117 ماهواره را در سال 2015 اعلام کرد. آمازون در آوریل 2019 از یک صورت فلکی ماهواره‌ای باند پهن بزرگ خبر داد که قصد دارد 3236 ماهواره را در دهه آینده در شرکتی که "Project Kuiper" می‌نامد پرتاب کند.
استقرار 1440 ماهواره اول در 72 صفحه مداری، هر یک شامل 20 ماهواره انجام خواهد شد. اسپیس‌اکس اولین منظومه 60 ماهواره‌ای را در ماه مه 2019 به مدار 450 کیلومتری (280 مایل) پرتاب کرد و در آن زمان انتظار می‌رفت که حداکثر شش پرتاب با 720 ماهواره (60 * 12) در سال 2019 برای پوشش مداوم در سال 2020 داشته باشد. در اوت 2019, اسپیس‌اکس انتظار داشت چهار پرتاب دیگر در سال 2019 و حداقل 9 پرتاب در سال 2020 انجام شود، اما از ژانویه 2020 انتظارات به 24 پرتاب در سال 2020 افزایش یافته بود.
در مارس 2020 ،اسپیس‌اکس تولید شش ماهواره در روز را گزارش داد.
خطر آلودگی نوری یکی از نگرانی های این شرکت و دانشمندان نجوم شده است , چون ماهواره ها با امواجی که دارند باعث میشود که ستاره ها کمتر دیده بشوند ولی مدیران این شرکت و ایلان ماسک (بنیانگذار اسپیس اکس ) گفته اند که این ماهواره ها با تکنیک‌های پوشاندن پیکسل‌ها (pixel masking) و انباشته کردن تصاویر (image stacking) کمترین تاثیر را بر مشاهدات نجومی خواهند داشت.
خطر زباله هایی فضایی هم ان ها را تهدید می کند چون تعداد زیادی ماهواره در فضا وجود دارد احتمال برخورد آنها بیشتر میشود و باعث تولید زباله های فضایی خواهند شد.
