«تهران، ترمینال جنوب! جانمونی بابا!» این کلمات اولین چیزهایی است که هفته‌ای یا دو هفته‌ای یک‌بار که برای جلسات و برنامه‌های کاری گذرم به تهران می‌افتد می‌شنوم. پایم را که از پله‌های اتوبوس پایین می‌گذارم، اگر عجله نداشته باشم که به سمت ایستگاه مترو بدوم و اگر گلاب به روی‌تان نخواهم دست به آب روم، قطعا اولین کاری که انجام می‌دهم بالا رفتن از رمپ ترمینال جنوب و نشستن در اولین قهوه‌خانه‌ای است که چند سالی می‌شود با این رفت و آمدها سلام و علیکی با هم داریم.
بعد از خوش و بِشی کوتاه، اولین چیزی که می‌گویم این است: «یه املتم برای ما بزن داداش!»
تا حال و احوالی کنیم و جایم را روی صندلی پیدا کنم املت داغ و نان چند ساعت مانده از راه می‌رسد. اما این املت خوشمزه قهوه‌خانه‌ای چرا ۵ دقیقه‌ای آماده می‌شود، ولی وقتی خودم در خانه دست به املت می‌شوم نیم ساعت تا یک ساعتی طول می‌کشد؟ امروز که داشتم املت درست می‌کردم دنبال جواب این سوال بودم و ارتباط آن را با نوشتن محتوا می‌سنجیدم.
به نظر من این مسئله به ماهیت قرارگیری در موقعیت و نوع نگرش ما مربوط است. وقتی به املت به چشم یک غذای دم‌دستی و سریع نگاه می‌شود و در موقعیت شلوغی چون قهوه‌خانه قرار می‌گیرید که می‌خواهید بعد از آن سریع به کارتان برسید، دیگر مهم نیست آن املت چه محتویات و چه طعمی دارد. اما وقتی خانه هستید، گوجه آب‌دار و خوش‌رنگ، فلفل دلمه‌ای، زعفران، قارچ، ژامبون و انواع ادویه در اختیارتان است موضوع فرق می‌کند. ضمن اینکه به خوبی فرصت دارید تا برای پخت همین املت ساده زمان بگذارید، آن را با پدر و مادر بپزید و حسابی عشق را چاشنی کار کنید.
البته ناگفته نماند اینکه هر چیزی را چه زمانی و چه مقداری اضافه کنیم خودش یک هنر است!
حال تصور کنید می‌خواهید یک محتوای جذاب و حرفه‌ای بنویسید. قطعا نمی‌توانید نگاه ساده‌انگارانه به آن داشته باشید و بگویید کاری ندارد، روغن، رب، تخم‌مرغ، نمک و زردچوبه را مخلوط می‌کنم و کمی هَم می‌زنم تا بشود املت! البته اگر کسی همین را هم بداند یک گام جلوتر از کسی است که به جای نوشتن محتوای متنی هر بخش آن را از یک سایت کپی می‌کند و یک مطلب تِکه وصله شده تحویلت می‌دهد!
تا وقتی به تولید/خلق محتوا به چشم یک کار دمِ دستی و کم‌ارزش نگاه می‌شود، موضوع همین است. تا وقتی تصور می‌کنیم با سرهم کردن یک سری کلمات و جملات و اضافه کردن چند کلمه کلیدی کار تمام است باید بدانیم که کارمان تمام است!
قیمت و دستمزدهای پایین، محتوای سرَسَری و بی‌کیفیت، نبود افراد متخصص، نگاه سطحی کارفرمایان، کم‌کاری افراد متخصص، نبود آموزش‌های کافی و نگاه تک‌بعدی برای رتبه گرفتن در گوگل حاصل همین نگرش است.
اما راهکارها و ریزه‌کاری‌هایی وجود دارد که با دانستن آنها می‌توانید نگاه‌تان به مقوله محتوانویسی را تغییر دهید. قرار نیست در «کارگاه آموزش مقاله نویسی برای سایت و بلاگ» که جمعه ۱۹ مهر ۹۸ در خدمت علاقه‌مندان هستم از پختن املت بگویم، اما نکات طلایی را به شما می‌گویم که با دانستن آنها بتوانید محتوای خوبی بپزید.
اگر دوستان‌تان به چشیدن طعم این کارگاه علاقه دارند، لینک ثبت نام کارگاه را با آنها به اشتراک بگذارید.
